Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης Χριστούγεννα: «Ἐπί γῆς» καί «ἐν ἀνθρώποις» τί;

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

Χωρίς καλά, καλά, νά τό καταλάβουμε, ἦλθαν καί φέτος, ξανά τά Χριστούγεννα. Μέσα σ’ ἕνα κόσμο, μέ κυρίαρχο τόν φόβο γιά τόν κορωνοϊό, μέ τά περιοριστικά μέτρα τῆς Πολιτείας, μέ τήν ἀνεργία καί τήν φτώχεια, μέ τά Νοσοκομεῖα νά στενάζουν ἀπό τόν μεγάλο ἀριθμό τῶν νοσηλευομένων μέ Covid – 19, ἀλλά καί μέ τήν ἔξαρση τῆς οἰκογενειακῆς βίας, θά ἀκουσθῇ γιά ἄλλη μιά φορά, τό μήνυμα, ὅτι ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου.

-Β-

Ὅταν τήν νύχτα τῆς Γεννήσεως ἄνοιξαν οἱ Οὐρανοί, οἱ Ἄγγελοι τό διεκήρυξαν χαρούμενα: Ὁ Χριστός ἦλθε νά χαρίσῃ στήν γῆ τήν εἰρήνη Του, ἦλθε νά προσφέρῃ στούς ἀνθρώπους τήν εὔνοιά Του καί τήν ἀγάπη Του. Καί τήν εἶχε μεγάλη ἀνάγκη ὁ κόσμος τήν εἰρήνη καί τήν εὐδοκία τοῦ Χριστοῦ. Γιατί, δυστυχῶς, οἱ ἄνθρωποι μέ τό νά παρακούσουν τήν ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί νά περιφρονήσουν τήν ἐξαιρετική εὐμένεια πού τούς εἶχε δείξει, ἀποστάτησαν ἀπό τόν Δημιουργό καί Εὐεργέτη τους. Καί ἔπεσαν σέ βάραθρο βαθύ καί τραυματίσθηκαν θανάσιμα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στό πρῶτο (α΄) κεφάλαιο τῆς πρός Ρωμαίους ἐπιστολῆς του διεκτραγωδεῖ τό κατάντημα τοῦ κόσμου, ὁ ὁποῖος, ἔχοντας πιαστῆ στίς παγίδες τοῦ πονηροῦ, εἶχε χάσει καί τήν εὐδοκία καί τήν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ: «Διότι γνόντες τόν Θεόν οὐχ ὡς Θεόν ἐδόξασαν ἤ εὐχαρίστησαν, ἀλλ’ ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν, καί ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία» (Ρωμ. α΄ 21), σημειώνει μέ πόνο ὁ Πρωτοκορυφαῖος Ἀπόστολος. 

-Γ-

Ἀλλά καί ἡ εἰρήνη εἶχε φυγαδευθῆ ἀπό τόν κόσμο. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ μεγάλος ἀνατόμος τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, θά περιγράψῃ μέ μελανά χρώματα τήν κατάσταση πού ἐπικρατοῦσε: «Ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα, σύντριμμα καί ταλαιπωρία ἐν τοῖς ὁδοῖς αὐτῶν, καί ὁδόν εἰρήνης οὐκ ἔγνωσαν» (Ρωμ. γ΄ 15 - 17). Πόλεμοι καί ἐπαναστάσεις, δολοφονίες καί ἐγκλήματα ἦταν, θά ἔλεγε κανείς, στήν ἡμερησία διάταξη. Ἦταν, λοιπόν φυσικό, οἱ ἄνθρωποι νά ἀναζητοῦν καί τήν εἰρήνη. Καί κυρίως, τήν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, πού τήν συντάρασσαν τά πάθη τῆς ἁμαρτίας.

./.

-2-

-Δ-

Καί τότε μέν, ὁ Χριστός ἦλθεν «ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Ὅμως, παρά τό γεγονός, ὅτι πέρασαν 2.000 καί πλέον χρόνια, ἡ εἰρήνη καί ἡ θεϊκή εὐδοκία φαίνεται νά ἔχουν ἀπομακρυνθῆ ἀπό τόν σημερινό ἄνθρωπο. Τόν περασμένο αἰῶνα ἔγιναν δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι μέ ἀναρίθμητα ἀνθρώπινα θύματα καί ἀνυπολόγιστες ὑλικές καταστροφές. Παρά ταῦτα, σάν νά μή διδάχθηκαν τίποτε οἱ ἄνθρωποι, συνεχίζονται οἱ πολεμικές συγκρούσεις πότε ἐδῶ καί πότε ἐκεῖ, σέ διάφορα σημεῖα τοῦ κόσμου. Ἀποκορύφωμα εἶναι ὁ πόλεμος τοῦ κορωνοϊοῦ πού ἔχει ἐξελιχθῆ σέ παγκόσμιο τρομοκράτη.

-Ε-

Ὅμως, τά Χριστούγεννα εἶναι πάλι ἐδῶ. Ἄς καθαρίζουμε τίς καρδιές μας μέ τήν μετάνοια καί τήν ἐξομολόγηση. Κι’ ἄς τίς ἐνισχύουμε μέ τήν Θεία Κοινωνία καί τήν προσευχή. Ἔτσι, νά εἰρηνεύουμε βαθειά καί ἀληθινά, μέσα στόν ταραγμένο καί ἀνήσυχο κόσμο. Ἄς ἀγωνιζώμαστε τόν ἀγῶνα τόν καλό, νά πραγματοποιῆται στόν καθένα μας ὁ ἀγγελικός ὕμνος: «ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία». Εἰρήνη ὑμῖν, λοιπόν, ἀδελφοί. Εἰρήνη πᾶσι. Ὁ Χριστός ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν.

  

Εὐχέτης ἐν Χριστῷ Τεχθέντι 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