Μηνύματα για την Ημέρα της Γυναίκας

 

ΑΔΕΔΥ Αρτας :8 Μαρτίου - Αναζητώντας την Ισότητα των Φύλων…

8 Μαρτίου 1857, Νέα Υόρκη… εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διαδηλώνουν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, σε μία από τις πρώτες κινητοποιήσεις για διεκδίκηση δικαιωμάτων από γυναίκες,

8 Μαρτίου 2021, Ελλάδα... οι γυναίκες συνεχίζουν να υφίστανται διακρίσεις στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική ζωή, συνεχίζουν να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, συνεχίζουν να είναι πιο εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Ταυτόχρονα, με την έλευση της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης οι γυναίκες βρίσκονται περισσότερο εκτεθειμένες στην ανεργία, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία. Οι διαλυμένες κοινωνικές δομές του κράτους Πρόνοιας φυλακίζουν τις γυναίκες στον «παραδοσιακό» τους ρόλο της φροντίδας του σπιτιού, των παιδιών και των ηλικιωμένων. Παράλληλα η υποχρεωτική τηλεργασία συμπιέζει τον προσωπικό χρόνο των γυναικών στο ελάχιστο.

Η φετινή παγκόσμια ημέρα της γυναίκας βρίσκει την χώρα μας στην τελευταία θέση μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα ισότητας των φύλων.

Οι αποκαλύψεις μέσω του ελληνικού #Metoo αναδεικνύουν τις σεξιστικές διακρίσεις και την έμφυλη βία που δυστυχώς αποτελούν «κανονικότητα» για τις γυναίκες και τα άτομα που δεν επιλέγουν τις «παραδοσιακές» σεξουαλικές κατευθύνσεις. Η σημερινή πραγματικότητα με τη χιονοστιβάδα καταγγελιών σεξουαλικής παρενόχλησης και βιασμού από δημόσια και μη πρόσωπα σε όλους τους εργασιακούς χώρους μας επιβάλει να είμαστε σε εγρήγορση όχι μόνο για να τιμωρηθούν οι θύτες αλλά και για να απλώσουμε ένα δίχτυ προστασίας ώστε να μην ξαναπαρουσιαστούν τέτοια φαινόμενα.

Σήμερα που η ελληνική κοινωνία βράζει από την αποκάλυψη της έκτασης των φαινομένων της έμφυλης βίας λέγοντας «ως εδώ», ο αρμόδιος κρατικός φορέας που θα έπρεπε να είναι μπροστά και να διατυπώνει δημόσιο λόγο με κοινωνικό αντίκτυπο αντί να ενισχύεται, συνεχώς υποβαθμίζεται. 

Η κυβέρνηση επέλεξε να καταργήσει την ΓΓ Ισότητας των Φύλων και να συγχωνεύσει τις πολιτικές για την ισότητα με τις πολιτικές για την οικογένεια και το δημογραφικό. Πρόκειται για μία συνειδητή αντιστροφή του στόχου της Ισότητας των Φύλων, μια επικίνδυνη οπισθοδρόμηση που συνδέει μονοσήμαντα τις γυναίκες με τον αναπαραγωγικό τους ρόλο και όλα τα στερεότυπα που έχουν συνδεθεί με το ρόλο αυτό. Αντίστοιχες προθέσεις δηλώνει η απόπειρα μεταρρύθμισης, επί το χείρον, του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα, όπου οι ρυθμίσεις για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, στις περιπτώσεις διαζυγίου δηλώνουν ακριβώς την προσπάθεια αφαίρεσης βασικών κατακτήσεων υπέρ των γυναικών που είχε επιτύχει το κίνημα τις προηγούμενες δεκαετίες.

Η ΑΔΕΔΥ, ως τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο στο Δημόσιο τομέα, φέρνει στην επιφάνεια τα προβλήματα των γυναικών, με στόχο όχι μόνο να συζητηθούν ευρέως στους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης, αλλά για να ξεκινήσει μια αγωνιστική παρέμβαση για την επίλυσή τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, το αίτημα έρχεται αυτονόητο σε μία σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία για την αποκατάσταση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας ως θεσμού αφιερωμένου αποκλειστικά στην ισότητα των φύλων, όπως και η ανάδειξη και στήριξη του οριζόντιου χαρακτήρα της.

