Η Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Ιωαννιτών για την προγραμματική σύμβαση για τα LED

Υλοποιώντας την πολιτική συμφωνία εξυπηρέτησης των τραπεζικών και κατασκευαστικών συμφερόντων, Περιφέρεια Ηπείρου και Δήμος Ιωαννιτών προχωρούν στην υπογραφή μιας σκανδαλώδους προγραμματικής σύμβασης ύψους 19,2 εκ. ευρώ, για την αλλαγή των συμβατικών λαμπτήρων στην πόλη των Ιωαννίνων με λαμπτήρες μειωμένης κατανάλωσης τύπου LED

Πρόκειται για μια τυπική διαδικασία απ αυτές που η Ευρωπαϊκή Ένωση θέσπισε για να προωθήσει τις «πράσινες μπίζνες», με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος αλλά κινητήρια δύναμη τους διεθνείς οικονομικούς ανταγωνισμούς για την ενέργεια.

Τέτοιους σχεδιασμούς έχει αναθέσει στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕτΕΠ) η οποία στην προκειμένη περίπτωση αξιοποιεί το μηχανισμό ELENA με το λογαριασμό για ακόμα μια φορά να πηγαίνει στο λαό. 

Στο ρόλο του «γκαρσόν» που μεταφέρει τον καλογυαλισμένο δίσκο με τη «λυπητερή» στο λαό, ακόμα μια φορά βρίσκεται η Περιφέρεια Ηπείρου η οποία ήδη από το 2016 έχει συμβληθεί με την ΕτΕΠ για την παροχή δήθεν «τεχνικής βοήθειας». Παρόμοια πρωτοβουλία της Περιφέρειας σε ρόλο διαμεσολαβητή επιχειρηματικών συμφερόντων ήταν η δημιουργία με ΣΔΙΤ του εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων στο Ελευθεροχώρι, για το οποίο μάλιστα συνεχίζει να στέλνει τους λογαριασμούς στους Δήμους κάθε μήνα οι οποίοι με τη σειρά τους μοιράζουν τα χρέη στο λαό.  

Στην προκειμένη περίπτωση : η Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων υπογράφει προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια, η οποία με τη σειρά της αναθέτει σε ιδιωτικά μελετητικά γραφεία να μετρήσουν πόσες λάμπες έχει η πόλη και τι είδους λάμπες είναι αυτές. Να υπολογίσουν πόσο στοιχίζει το ρεύμα σήμερα με τις συμβατικές λάμπες και πόσο θα στοιχίσει αν τις αλλάξουμε σε LED. Η Περιφέρεια αναθέτει σε άλλα μελετητικά γραφεία να κάνουν το διαγωνισμό για να βρεθεί ο εργολάβος που θα κάνει την αντικατάσταση των λαμπτήρων. Αφού ολοκληρωθεί το έργο, συμφωνεί για 12 χρόνια να πληρώνει ο Δήμος τον εργολάβο με τα χρήματα που θα μπορούσε να εξοικονομήσει από τη μείωση της κατανάλωσης χωρίς δηλαδή να προκύπτει κανένα απολύτως οικονομικό όφελος για το λαό. 

Κι ενώ η κατασκευή του έργου –με βάση τους υπολογισμούς των ιδιωτικών μελετητικών γραφείων- θα γίνει σε 18 μήνες με κόστος 8,6 εκ. ευρώ ο Δήμος υπογράφει για 19,2 εκατομμύρια ευρώ και δέσμευση των ανταποδοτικών για 12 χρόνια

Για να κρυφτεί αυτή η εξόφθαλμη –αλλά κατά τ ‘αλλα νομιμοφανής- καταλήστευση των λαϊκών στρωμάτων χρησιμοποιούνται αστεία επιχειρήματα όπως αυτό για την εμπειρία της Περιφέρειας σε θέματα Συμβάσεων Ενεργειακής Απόδοσης, το οποίο καταρρίφθηκε από μόνο του όταν την εισήγηση για την περιγραφή της προγραμματικής σύμβασης, την έστειλε στο Δήμο, ιδιωτικό μελετητικό γραφείο κι όχι κάποια υπηρεσία της Περιφέρειας 

