Λαϊκή Συσπείρωση Ιωαννίνων:Για την πρόταση του Δημάρχου για συνεργασία με το Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον

Από την ιστοσελίδα του «Ελληνογερμανικού Ταμείου Για το Μέλλον διαβάζουμε»:  «Οι ελληνογερμανικές σχέσεις είναι στενές και φιλικές. Οικοδομήθηκαν στη βάση της ιστορικής σύνδεσης των δυο κρατών κατά τον 19ο αιώνα και αναπτύχθηκαν μέσα από τη στενή συνεργασία στον πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό τομέα μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Από τη σκοπιά της ομοσπονδιακής κυβέρνησης το ζήτημα των αποζημιώσεων από την εποχή της κατοχής της Ελλάδας έχει διευθετηθεί με τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αν και είναι σημαντικό να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα αυτό κατά τη διαμόρφωση των διμερών μας σχέσεων.» και στη συνέχεια: «Η Γερμανία θέλει να συμβάλλει ουσιαστικά στην ανάλυση της κοινής μας ιστορίας. Με πόρους του «Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον» (…) «θα ενισχυθούν και θα προωθηθούν η επιστημονική και καλλιτεχνική ενασχόληση με τις διμερείς σχέσεις των χωρών μας».

Σκοπός του δηλαδή είναι να αποδεχθούμε ότι οι γερμανικές αποζημιώσεις διευθετήθηκαν, να τις ξεχάσουμε. H Γερμανία στοχεύει να δείξει ότι επουλώνει τα ναζιστικά εγκλήματα με χρηματοδότηση έργων από αυτό το Ταμείο και αυτό είναι ένας επιπλέον παράγοντας ώστε να σταματήσουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας να διεκδικούν ή ακόμη και να πουν ότι η Γερμανία βοηθά την Ελλάδα και στο ζήτημα επούλωσης των «πληγών» που άφησε ο πόλεμος.

Αυτή την ανησυχία προφανώς μοιράζεται o δήμαρχος Ιωαννίνων και πήρε την πρωτοβουλία μόνος του φυσικά, όχι ως δημοτική αρχή, όχι ως δημοτικό συμβούλιο, όχι ως δήμος, να κάνει πρόταση χρηματοδότησης στο «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», μέσω της Γερμανικής πρεσβείας για να δημιουργήσει «Εκπαιδευτικό Κέντρο μνήμης» στους μαρτυρικούς Λιγκιάδες με μετατροπή του παλιού σχολείου σε ένα μικρό εκπαιδευτικό μουσείο. Παρουσίασε μάλιστα στον πρόξενο του Γενικού Προξενείου της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη την πρότασή του, ο οποίος και την αντιμετώπισε θετικά χαρακτηρίζοντάς την εξαιρετική ιδέα, λέγοντας: «Δεν κοιτάμε μόνο στο παρελθόν, πρέπει να βλέπουμε και το μέλλον».

Τι περιλαμβάνουν όμως οι γερμανικές αποζημιώσεις και σε τι ποσό ανέρχονται:

Τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα περιλαμβάνουν:

-Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο - ληστεία που επιβλήθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα από τη ναζιστική Γερμανία.

-Αποζημιώσεις για τις τεράστιες καταστροφές στις υποδομές που προκάλεσαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, που έχουν αναγνωριστεί από τη σύμφωνα με τη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων μετά τη λήξη του Β'παγκοσμίου πολέμου (Δεκέμβρης 1945 - Γενάρης 1946).

-Τις αποζημιώσεις των θυμάτων των φρικιαστικών ναζιστικών εγκλημάτων, των ομήρων στα ναζιστικά στρατόπεδα και στα εργοστάσια των γερμανικών μονοπωλίων.

-Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών ανεκτίμητης αξίας και των θησαυρών πολιτιστικής κληρονομιάς, που λεηλατήθηκαν από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις.

Η διακομματική επιτροπή της Βουλής στο πόρισμά της υπολογίζει τις αποζημιώσεις σε 309.500.000.000 ευρώ για την ναζιστική κατοχή και το φτάνει μέχρι σχεδόν 410.000.000.000 ευρώ με τα χρέη ιδιωτών-θυμάτων από τις μαρτυρικές πόλεις και χωριά ενώ σε αυτά πρέπει να προστεθούν 107.270.000.000 ευρώ για τα χρέη από τον Α παγκόσμιο πόλεμο.

Οι γερμανικές κυβερνήσεις επιδιώκουν να ακυρώσουν κάθε ενέργεια και δράση διεκδίκησης των επανορθώσεων, είτε αφορούν το κατοχικό δάνειο και τις καταστροφές των ναζί στην Ελλάδα, είτε τις αποζημιώσεις στις οικογένειες, που ξεκληρίστηκαν στα ολοκαυτώματα στις μαρτυρικές πόλεις και χωριά. Οφειλές που ανήκουν στον ελληνικό λαό. Αντί να πληρώσουν για τις καταστροφές και τα εγκλήματά τους στην Ελλάδα κατά το Β' παγκόσμιο πόλεμο, δίνουν κάποια ψίχουλα μέσω του «Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον», που είναι δημιούργημα του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας, με σκοπό τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων δράσεων σε μαρτυρικές πόλεις και χωριά, που έγιναν ολοκαυτώματα, όπως και στις εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας, ως μέσο επανόρθωσης για τα φρικιαστικά ναζιστικά εγκλήματα.

