Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Δημάρχου Ιωαννίνων Μωυσή Ελισάφ

 Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του Δημάρχου Ιωαννίνων Μωυσή Ελισάφ «Χριστούγεννα Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου». Πρώτη, μαζί με το Πάσχα, και στην καρδιά ολόκληρου του χριστιανικού κόσμου. Πρώτη και σε πανανθρώπινα μηνύματα: Είναι η γιορτή που οι άλλοι βρίσκουν μια θέση στην καρδιά μας. Είναι η γιορτή που κι εμείς βρίσκουμε μια θέση στις  καρδιές των άλλων. Είναι η γιορτή  που νιώθουμε πως, εκεί που όλα παν να τελειώσουν, εκεί είναι που   ανθίζει ξανά η ελπίδα πως όλα θα ξαναρχίσουν.  Σαν την αυγή. Κι αυτό αιώνες τώρα. Ιδιαίτερα τα Χριστούγεννα είναι ο διαρκής και ανεμπόδιστος από όλες τις κοσμικές θύελλες, οδοδείκτης, που εδώ και κοντά δυο χιλιετίες δείχνει σταθερά το μοναδικό, μεγαλειώδες όσο και απλησίαστο πανανθρώπινο μήνυμα: 

«κ α ι  ε π ί  γ η ς  ε ι ρ ή ν η». 

Ένα μήνυμα, όμως, που, ενώ το λαχταρούν όλοι οι άνθρωποι, είναι οι ίδιοι που με τις πράξεις τους συνήθως σκοτώνουν κάθε ίχνος αγάπης για τον άλλο και καθιστούν την ειρήνη απρόσιτη. Την έλλειψη αυτή είναι που  περιεκτικά και εγχάρακτα στο ανεξίτηλο μάρμαρο των αιώνων διαμηνύει ο απόστολος Παύλος στην «Προς Κορινθίους Α΄ επιστολή, όταν λέει: «Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον». 

 «Αγάπην», όμως, προς ποιους;

Την απάντηση τη δίνει ο ίδιος Απόστολος στην προς Γαλάτας Επιστολή με ανυπέρβλητη οραματική διαύγεια: Σε ό λ ο υ ς .  Και επισημαίνει: «Ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ». «Πάντες γαρ υμείς είς έσται».

«Πάντες γαρ υμείς είς έσται».

Τι σεισμικός και ασήκωτος ο λόγος : Είμαστε όλοι ΕΝΑ;

Ναι, είμαστε όλοι ΕΝΑ. Χρειάστηκε, όμως, ύστερα από τον αιματοβαμμένο 20ο αι. και άλλων τόσων αιμοσταγών περιφερειακών συγκρούσεων,  να έρθει στις μέρες μας ο κορωνοϊός, για να βρει η προφητική εκείνη ρήση του Αποστόλου Παύλου την απόλυτη - και απόλυτα διευρυμένη - δικαίωσή της. 

Ναι, είμαστε όλοι ΕΝΑ. Και ήδη σήμερα, μπροστά στην κοινή απειλή όλοι, μα εντελώς ό λ ο ι,  λευκοί, μαύροι και κίτρινοι,  Χριστιανοί, Ιουδαίοι, Μουσουλμάνοι και Βουδιστές,  Έλληνες ή Τούρκοι, Ευρωπαίοι ή Αμερικανοί, Κινέζοι ή Αφρικανοί,  μπροστά στον μέγιστο των κινδύνων

 «Πάντες γαρ υμείς ε ί ς  έ σ τ α ι » .

Υπάρχει όμως και ένα ακόμη μέγιστο μήνυμα από την ημέρα των Χριστουγέννων: Όλες οι επαναστάσεις για να αλλάξουν τον κόσμο, ξεκινούν από επάνω και με τη βία. Και πετυχαίνουν άλλοτε πολλά, άλλοτε λιγότερα ή και ακόμη και τα αντίθετα από τα προσδοκόμενα. Μόνον η επανάσταση του Χριστού, με εξαίρεση εκείνη του Γκάντι,  ξεκίνησε από κάτω. Και χωρίς βία. Και με μόνη τη συνδρομή των πλέον ανίσχυρων, ανέτρεψε την πανίσχυρη τότε ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Για να απλώσει το απελευθερωτικό μήνυμα σε όλον σχεδόν τον αναπτυγμένο κόσμο.  Χώρισε τον χρόνο στα δύο: π.Χ. και μ.Χ. και χάρισε την ελπίδα στους απελπισμένους για μια καλύτερη ζωή. Όπως πολύ αργότερα και ο Γκάντι χωρίς βία και με μοναδικό όπλο το σύνθημα «Θέλεις την αλλαγή, γίνε η αλλαγή»  ανέτρεψε την αγγλική αυτοκρατορία. 

Διανύουμε μια δύσκολη, εφιαλτική περίοδο: Ως διάκονος της ιατρικής γνώριζα τη βασική αρχή: Καλή διάγνωση, αντίστοιχα καλό φάρμακο, καλό αποτέλεσμα. Όλα αυτά ανατράπηκαν. Η διάγνωση παραμένει. Το φάρμακο όμως δεν είναι κάπου εκεί στα ράφια των φαρμακείων και  τελειώσαμε. Πρωτόγνωρο, όμως αληθινό: Το φάρμακο αυτή τη φορά είμαστε όλοι. Είναι η συλλογική συμπεριφορά μας. Κι αυτή δεν υπάρχει στα φαρμακεία. Μόνον με την αγάπη για τον άλλο, το μήνυμα δηλαδή των Χριστουγέννων, μπορούμε να αποτρέψουμε τον Εφιάλτη.

Τι προκύπτει από τα παραπάνω είναι προφανές: Το μέλλον οι  ανίσχυροι δεν μπορεί να το περιμένουν από τους ανύπαρκτους – ή και επικίνδυνους – σωτήρες. Με τη δική μας ευθύνη θα το διεκδικήσουμε, αφού ενστερνιστούμε τα μηνύματα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Και όλοι μαζί. Πολύ περισσότερο σήμερα που στον  διαρκώς παγκοσμιοποιούμενο κόσμο  «Πάντες γαρ υμείς ε ί ς  έ σ τ α ι » . Τώρα είναι η ώρα να αναλάβουμε το αναλογικό μέρος της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης για μια έγερση χωρίς βία από κάτω προς τα πάνω. Σε τούτους τους εφιαλτικούς καιρούς που διανύουμε, αυτή τη φορά να μην αποδειχτούμε βαρύκοοι στα μηνύματα των Χριστουγέννων. Τόσο για τους ευάλωτους συμπολίτες μας, όσο και για εκείνους της οικονομικής καταιγίδας που αφεύκτως έρχεται. Τότε μπορεί να γιορτάσουμε μόνοι αλλά δεν θα  είμαστε μόνοι.

                   «Πάντες γαρ υμείς ε ί ς  έ σ τ α ι » .