Η πανδημία απειλεί την εθνική ελληνική μειονότητα

 

Ολοι οι δείκτες που αφορούν την πανδημία της COVID-19 στην Αλβανία καταδεικνύουν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει απ’ τον έλεγχο.

Η αδυναμία του συστήματος υγείας, αλλά και επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής να μην επιβάλει περιορισμούς και καθεστώς καραντίνας ώστε να μην επιβαρυνθεί οικονομικά, επιφέρουν τη διάδοση του θανατηφόρου ιού σε πόλεις, αλλά και στην ύπαιθρο.

Προφανώς, τις συνέπειες δεν διαφεύγουν τα μέλη της γηγενούς εθνικής ελληνικής μειονότητας –Ελληνες πολίτες ως επί το πλείστον–, που σημειώνει καθημερινά θανάτους κατ’ αναλογίαν. Ισως μάλιστα και περισσότερους, καθώς ζει σε απομακρυσμένες των οργανωμένων νοσοκομείων περιοχές και όπου οι υγειονομικές δομές είναι απούσες ή σε άθλια διάρθρωση. Δεν είναι πλεονασμός, ή επανάληψη εν προκειμένω, ότι η δημογραφική συρρίκνωση που εμφανίζει η κοινότητα αγγίζει διαστάσεις αφανισμού.

Αποτελούσε έως πρόσφατα παρηγοριά, και με πολύ καλή μάλιστα απόδοση, το γεγονός ότι άτομα που νοσούσαν μετέβαιναν σε νοσοκομειακά ιδρύματα της Ηπείρου ή και αλλού, όπου κυριολεκτικά σώθηκαν πολλές ζωές. Στο μέλλον θα αποτελούν παραδείγματα ανθρωπισμού, αλλά και επιστημονικού επιπέδου του ιατρικού προσωπικού της Ελλάδας.

Τα πρόσφατα μέτρα, ωστόσο, που περιορίζουν περαιτέρω την κίνηση στα σύνορα και σχεδόν απαγορεύουν την είσοδο ανθρώπων που ήδη έχουν προσβληθεί ανεξαρτήτως του βαθμού των συμπτωμάτων, καταδεικνύουν και την έλλειψη θεσμικής ετοιμότητας για αντιμετώπιση του προβλήματος. Εάν οι δομές και οι υπηρεσίες νοσηλείας των ασθενών από COVID-19, προφανώς και για άλλες ασθένειες, στην Αλβανία θα ήταν σε παραδεκτό επίπεδο, η απάντηση στο πρόβλημα θα ήταν να αποταθούν εκεί και οι Ελληνες.

Δεδομένου όμως ότι νοσοκομεία, ιατρικό προσωπικό και κυβερνητική μέριμνα υστερούν πολύ του επιπέδου που έπρεπε να είναι έναντι της έκτακτης κατάστασης που προκαλεί η πανδημία, επιβάλλεται για άλλη μία φορά η Ελλάδα, ως πολιτεία και θεσμικά, να βρει τους τρόπους συμπαράστασης στον εδώ ελληνισμό, γιατί όχι και στην υπόλοιπη κοινωνία εγγύτητας.

Ο προγραμματισμός εμβολιασμού για την Αλβανία δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Η υπόθεση θα συνεχίσει να μας απασχολεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ακόμη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στα αριθμητικά μεγέθη των θανάτων που θα προκύψουν.

Παρόλο που φαίνεται δύσκολο, εάν υπάρξει πραγματική βούληση, μπορεί η Ελλάδα, σε συμφωνία και συνεργασία με τις ανάλογες κρατικές υπηρεσίες της Αλβανίας, να πετύχει συνδρομή εντός της επικρατείας και στις περιοχές όπου ιστορικά και σε σημαντικά αριθμητικά μεγέθη ζει ο γηγενής ελληνισμός. Βούληση και ταχεία αντίδραση είναι τα σημεία όπου η πρόκληση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία.

Υποστήριξη με συμβουλευτική ιατρική σε άτομα ελαφρών συμπτωμάτων, η τηλεϊατρική μπορεί να έρθει ως πολύτιμο βοήθημα, διαμόρφωση χώρων ενισχυμένης νοσηλείας σε σημεία όπου κριθεί εύκολο (Αργυρόκαστρο, Αγ. Σαράντα), πρόβλεψη βοήθειας σε αναλογικό αριθμό για τον εμβολιασμό κ.ά. είναι εφικτά να γίνουν.

Αντί της αμηχανίας της πολιτείας και της λαϊκιστικής κριτικής απ’ την άλλη, δύναται άλλη μία φορά να αποδειχθεί έμπρακτα ότι η Ελλάδα και θέλει και κυρίως μπορεί!

Θα είναι, εξάλλου, όχι μόνο ζήτημα ανθρωπισμού, αλλά και πολιτικής και διπλωματίας!

 

* Ο κ. Ορφέας Μπέτσης είναι δημοσιογράφος ομογενειακών μέσων στο Αργυρόκαστρο. //kathimerini.gr