Ανακοίνωση Αγωνιστικών Κινήσεων για την εκδήλωση του Perrotis College στα Ιωάννινα

 

ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ  ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΛΕΓΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ ΔΙΑΦΗΜΙΖΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΠΟΥ ΟΡΑΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ!

Το Perrotis College (ιδιωτικό κολέγιο με έδρα τη Θεσσαλονίκη- παράρτημα του Ινστιτούτου Επαγγελματικής Κατάρτισης της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής) διοργανώνει στις 8/9, στα Παλιά Σφαγεία, εκδήλωση με τίτλο: «Σύγχρονες σπουδές για την περιφερειακή ανάπτυξη».  Στην εκδήλωση, θα παραβρεθεί, εκ μέρους του Δήμου Ιωαννιτών,  και θα απευθύνει χαιρετισμό ο δήμαρχος της πόλης Μ. Ελισάφ. Στόχος της εκδήλωσης είναι να διαφημιστούν οι υποτροφίες, τα δίδακτρα, οι όροι και τρόποι λειτουργιάς του κολεγίου, καθώς και τα προγράμματα σπουδών του που αφορούν τη «βιώσιμη ανάπτυξη» στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στον επιχειρηματικό, αγροτοδιατροφικό και περιβαντολλογικό τομέα.

Όσον αφορά το περιεχόμενο των προγραμμάτων σπουδών του κολλεγίου και των συμφερόντων που εκπροσωπούν δεν θα πούμε πολλά. Είναι γνωστό εδώ και χρόνια το τι είδους αγροτοδιατροφική και περιβαντολλογική «ανάπτυξη» και «αξιοποίηση» ευαγγελίζονται και προωθούν όλοι εκείνοι που ευθύνονται για τη συρρίκνωση της αγροτικής παραγωγής σε μονοψήφιο αριθμό του ΑΕΠ, για τη διατροφική ανεπάρκεια και εξάρτηση της χώρας, αλλά και για μία σειρά περιβαντολλογικές καταστροφές τύπου Β. Εύβοιας, με τη γνωστή «ανάπτυξη» και «αξιοποίηση» που ακολουθεί.

Η υποκρισία και η κυνικότητά τους, όμως μεγαλώνει όταν κυβερνητικά στελέχη, όπως ο βουλευτής της Άρτας Γ. Στύλιος, δηλώνουν πως οι γεωπονικές σχολές της χώρας είναι περισσότερες από όσες χρειάζονται (επιστράτευσαν και την ΕΒΕ για να το αποδείξουν) και ότι μετά από «αξιολόγηση» ορισμένες από αυτές (πιθανά και της Άρτας) πρέπει να κλείσουν. Την ίδια στιγμή που με το νομοθετικό τους πλαίσιο ενισχύουν ιδιωτικά κολλέγια με παρεμφερή προγράμματα σπουδών (όπως το παραπάνω), με στόχο την προώθηση διδάκτρων και περισσότερων ταξικών φραγμών και ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία της δημόσιας εκπαίδευσης, την πολυδιάσπαση και τη συμπίεση των επαγγελματικών δικαιωμάτων όλων των αποφοίτων προς τα κάτω.

Η «εθνική» προέλευση αυτού του κολεγίου δεν μας προκαλεί εντύπωση, καθώς η οικονομική, (γεω)πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση της ελληνικής αστικής τάξης και πολιτικού της προσωπικού από τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές (πλάι -και ορισμένες φορές κόντρα- στην ευρωπαϊκή εξάρτηση) δεν θα μπορούσε παρά να εκφραστεί και με συγκεκριμένες προσπάθειες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού αυτή η σχέση να εκφραστεί με ορισμένα βήματα και στο πεδίο της εκπαίδευσης. Εξάλλου εδώ και χρόνια ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός πλάι στης νατοϊκές βάσεις που έχει απλώσει στη χώρα με την πλήρη στήριξη όλων των ντόπιων κυβερνήσεων, προσπαθεί να απλώσει και ένα κυρίαρχο ρόλο και λόγο στο τι είδους παραγωγική και οικονομική δραστηριότητα θα «λειτουργεί» στη χώρα. Ένας τέτοιος στόχος περνάει και μέσα από συγκεκριμένες προσπάθειες παρέμβασής του στην εκπαιδευτική διαδικασία της χώρας.

Αυτούς τους σχεδιασμούς, λοιπόν, έρχεται να υπηρετήσει και η παρουσία του δημάρχου σε αυτή την εκδήλωση. Γνωστές σε αρκετούς, άλλωστε, οι φιλοαμερικανικές τάσεις και απόψεις του.

Αυτή η εκδήλωση, λοιπόν, αποτελεί άλλη μία πρόκληση για τα παιδιά -μαθητές και φοιτητές- των λαϊκών οικογενειών, για όλο το γιαννιώτικο λαό που από τη μία βλέπει τα παιδιά του να πετιούνται κατά χιλιάδες εκτός εκπαίδευσης και από την άλλη τα ιδιωτικά κολλέγια με πάσα ευκολία, με κυβερνητική ενίσχυση και με την υποστήριξη της τοπικής δημοτικής αρχής να προπαγανδίζουν τις σπουδές για λίγους και τα δίδακτρα, δηλαδή την κερδοφορία τους.

Ακόμα παραπέρα, τέτοιου είδους εκδηλώσεις εντάσσονται στη γενικότερη κυβερνητική επίθεση που ξεδιπλώνεται στα δικαιώματα μαθητών, φοιτητών και εκπαιδευτικών, μέσα στην εκπαίδευση. Γιατί, στηρίζουν αυτήν την επίθεση και στηρίζονται από αυτήν.

Γιατί, η πολιτική της ΕΒΕ και της τράπεζας θεμάτων, της απλήρωτης δουλειάς και πρακτικών δεκαπεντάχρονων μαθητών, των ορίων σπουδών και των διαγραφών φοιτητών, των πειθαρχικών διώξεων και της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Η κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση, δηλαδή. Είναι μία πολιτική άγριων ταξικών φραγμών που στόχο έχει τα παιδιά των εργατολαϊκών οικογενειών και το μέλλον τους. Μία τέτοια πολιτική φτιάχνει το πλαίσιο, στρώνει το έδαφος, στηρίζει και δίνει αέρα στα πανιά σε κάθε είδους «καλοπροαίρετο» «καλοθελητή» που θέλει, με το αζημίωτο φυσικά, να διαφημίσει αυτήν την πολιτική, διαφημίζοντας ταυτόχρονα και την «πραμάτια» του σε όσους έχουν τη δυνατότητα να την αγοράσουν. Για εμάς τους υπόλοιπους που ούτε έχουμε αυτή τη δυνατότητα, ούτε θέλουμε να αγοράσουμε μια τέτοια «πραμάτια», μονόδρομος είναι ο αγώνας για την ανατροπή αυτής τη πολιτικής.