Απαιτούμε την ισότητα των φύλων και την ενίσχυση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία .Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων να αποκτήσει και πάλι τον αυτόνομο ρόλο της, να επιστρέψει στο Υπουργείο Εσωτερικών και να ενισχυθεί τόσο με προσωπικό, όσο και με οικονομικούς πόρους.

Να κυρωθεί τώρα η ΔΣΕ 190. Καμία ανοχή στην παρενόχληση, στη βία και στην αυθαιρεσία στους εργασιακούς χώρους. Να προβλεφθούν στις συλλογικές συμβάσεις διατάξεις για την προστασία των εργαζομένων από την σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση. Άμεση δικαίωση σε περιστατικά σεξιστικών, εργοδοτικών αυθαιρεσιών, ηθικής και ψυχολογικής παρενόχλησης (mobbing) στους εργασιακούς χώρους. Καμία ανοχή στην κουλτούρα του βιασμού. Νομική αναγνώριση της γυναικοκτονίας.

Διασφάλιση και ενίσχυση του δικτύου των δομών (Τηλεφωνική Γραμμή 15900, Συμβουλευτικά Κέντρα, Ξενώνες Φιλοξενίας) για την υποστήριξη γυναικών θυμάτων έμφυλης βίας και πολλαπλών διακρίσεων και του δημόσιου χαρακτήρα τους, όπως και των εργαζόμενων που απασχολούνται στις ίδιες θέσεις επί σειρά ετών, αναγνωρίζοντας έμπρακτα το έργο τους. Παροχή άμεσης, δωρεάν, ασφαλούς διαμονής των γυναικών, παιδιών, αναπήρων και ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων που αντιμετωπίζουν έμφυλη ή/και ενδοοικογενειακή βία. Να ενισχυθούν οι κακοποιημένες γυναίκες οικονομικά ώστε να μπορούν να φύγουν.

Πλήρη προστασία της μητρότητας με απαγόρευση της απόλυσης χωρίς αποκλεισμούς (προστασία σε υπαλλήλους Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου (ΙΔΟΧ) του Δημοσίου και των ΝΠΔΔ) Άδειες επιμέλειας και φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς. Υποστήριξη και ενδυνάμωση των γονιών, μόνιμα και σταθερά επιδόματα, που θα καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των φτωχών οικογενειών, δημόσιους και δωρεάν παιδικούς σταθμούς και κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των μικρών παιδιών. Ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης.

Πλήρη προστασία και κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων (άδειες, επιδόματα κ.ά.) χωρίς αποκλεισμούς. Εφαρμογή ειδικών μέτρων προστασίας για τις εργαζόμενες (απαλλαγή από νυχτερινή εργασία και βαριές και ανθυγιεινές εργασίες, εκτίμηση επαγγελματικού κινδύνου, άδειες, κλπ).

Όχι στη μονιμοποίηση της τηλεργασίας που πλήττει κυρίως τις εργαζόμενες γυναίκες. Η τηλεργασία να αποτελεί δικαίωμα της εργαζόμενης ή του εργαζόμενου που μπορεί να το ασκήσει μόνο προς όφελος της, όπως όταν υπάρχει αδυναμία μετακίνησης λόγω μόνιμου προβλήματος υγείας και όχι διευθυντικό δικαίωμα.

Να δοθούν άδειες «ειδικού σκοπού» για όσο διάστημα απαιτηθεί με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση. Να μην χαθεί ούτε μια ημέρα κανονικής άδειας. 

Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για την προστασία των εργαζόμενων και της μητρότητας.

Δημόσια υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση (κύρια και επικουρική).

Ίση αμοιβή για ίση εργασία. Ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Όχι στις μισθολογικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες και όλους με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα, 7ωρο- 5ήμερο 35ωρο.

ΕΡΓΑΤΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

ΟΙ ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΜΟΧΘΟΥ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ – ΣΠΑΜΕ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ

8 Μάρτη 2021: 164 χρόνια έχουν περάσει από τη μέρα που οι εργάτριες στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης βγήκαν στην απεργία και συγκρούστηκαν με τα αφεντικά και με τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, για να διεκδικήσουν καλύτερους όρους δουλειάς και αμοιβής, γράφοντας με το αίμα τους μια από τις πολλές φωτεινές σελίδες στην ιστορία του εργατικού κινήματος. Το 1910, το Συνέδριο των Σοσιαλιστριών Γυναικών καθιέρωσε την 8η Μάρτη ως μέρα τιμής και αγώνα των εργατριών όλου του κόσμου.

Σήμερα, οι εργαζόμενες και οι γυναίκες της βιοπάλης βρίσκονται αντιμέτωπες με το ίδιο βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα, τους μηχανισμούς και τα επιτελεία του, που με διάφορα ιδεολογήματα και «εκσυγχρονισμένες» μεθόδους προσπαθούν να τις χειραγωγήσουν και να τις πείσουν ότι «ισοτιμία» σημαίνει: 

• Τσάκισμα δικαιωμάτων και κατακτήσεων, όπως η κοινωνική ασφάλιση, η προστασία της μητρότητας, η στήριξη του κοινωνικού ρόλου της γυναίκας.

• Αποδοχή πως η μητρότητα είναι εμπόδιο στην «επαγγελματική» ζωή ή και λόγος απόλυσης.

• «Συμφιλίωση» της επαγγελματικής με την προσωπική και οικογενειακή ζωή μέσω της ελαστικής και μερικής απασχόλησης.

• Να δουλεύουν νύχτα –  μέρα και σε βαριές ανθυγιεινές συνθήκες.

• Να συνταξιοδοτούνται σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία.

• Να «κυνηγούν» τη γυναικεία «επιχειρηματικότητα» και την «ποσόστωση» της συμμετοχής των γυναικών σε οργανισμούς και επιτελεία που στηρίζουν και προωθούν τη σκληρή εκμετάλλευση όλων των εργαζόμενων.

• Να «προσκυνούν» τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, να εντάσσονται στα σώματα καταστολής και στους ιμπεριαλιστικούς στρατούς που μακελεύουν και ξεριζώνουν τους λαούς, που ευθύνονται για τη δυστυχία των προσφύγων και των μεταναστών, ανδρών, γυναικών και των παιδιών τους.

Βρίσκονται αντιμέτωπες με τα κροκοδείλια δάκρυα και τις εκδηλώσεις «κατά της φυλετικής και εργασιακής βίας» των αστικών επιτελείων και κυβερνήσεων, της Ε.Ε., του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς (ΓΣΕΕ, ETUC, ITUC), δηλαδή όλων όσων πίνουν νερό στο όνομα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Αυτή η βαρβαρότητα, η πραγματική βία, σήμερα εκφράζεται γλαφυρά:

• Με την έκθεση γυναικών και ανδρών της εργατικής τάξης και του λαού στην πανδημία, αφού η υγεία, τα φάρμακα, τα εμβόλια αποτελούν πανάκριβα εμπορεύματα. 

• Με την αγωνία των παιδιών των λαϊκών οικογενειών να μάθουν γράμματα σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα κατακερματισμένο που ούτε τα στοιχειώδη δεν τους προσφέρει.

• Στους εργαζόμενους της υγείας, των βιομηχανικών κλάδων, των σούπερ μάρκετ κ.α., που δουλεύουν εντατικά, με ατέλειωτες υπερωρίες, με λειψά μέτρα προστασίας της υγείας και της ασφάλειάς τους. 

• Στις χιλιάδες των ανέργων και σε αναστολή εργαζόμενων που καλούνται να ζήσουν με τα ψίχουλα που περισσεύουν από το καλό «τάισμα» της εργοδοσίας.

