Πίσω από τη νέα διάκριση της “ΔΩΔΩΝΗΣ” βρίσκεται η εκμετάλλευση των εργαζόμενων και των βιοπαλαιστών κτηνοτρόφων

 

Οι τυμπανοκρουσίες για τη νέα διάκριση της γαλακτοβιομηχανίας “ΔΩΔΩΝΗΣ” σε θέματα βιωσιμότητας, δεν μπορούν να κρύψουν την σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι εργαζόμενοι δουλεύοντας με μισθούς πείνας, που δεν φτάνουν ούτε για τις βασικές ανάγκες. Που βλέπουν να επεκτείνονται οι «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις και να αυξάνονται οι εποχικοί. Να διαλύεται ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, να μην υπάρχει σταθερό πρόγραμμα εργασίας και η δουλειά να καθορίζεται ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της επιχείρησης. Η εντατικοποίηση, οι ατελείωτες υπερωρίες, η εργοδοτική τρομοκρατία και η απειλή της απόλυσης φέρνουν μαζί τους την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων» και των προβλημάτων υγείας των εργαζομένων.

Την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των  βιοπαλαιστών κτηνοτρόφων που βιώνει μέσα σε  δύσκολες συνθήκες διαβίωσης, δεν μπορεί να βγάλει ένα μεροκάματο ικανό για να τα βγάζει πέρα με τις καθημερινές ανάγκες αφού βλέπει συνεχώς να αυξάνει το κόστος παραγωγής και η τιμή που δίνουν το γάλα να παραμένει κάτω τους κόστους. Επίσης ορισμένοι να μένουν και απλήρωτοι τουλάχιστον ένα τρίμηνο.

Ταυτόχρονα η εργατική λαϊκή οικογένεια ακόμη και ο εργάτης, η εργάτρια που παράγει τα ποιοτικά προϊόντα της “ΔΩΔΩΝΗΣ” περιμένει τις προσφορές στα σούπερ μάρκετ μήπως και καταφέρει να τα αγοράσει αφού τα προϊόντα αυτά φτάνουν στο ράφι σε απρόσιτες τιμές για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Έτσι η “ΔΩΔΩΝΗ” έφτασε σύμφωνα με δημοσιεύματα να εξάγει σε 50 χώρες των 5 Ηπείρων και να αυξήσει κατά 61% τις εξαγωγές της σε διάστημα τριών ετών 2014-2017, να παρουσιάσει για το 2018 ακαθάριστα κέρδη πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ.   

Πίσω τελικά απ’ τα ωραία λόγια και τις τυμπανοκρουσίες για “προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας”, “σεβασμό στην τοπική κοινωνία” και “ηθικό τρόπο για τους καταναλωτές και τους εργαζόμενους”, βρίσκεται η απάνθρωπη εκμετάλλευση του μόχθου τόσο των εργαζόμενων όσο και των βιοπαλαιστών κτηνοτρόφων, αλλά και η αξιοποίηση των σημερινών δυνατοτήτων της επιστήμης και της τεχνολογίας για την αύξηση της κερδοφορίας και όχι για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών του λαού. Όλα αυτά τη στιγμή που πράγματι σε άλλες συνθήκες ανώτερης οργάνωσης της κοινωνίας  οι εργαζόμενοι και οι βιοπαλαιστές κτηνοτρόφοι θα μπορούσαν να μην  βασανίζονται από την αβεβαιότητα του αύριο, να έχουν σταθερή εργασία, σημαντική βελτίωση συνθηκών εργασίας και διαβίωσης, θα καλύπτονταν οι διατροφικές ανάγκες του λαού.

KKE ΙΩΑΝΝΙΝΑ