Εξίσου χιουμοριστικό επιχείρημα είναι ότι η αποπληρωμή του έργου γίνεται κατά το 6ο έτος της σύμβασης (τα επόμενα 6 χρόνια κατά τα οποία θα πληρώνουν οι Γιαννιώτες τον εργολάβο είναι από τη μεγαλοψυχία Δήμου και Περιφέρειας). Ο εργολάβος όμως δεν θα βάλει απ την τσέπη του τα κεφάλαια για την κατασκευή του έργου ώστε να αποπληρωθεί σε 5, 7 ή 12 χρόνια. Οι γιαννιώτες θα πληρώσουν και τα πρώτα 6 χρόνια και τα υπόλοιπα 6 χρόνια !  

Ανέκδοτο όμως αποτελεί και το κόστος συντήρησης του έργου, ύψους 150.000€ ανά έτος, το οποίο αποτελεί και την πρόφαση για την 12ετή πληρωμή του εργολάβου, καθώς σε τέτοιες περιπτώσεις τα υλικά καλύπτονται από πολυετείς εγγυήσεις αντικατάστασης και οι εργολάβοι διαθέτουν μόνο ένα συνεργείο για την αντικατάσταση των φθαρμένων  υλικών

Την ίδια στιγμή που ο λαός θα πληρώνει για αέρα κοπανιστό, οι εισηγήσεις του Δήμου-Περιφέρειας-μελετητικού γραφείου κάνουν λόγο για εξοικονόμηση ανταποδοτικών και απελευθέρωσή πόρων για άλλες αναπτυξιακές ενέργειες

Τέτοιου είδους συμβάσεις θα πρέπει να κάνουν και τον τελευταίο τίμιο μεροκαματιάρη που νοιάζεται για το περιβάλλον, να καταλάβει ότι οι «πράσινες μπίζνες» στον καπιταλισμό,  χρησιμοποιούν σαν πρόσχημα τη μείωση στην κατανάλωση ενέργειας, για να προωθήσουν επιχειρηματικά συμφέροντα, στην προκειμένη περίπτωση του τραπεζικού και του κατασκευαστικού κλάδου. 

Η σύγκρουση των διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων, είναι αυτή που φέρνει στο φως τη σαπίλα των μηχανισμών του καπιταλισμού και τη διαπλοκή, όπως έγινε στις περιπτώσεις του Δήμου Πρέβεζας και του Δήμου Ηγουμενίτσας, οι οποίοι αφού πρώτα αποφάσισαν –με πλήρη επίγνωση των όρων- να ενταχθούν στο μηχανισμό ELENA για την αλλαγή των λαμπτήρων οδοφωτισμού, μετά ανακάλυψαν ότι είναι «ασύμφορος οικονομικά» και αποφάσισαν να απενταχθούν.  

Αντίστοιχες φωνές υπάρχουν και στην πόλη μας, που εκφράζοντας διαφορετικά επιχειρηματικά συμφέροντα, διαφωνούν με την προγραμματική σύμβαση, επειδή την επιλογή του εργολάβου θα την κάνει η Περιφέρεια κι όχι ο Δήμος. Για να το κρύψουν, κάνουν λόγο για παραβίαση του αυτοδιοίκητου του Δήμου και για υποβάθμιση των  δημοτικών υπηρεσιών, την ίδια στιγμή που έχουν βάλει πολλά «λιθαράκια» στο δρόμο της υποβάθμισης των υπηρεσιών κι έχουν εκχωρήσει δεκάδες αρμοδιότητες στηρίζοντας τα κόμματα που κυβέρνησαν. 

Συμφέρουσα όμως και για το λαό και για το περιβάλλον δεν είναι καμία επιλογή στα πλαίσια του καπιταλισμού. Συμφέρον έχει ο λαός μόνο όταν αγωνίζεται για τη δική του εξουσία. Σε αυτή και μόνο, ο κεντρικός σχεδιασμός και ο εργατικός έλεγχος των αποφάσεων θα απελευθερώσουν τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας ώστε να υπάρχει ουσιαστική προστασία  του περιβάλλοντος και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του λαού.