• Με τα νέα αντεργατικά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, για να ενισχύσει τους κεφαλαιοκράτες και να αυξήσει την εκμετάλλευση των εργαζόμενων, βάζοντας στο γύψο τη συνδικαλιστική οργάνωση, τους διεκδικητικούς αγώνες και την πάλη τους.

• Με την άγρια καταστολή όσων σηκώνουν κεφάλι και υψώνουν τη φωνή τους, γυναίκες, άνδρες και παιδιά – μαθητές και φοιτητές. 

• Με τις επεμβάσεις και τους πολέμους των ιμπεριαλιστών που δολοφονούν και ξεριζώνουν χιλιάδες αθώους ανθρώπους.

Οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με τις γυναίκες που στελεχώνουν τα επιτελεία και τους μηχανισμούς της εξουσίας των κεφαλαιοκρατών και των επιχειρηματικών ομίλων, τις κυβερνήσεις τους και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Καμιά σχέση δεν έχουν με τις γυναίκες που ασκούν αντεργατικές και αντιλαϊκές πολιτικές, τσακίζουν εργατικά – λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες, ξεζουμίζουν και απολύουν εργαζόμενες και εργαζόμενους.

Δεν έχουν τίποτα κοινό με όλους αυτούς που την ανθρώπινη ζωή δε διστάζουν να τη θυσιάσουν στο βωμό των κερδών τους. Με όλους αυτούς που κρύβουν ότι η μήτρα που γεννά τα οξυμμένα προβλήματα των εργαζόμενων, ανδρών και γυναικών, την ανισοτιμία, είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Που απευθύνουν καλέσματα για «φεμινιστική ενότητα» και «απεργίες φύλου», αδιέξοδα για την πάλη των εργαζόμενων γυναικών.

Η 8η Μάρτη του 1857 δείχνει και σήμερα το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν οι γυναίκες μαζί με τους άνδρες του καθημερινού μόχθου. Είναι ο δρόμος της ενίσχυσης του ταξικού εργατικού κινήματος, του Εργατικού Κέντρου, των ταξικών σωματείων της δύναμης του, του Π.Α.ΜΕ, απέναντι στην αλλοτρίωση του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού, της οργάνωσης και ενίσχυσης της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες τους. Για μόνιμη και σταθερή δουλειά, πλήρη εργασιακά δικαιώματα, ΣΣΕ με αυξήσεις. Για δημόσια δωρεάν καθολική υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση. Για προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Για δημόσια και δωρεάν υγεία για όλους. Είναι ο δρόμος της πάλης για να σπάσουμε τις αλυσίδες της σιωπής, της εκμετάλλευσης, της ανισοτιμίας.

ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Λευκάδας

Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας

Ημέρα ενημέρωσης, μνήμης και προστασίας

των δικαιωμάτων των γυναικών

Από την πρώτη τήρηση της Ημέρας της Γυναίκας που πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στη Νέα Υόρκη, την μετέπειτα καθιέρωσή της από τον ΟΗΕ το 1975 και μέχρι σήμερα έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος σε κοινωνικό και νομοθετικό επίπεδο.

Παρ’ όλα αυτά οι έμφυλες διακρίσεις και η καταπάτηση των δικαιωμάτων των γυναικών συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Στη χώρα μας η κυβέρνηση της Ν.Δ ήδη από την επομένη των εκλογών του 2019 προχώρησε στην κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων του Υπουργείου Εσωτερικών και την υποβάθμισε σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων με ταυτόχρονη υπαγωγή της στο Υπουργείο Εργασίας!

Η ταύτιση των πολιτικών για την ισότητα των φύλων με τη δημογραφική πολιτική και την οικογένεια αποτελεί ένα βαθιά συντηρητικό βήμα, μία οπισθοδρόμηση που παραπέμπει στην στερεοτυπική αντίληψη ότι η μητρότητα αποτελεί τον μοναδικό προορισμό των γυναικών και συμβάλλει στη διαιώνιση των πατριαρχικών έμφυλων κατηγοριοποιήσεων και ταυτοτήτων.

