Ιωάννινα:Ούτε μια σωστή δεντροφύτευση;

Πολύ κουβέντα γίνεται τελευταία -και δίκαια- για τα πλατάνια που, αφού επιβίωσαν για έναν σχεδόν αιώνα, έπεσαν τώρα θύμα του αλυσοπρίονου. Για κείνο που δεν γίνεται όμως κουβέντα είναι περί ευθύνης. Γιατί αν τα πλατάνια του παραλιμνίου κλαδεύονταν με καινούρια εργαλεία και όχι με εκείνα που είχαν ήδη χρησιμοποιηθεί και με δεδομένο ότι ακριβώς έτσι μεταδίδεται η ασθένεια του μεταχρωματικού έλκους, τώρα θα είχαμε τα πλατάνια στη θέση τους. Αντ’ αυτού, ακούμε -σαν να μην τρέχει τίποτε- ότι θa φυτέψουμε… βελανιδιές.

Παρατηρώντας λοιπόν τα δέντρα που κόπηκαν σε σχέση με εκείνα που φυτεύτηκαν, βλέπουμε ότι τα νέα δέντρα είναι ελάχιστα. (Τρεις σφενδάμους για δέκα κομμένα δέντρα μετρήσαμε σε κάποιο σημείο). Αν σκέφτονταν έτσι και εκείνοι που φύτεψαν εκατοντάδες πλατάνια πριν πολλές δεκαετίες δεν θα υπήρχε τώρα η πολυφωτογραφημένη αλέα των πλατάνων να τροφοδοτεί τα instagram.

Από μια πρόχειρη αποτίμηση έχουν κοπεί μέχρι τώρα 34 δέντρα ενώ φυτεύτηκαν 7 σφένδαμοι συν δύο στην απέναντι πλευρά του δρόμου που δεν ήταν και απαραίτητοι...

Ας ελπίσουμε, τα εργαλεία που χρησιμοποιούντaι τώρα για την αποκοπή των πλατάνων να μην χρησιμοποιηθούν και για κανένα κλαδεματάκι αργότερα και κλάψουμε κι άλλα δέντρα, ειδικά από την πλευρά της Δ. Φιλοσόφου που ακόμη «κρατάει»...

Κι εκείνα τα ενημερωτικά (σε δύο-τρία δέντρα) ότι έγινε καύση, σε Α4 χαρτί που τα κρατάνε κάτι ξυλαράκια τι νόημα έχουν πέρα του ότι αφήνουν σκουπίδια; Περίμεναν να μείνει εκεί το χαρτί με τα καιρικά φαινόμενα που επικρατούν χειμώνα καιρό;