Ταυτόχρονα θέλουν να επιδράσουν στην ιστορική μνήμη του λαού μας, ώστε αυτά τα εγκλήματα να ξεχαστούν. Σύμφωνα μάλιστα με το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών, Γερμανία-Ελλάδα πρέπει να επεξεργαστούν μαζί την «κοινή τους ιστορία» των τελευταίων 200 ετών με σκοπό μια κοινή ελληνογερμανική ιστορική μνήμη και συνείδηση, άρα και για τα εγκλήματα πολέμου των Ναζί, που διαπράχθηκαν στην Ελλάδα. Γι' αυτό τον στόχο σχεδιάζουν διάφορα επιστημονικά συμπόσια και ερευνητικά προγράμματα. Θέλουν το ξαναγράψιμο της Ιστορίας στα μέτρα του ιμπεριαλισμού, αναθεωρώντας και διαστρεβλώνοντάς την, για να υπηρετεί τα συμφέροντα της ΕΕ και της Γερμανίας. Να γιατί ο Γερμανός πρόξενος είπε ότι «Δεν κοιτάμε μόνο στο παρελθόν, πρέπει να βλέπουμε και το μέλλον».

Όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τεράστια ευθύνη γιατί ουσιαστικά δεν έθεσαν ζήτημα διεκδίκησης από το Γερμανικό κράτος των οφειλών για τις πολεμικές αποζημιώσεις και επανορθώσεις, με διάφορες αστήρικτες δικαιολογίες και προσχήματα, όπως ότι «δεν είναι τώρα η κατάλληλη η στιγμή για να τεθεί το ζήτημα» πρέπει να βρούμε την κατάλληλη στιγμή.

Αυτούς τους σκοπούς αντικειμενικά έρχονται να υπηρετήσουν ενέργειες σαν αυτή του δημάρχου Ιωαννιτών, πολύ περισσότερο που σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Ηπειρωτικός Αγών», «οι δύο άνδρες συζήτησαν γενικότερα για το πλαίσιο διεύρυνσης της συνεργασίας μεταξύ της Γερμανίας και του δήμου Ιωαννιτών».

Ολ' αυτά αποτελούν πρόκληση για τον ελληνικό λαό και τα θύματα που έδωσε για την απελευθέρωση της χώρας μας από τους ναζί κατακτητές.

Καταδικάζουμε τέτοιες ενέργειες όπως του Δήμαρχου Ιωαννιτών, ιδιαίτερα δε όταν πρόκειται για μαρτυρικά χωριά, όπως οι Λιγκιάδες, στο οποίο η Γερμανία οφείλει αποζημίωση για το φρικιαστικό της έγκλημα. Είναι πρόκληση για το λαό επίσης να ζητά ο δήμαρχος να πληρώνει η Γερμανική κυβέρνηση για τη δημιουργία «Εκπαιδευτικού Κέντρου μνήμης» και μάλιστα σε σχολείο, χωριού που καταστράφηκε από τους ναζί με ολοκαύτωμα, όταν και μέσω αυτού του «Εκπαιδευτικού Κέντρου μνήμης» θα γίνεται ουσιαστικά αλλοίωση της πραγματικής ιστορικής μνήμης. Γιατί ο συμβολισμός της μετατροπής του σχολείου των Λιγκιάδων σε «Εκπαιδευτικό Κέντρο μνήμης» με λεφτά της Γερμανίας,  θα μετατρέψει το σχολείο σε ένα κέντρο κομμένο και ραμμένο στις συγγνώμες των Γερμανών, μέσω και του γραψίματος της «κοινής ιστορίας».Σε αυτό συμβάλλει αντικειμενικά και η πρωτοβουλία του δημάρχου.  Αλλά ποιας κοινής ιστορίας όταν στις 3 Οκτωβρίου του 1943 οι ναζί δολοφόνησαν κατοίκους, πυρπόλησαν σπίτια και κατέστρεψαν μεγάλο μέρος των Λιγκιάδων, ως αντίποινα για το θάνατο του Γιόζεφ Ζάλμινγκερ, Γερμανού ναζιστή αξιωματικού;

Απαιτούμε να σταματήσει κάθε σχέση με το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», που λειτουργεί υπονομευτικά στον αγώνα του λαού μας για τη διεκδίκηση των Γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων που οφείλονται στη χώρα μας σαν ελάχιστη υποχρέωση. Η καλύτερη τιμή για τα θύματα των μαρτυρικών Λιγκιάδων και όλων των μαρτυρικών πόλεων και χωριών, για τα θύματα των ολοκαυτωμάτων και του ηρωικού αγώνα του λαού μας για την απελευθέρωση της χώρας από το ναζί κατακτητή, είναι η συνέχιση του αγώνα ώστε να υποχρεωθεί και η Ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει στην πράξη και με συγκεκριμένες ενέργειες από το Γερμανικό κράτος να πληρώσει, επιτέλους, τις οφειλόμενες πολεμικές επανορθώσεις -αποζημιώσεις. Τίποτα λιγότερο δε φθάνει να δικαιώσει τα θύματα της ναζιστικής βαρβαρότητας...

Απαιτούμε το θέμα να συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο και ο Δήμαρχος να ανακαλέσει την πρότασή του. Καλούμε τους φορείς της πόλης να τοποθετηθούν.