Η Ένωση Γονέων Ιωαννίνων για τις απελάσεις μαθητών -προσφύγων

 ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΕΛΑΣΕΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ -ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Η διαδικασία απέλασης οικογένειας μαθητή με αυτισμό που φοιτά στο 2ο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων η οποία έγινε γνωστή μετά το υπόμνημα των εκπαιδευτικών του σχολείου, αναδεικνύει με δραματικό τρόπο πτυχές του προσφυγικού δράματος. Φέρνει στην επικαιρότητα ένα θέμα το οποίο, απ’ ότι φαίνεται, θα μας απασχολήσει έντονα το επόμενο διάστημα. 

Στην πόλη μας έχουμε και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις μαθητών είτε με αναπηρίες, είτε ασυνόδευτων παιδιών που τους ζητείται να εγκαταλείψουν τη χώρα και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, επειδή θεωρείται, δήθεν, ασφαλής.  Ξεχωρίζουμε την περίπτωση μαθητή  Λυκείου της πόλης μας, με οικογένεια δολοφονημένη στη χώρα του, με εξαιρετικές επιδόσεις στο σχολείο, πλήρως ενταγμένου στο σχολικό - κοινωνικό περιβάλλον, και με απαράμιλλη προσπάθεια να ξεφύγει από τη μοίρα του. Γι αυτόν  τον μαθητή,   έχουν κινηθεί οι διαδικασίες απέλασής του  χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η εκπαιδευτική πορεία του, η ένταξή του, η έλλειψη οικογένειας και εστίας, η αντικειμενική κατάσταση στη χώρα του. Παραμένει αναπάντητο  το ερώτημα: Πού να πάει; Σε ποια οικογένεια και σε ποια πατρίδα να επιστρέψει; Πώς θα μπορέσει να επιζήσει ένας έφηβος που τυχαία γλίτωσε τον θάνατο, σε μια χώρα που οι εμφύλιοι κρατούν δεκαετίες τώρα;

Γνωρίζουμε ότι όλα τα παραπάνω έχουν σχέση με την  μεταναστευτική πολιτική που και οι κυβερνήσεις της χώρας μας έχουν συνυπογράψει  στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αναθεωρήθηκε πρόσφατα προς το χειρότερο. Αυτή είναι και η αιτία  που πληθαίνουν οι περιπτώσεις απελάσεων με συνοπτικές διαδικασίες. Διαδικασίες, που με εντελώς απρόσωπο και μηχανοποιημένο τρόπο, εκδιώκουν όπως – όπως ανθρώπους κατατρεγμένους, στέλνοντάς τους πίσω στην κόλαση από την οποία προσπάθησαν να ξεφύγουν, χωρίς να ασχολούνται καν με το προσωπικό δράμα κάθε οικογένειας ή με τις πραγματικές συνθήκες των χωρών που επαναπροωθούνται. Όλοι τους αντιμετωπίζονται ως «αριθμοί» και «στόχοι που πρέπει να επιτευχθούν». Μέσα σ’ αυτούς και οικογένειες με παιδιά με ειδικές ανάγκες που θέλησαν να αναζητήσουν  ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γι’ αυτά.  

Ως Ένωση Γονέων απαιτούμε

Να μην απελαθεί η οικογένεια του μαθητή του 2ου Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και κάθε προσφυγική οικογένεια με παιδιά ΑμΕΑ.

Να μην απελαθεί κανένας μαθητής που έχει μπει σε διαδικασία ένταξης στο σχολικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται ισότιμα σε όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από φυλετική και κοινωνική  καταγωγή. Είναι δικαίωμά τους και είναι υποχρέωσή μας. 

Κανένα προσφυγόπουλο εκτός σχολείου. Να μην επαναληφθεί η περσινή κατάσταση με τον αποκλεισμό των προσφυγόπουλων από την εκπαίδευση. Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να προσφέρουμε στα μικρά-μεγάλα θύματα των πολέμων για τους οποίους είναι τα μόνα που δεν ευθύνονται.

ΤΟ Δ.Σ.