Ιωάννινα:« Αν δεν είχε βγει η διάταξή για το ΚΕΘΕΑ δεν ξέρω πως θα ήμουνα αν θα ζούσα ή αν θα είχα πεθάνει».....Συγκίνησαν 14 μέλη του ΚΕΘΕΑ που τα κατάφεραν ....

 

Μοιραζόμαστε τα συναισθήματα της ολοκλήρωσης μιας δύσκολης πορείας, στην οποία ήσασταν πάντα δίπλα μας»

 Κάθε χρόνο το  ΚΕΘΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ οργανώνει την εκδήλωση ολοκληρώσεων τον μελών του Θεραπευτικού Προγράμματος όπου συμμετέχουν μέλη, προσωπικό, οικογένειες και φίλοι σε μια σεμνή εκδήλωση στην αίθουσα της ΕΗΜ. Είναι μια επίπονη προσπάθεια δυο (2) χρόνων που κάνουν τα μέλη μας μέσα από την Θεραπευτική Κοινότητα και την Κοινωνική Επανένταξη. Φέτος λόγω της πανδημίας του κορονωϊού covid 19 αντί για την μεγάλη εκδήλωση που πραγματοποιούσαμε κάθε χρόνο  στην αίθουσα της ΕΗΜ περιοριστήκαμε στον χώρο του ΚΕΘΕΑ όπου δεκατέσσερις (14) άνθρωποι χωρίστηκαν σε δυο (2) ομάδες των επτά, τηρώντας όλα τα μέτρα πρόληψης & προστασίας για τον covid 19 και έγινε η τελετή ολοκλήρωσης.

Στην εκδήλωση αυτή συμμετείχαν τα μέλη, ο Υπεύθυνος του ΚΕΘΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ και η Υπεύθυνη της Κοινωνικής Επανένταξης. Ήταν μια  συγκινητική εκδήλωση όπου τα μέλη μοιράστηκαν συναισθήματα και σκέψεις .

Ο Χρήστος είπε: «Χωρίς την Θεραπευτική Κοινότητα του ΚΕΘΕΑ δεν θα πετύχαινα και δεν θα είχα φτάσει μέχρι εδώ. Είναι η καλύτερη συνταγή για μένα. Λόγω της πανδημίας έχουμε απομακρυνθεί αλλά λόγω της ΔΥΝΑΜΗΣ της Θεραπευτικής Κοινότητας νοιώθω εμπιστοσύνη αι οικειότητα να μοιραστώ μαζί σας αυτά που νοιώθω».

Γιώργος: «Οικογένεια νοιώθω εδώ. Μου άλλαξε η ζωή 360 μοίρες. Πολύ με βοήθησε η Δικαιοσύνη που με παρέπεμψε στο ΚΕΘΕΑ ΗΠΕΙΡΟΣ. Ήταν δύσκολα αλλά άξιζε».

Σεραφείμ: «Χαίρομαι που είμαι εδώ. Είναι απίστευτο αυτό που έχω κάνει, πολλά σκαμπανεβάσματα αλλά χαίρομαι όπως έχω φτιάξει τον εαυτό μου να βασίζομαι στα πόδια μου».

Βαγγέλης: « Αν δεν είχε βγει η διάταξή για το ΚΕΘΕΑ δεν ξέρω πως θα ήμουνα αν θα ζούσα ή αν θα είχα πεθάνει».

Γιάννης: «Ποτέ δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα. Σε όλη της πορεία είχα ωραίες στιγμές και δύσκολες. Το Πρόγραμμα με βοήθησε να πιστέψω σε μένα».

Ο Σταύρος: «Πίστευα ότι μόνος μου θα είχα ξεμπερδέψει αλλά τώρα κατάλαβα ότι δεν γίνεται μόνος σου».

Μαρία: « Νοιώθω τυχερή που με πίεσαν οι γονείς μου να έρθω στην Θεραπευτική Κοινότητα». 

Όλα τα μέλη ευχαρίστησαν το προσωπικό, τις οικογένειές τους και τους φίλους τους. Στο τέλος της τελετής έγινε η απονομή ενός αναμνηστικού που συμβολίζει την όλη προσπάθειά τους.