Μετά την έκρηξη των καταγγελιών και των αποκαλύψεων του Κινήματος #MeToo η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί πλέον να κωφεύει και η σιωπή δεν πρέπει να επανέλθει.

Συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία ίσων ευκαιριών στην εργασία, στο κράτος πρόνοιας, στην πολιτική και κοινωνική ζωή.

Πολεμάμε τις βαθιά ριζωμένες σεξιστικές και ρατσιστικές αντιλήψεις της πατριαρχίας και διεκδικούμε τα δικαιώματα μας για μια κοινωνία χωρίς έμφυλες διακρίσεις.

 

Τμήμα Δικαιωμάτων Νομαρχιακής Επιτροπής Λευκάδας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

8/3/2021

ΔΗΜΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ

Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας και Στόχοι της Δημοτικής Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Ηγουμενίτσας

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας η Δημοτική Επιτροπή Ισότητας θέτει τους ακόλουθους στόχους:

• Καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων

• Πρόληψη και καταπολέμηση της Βίας κατά των γυναικών

• Επίτευξη ισότιμης συμμετοχής ανδρών και γυναικών στις πολιτικές αποφάσεις.

Οι Γυναίκες σε θέση διευθυντικές ακόμα και σήμερα κατέχουν πολύ μικρά ποσοστά. Στην Ελληνική Βουλή το 18,3% αποτελείται από γυναίκες. Στον Δήμο Ηγουμενίτσας το 11,11%. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το δικαίωμα ψήφου γυναικών σε βουλευτικές εκλογές δόθηκε με το Νόμο 2159 του 1952 και το 1953 εκλέχθηκε η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής, Ελένη Σκούρα. 

Παρά τη θεσμοθετημένη ισότητα δικαιωμάτων σε άνδρες και γυναίκες, οι κοινωνικές ανισότητες, οι η πολιτική υποεκπροσώπηση παραμένουν ακόμη και σήμερα. Η εμφάνιση των έμφυλων στερεοτύπων αποτελεί πλέον επιτακτική ανάγκη. 

Η Πρόεδρος της Επιτροπής Ισότητας

του Δήμου Ηγουμενίτσας

Βασιλική Τσώτου

Αντιδήμαρχος Κοινωνικής & Ψηφιακής Πολιτικής

Μήνυμα Δημάρχου Πρέβεζας για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

«Σήμερα 8 Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και την τιμούμε για την πολυδιάστατη και δυναμική της παρουσία μέσα στο χρόνο της ιστορίας αλλά και σε κάθε σπουδαίο και ενεργό ρόλο που έχει σήμερα στην κοινωνία μας.

Η Γυναίκα ως ιερή μορφή της Μάνας και Γιαγιάς, η Γυναίκα Σύζυγος ως σύμβολο ζωής, η Γυναίκα Θυγατέρα ως πηγή ευτυχίας και αγάπης στην οικογένεια και σίγουρα στις ημέρες μας η Γυναίκα επιστήμονας, επιχειρηματίας, αγρότισσα, καθηγήτρια και δασκάλα, στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, εργαζόμενη αλλά δυστυχώς και άνεργη, μαθήτρια και φοιτήτρια, δημόσιο λειτουργό και νοικοκυρά, η Γυναίκα βρίσκεται σήμερα πάντα στην πρώτη γραμμή της ζωής με αυτοθυσία, ανεξάντλητη δύναμη, πίστη, υψηλό επαγγελματισμό και αστείρευτη αγάπη προς το συνάνθρωπο.

