Εργ.Κέντρο Ιωαννίνων:Το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων είναι αδιαπραγμάτευτο! Οι αγώνες δε θα μπουν στο γύψο!

   

Αυτό που δεν πέτυχαν κατά τη διάρκεια της καραντίνας, να κλείσουν το στόμα των υγειονομικών, των εργαζόμενων στα super market, των εκπαιδευτικών, των ξενοδοχοϋπαλλήλων, των χιλιάδων  εργαζομένων που διαδήλωσαν την Πρωτομαγιά, επιδιώκουν να το κάνουν με έναν χουντικής έμπνευσης νόμο περιορισμού, καταστολής και διάλυσης του βασικού δημοκρατικού δικαιώματος, το οποίο ο λαός μας κατέκτησε με πολλούς, διαχρονικούς και αιματηρούς αγώνες. Η κυβέρνηση με τα καλοταϊσμένα ΜΜΕ ζεσταίνει το σχέδιο απαγόρευσης των διαδηλώσεων και των συγκεντρώσεων.

    

    Το “νομοσχέδιο”, αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971(!!!), ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. Πέρα από το ρόλο της στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα “ερμηνείας του νόμου”. Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να επινοεί δικούς της, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται. Φέρνουν ξανά το χωροφύλακα μέσα στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις διαδηλώσεις, στις συνελεύσεις.

Με βάση το “νέο” νομοσχέδιο:

• “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (άρθρο 3)

• Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (άρθρο 4)

• Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (άρθρο 8)

Ανάγεται σε ιδιώνυμο η συμμετοχή σε διαδήλωση, αφού:

• “Όσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη.” (άρθρο 14)

• “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους...” Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες. (άρθρο 14)

• Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (άρθρο 7, παρ. 4)

• “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (άρθρο 15)

Δε θα περάσει η σιγή νεκροταφείου!

     Ο περιορισμός των διαδηλώσεων και ειδικά στην παρούσα περίοδο δεν αποτελεί μεμονωμένη ενέργεια. Ο διαχρονικός «πόθος» των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων, έρχεται μαζί με την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα που προωθούνται με αφορμή την πανδημία. Η κανονικότητα τους επιτάσσει σιγή νεκροταφείου και σκυμμένο κεφάλι. Η πρόθεση παρέμβασης στις διαδηλώσεις συμπληρώνει το συνολικό σχεδιασμό καταστολής που θέλει τον εργαζόμενο λαό στο περιθώριο, άφωνο και τους αγώνες του στο γύψο. 

     Με ρόπαλα και ΜΑΤ χτυπάτε τους εργάτες και στα αφεντικά κάνετε τις πλάτες.

     Οι εργαζόμενοι της πόλης μας έχουμε πλούσια πείρα. Η εργοδοτική τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς πάει χέρι-χέρι με τα αντεργατικά μέτρα  των κυβερνήσεων και την καταστολή. Την καταστολή την έζησαν και με την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι εργαζόμενοι στα ΜΑΡΚΕΤ ΙΝ, την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ και σε άλλους χώρους δουλειάς  με τα σωματεία τους, όταν διεκδίκησαν και κέρδισαν να πάρουν πίσω τις απολύσεις  και τους μισθούς τους.

     Οι εργαζόμενοι θα ματαιώσουμε στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να μας βάλουν φίμωτρο, να μετατρέψουν τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα.

     Το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων απευθύνει κάλεσμα στα σωματεία, στους μαζικούς φορείς του εργατικού – λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος, να ενημερώσουν όλο το λαό, να παρθούν αποφάσεις αγωνιστικής καταδίκης, να είμαστε όλοι σε ετοιμότητα. Είναι αδίστακτοι, δεν θα διστάσουν να φέρουν σε ψήφιση ένα τέτοιο νομοσχέδιο τέλος Ιούλη ή και τον Αύγουστο. Το έργο το έχουμε ξαναδεί από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Να μην το επιτρέψουμε.