Από το Δήμο Πρέβεζας, τόπου αυτοθυσίας και παγκόσμιο σύμβολο του Ιερού βράχου του Ζαλόγγου ως υπέρτατο χρέος και καθήκον προς την ελευθερία και την πατρίδα από τις Ηπειρώτισσες Γυναίκες Σουλιώτισσες, καθώς και της θρυλικής μορφής της Δέσπως Μπότση - η οποία μαζί με «νύφες και μ’ αγγόνια» στον Πύργο Δημουλά στα Ριζά επίσης αυτοθυσιάστηκε μαχόμενη μέχρι και το τελευταίο βόλι για τις αξίες και τα ιδανικά της ελευθερίας, της πατρίδας και της πίστης- , τιμούμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας διανύοντας το επετειακό έτος των 200 ετών από την εθνική μας επανάσταση το 1821 με υπερηφάνεια, αγάπη, αναγνώριση και σεβασμό προς όλες τις γυναίκες και προς κάθε Ηπειρώτισσα!

Η Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας αποτελεί στην εποχή μας και μία ημέρα σκέψης και προβληματισμού, αλλά και έναρξης μιας κοινωνικής και θεσμικής αντίδρασης από όλους, για την αντιμετώπιση και την πλήρη θεραπεία του νοσηρού κοινωνικού φαινομένου κάθε μορφής βίας κατά των γυναικών, σωματικής, πνευματικής ή σεξουαλικής, μέσα από την παιδεία και την καλλιέργεια μίας κουλτούρας σεβασμού, αλλά και από την επιβολή του αυστηρού νόμου στους θύτες από τις καταγγελίες των θυμάτων.

 

Τέλος,  θέλω να κλείσω με ένα ιδιαίτερο μεγάλο ευχαριστώ προς όλες τις Γυναίκες και ιδιαίτερα προς όλες τις σύγχρονες ηρωίδες  της πρώτης γραμμής στην αντιμετώπιση της θανατηφόρας πανδημίας εδώ και ένα χρόνο, τις Γιατρούς, τις Νοσηλεύτριες, τα Πληρώματα του ΕΚΑΒ, το προσωπικό των κοινωνικών δομών και υπηρεσιών, κάθε γυναίκα που υπηρετεί στο καθήκον για την υγεία όλων μας και την προστασία του κοινωνικού συνόλου. 

Σας ευχαριστούμε!»

Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας: Μήνυμα Δημάρχου Πάργας κ. Ζαχαριά

Σήμερα γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, και καλούμαστε να αναλογιστούμε τη θέση που έχουν κερδίσει οι γυναίκες στο σύγχρονο κοινωνικό ιστό.  Είναι ευχάριστο το γεγονός, ότι τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρούμε πως οι ανισότητες και οι διακρίσεις μεταξύ των δύο φύλων έχουν εξαλειφθεί. Το αποτέλεσμα είναι η κοινωνία μας να έχει φθάσει σε ένα επιθυμητό σημείο, ώστε να μπορούμε να μιλούμε για την πλήρη εξίσωση των δύο φύλων στον κοινωνικό και στον εργασιακό τομέα.

Η κοινωνία μας έχει αλλάξει σελίδα, προχωρά μπροστά με αισιοδοξία και διαφάνεια, αφήνοντας στο παρελθόν τη στάση μιας κοινωνίας οχυρωμένης με την κατάχρηση εξουσίας σε βάρος των γυναικών. Με αφορμή το νέο πνεύμα της εποχής, ο Δήμος Πάργας πραγματοποιεί δράσεις που διασφαλίζουν τον πραγματικό ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία μας όπως : τη σύσταση της Επιτροπής Ισότητας, τη συνεργασία με το Επιμελητήριο Πρέβεζας για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας, καθώς και την άψογη συνεργασία με πολιτιστικούς συλλόγους γυναικών του Δήμου μας. Ειδικότερα, οι γυναικείοι σύλλογοι του Δήμου μας είναι πρωτοπόροι σε κοινωνικές παρεμβάσεις, εθελοντικές δράσεις και κινητοποιήσεις σε καθημερινά θέματα του Δήμου.

Ο Δήμος Πάργας ακολουθώντας αυτή την πρακτική, στοχεύει στην τόνωση της γυναικείας επιχειρηματικότητας στην περιοχή μας και γενικότερα την ηγεσία σε σημαντικές κοινωνικές δομές.