Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου Σκιών- Ο Καραγκιόζης μέσα από τα μάτια του καραγκιοζοπαίχτη Γιώργου Ηπειρώτη

 

Φασουλάδα...  Αγάπη γλυκιά μου...

Λαχταρώ να πέσεις μες την κοιλιά μου...!!!

Στις Πείνες και στα Βάσανα του Λαού μας ένας ήρωας χωρίς όπλα... αλλά ισχυρά οπλισμένος με Λόγο και Ευστροφία πάντα κατόρθωνε να Λευτερώνει την ψυχή μας από τις πίκρες... να αντιδρά στα κακώς κείμενα... και να χορταίνει την κοιλιά μας με χαμόγελα!!!

Ποιος άλλος από τον Έλληνα Καραγκιόζη Καραγκιοζόπουλο, γιο του Κουρελή και ξάδελφου του Μπαλωμένου... και αδερφού δικού μας!!!

Γυρνώντας το ρολόι της γενιάς μας... στα αρχαιοελληνικά χρόνια θα συναντήσουμε στα Ελευσίνια και Καβείρια Μυστήρια στα Δρώμενα και Θεώμενα των Ελλήνων Προγόνων μας... την σκιά σε ρόλο πρωταγωνιστικό και θρησκευτικό!

Κάπου εκεί λίγο μπρος πίσω... θα γνωρίσουμε και τον Θερσίτη τον πρώτο Καραγκιόζη του κόσμου και την Κωμωδία του Αριστοφάνη να είναι προπομπός των Ελληνικών Παραστάσεων του νεότερου Καραγκιόζη μας!

Πολυμήχανος ο Έλληνας και αντίγραφο του η Ελληνική Σκιά που δεν μένει μόνο στην Ελλάδα αλλά σπεύδει να διδάξει τον Κόσμο σε ένα μεγάλο ταξίδι υπό την ασφάλεια του Μεγαλύτερου Στρατηλάτη όλων των εποχών, τον Μέγα Αλέξανδρο τον Μακεδόνα!   Έτσι ο Ελληνικός Πολιτισμός κομμάτι αυτού και η Ελληνική Σκιά φτάνει μέχρι και τα βάθη της Ασίας μεταδίδοντας τον Ελληνικό Πνεύμα και Ήθος!

Μα η ξενιτιά δεν αναπαύει τον Έλληνα... και έτσι ο δρόμος της επιστροφής έφερε την σκιά μας πίσω με μια ουσιαστική στάση στην Οθωμανική Τουρκία όπου μια πανσπερμία Λαών παρακολουθούσαν τον Karagoz της Ανατολής...!

Ο Karagoz που στα τούρκικα σημαίνει μαυρομάτης έρχεται ξανά στην Ελλάδα και κάνει στάση για πρώτη φορά στην Ήπειρο και στην Αυλή του Αλή Πασά στα Γιάννινα.   Βραδιές Θεάτρου Σκιών κρατούν συντροφιά στον Αλή διασκεδάζοντας των με το φωτισμένο από κεριά μπερντέ που διαδραματίζει ιστορίες του Ιάκωβου ( αγνώστων λοιπών στοιχείων Γιαννιώτη Εβραϊκής καταγωγής σκιοπαίχτη) και μάλιστα στην Ελληνική γλώσσα!

Δεν αργεί όμως η ώρα που από το Σαράι του Αλή Πασά ο Karagkoz γίνεται πλέον Καραγκιόζης κατά τον χαρακτήρα του Ηπειρώτη Έλληνα έχοντας ένα ιδιόμορφο και έξυπνο καλαμπούρι, με παρηγοριά για τις πίκρες και με εμψυχωτική και ηρωική τόλμη για κάθε δυσκολία και απειλή... ξεπηδά στα Γιαννιώτικα Καφενεία και από εκεί καζαντίζει σε όλη τη Δυτική Ελλάδα.

Πολλές οι στάσεις του μα καθοριστικές η Πρέβεζα και η Αμφιλοχία ώσπου αγκυροβολεί στην Πάτρα. Εκεί συντηρώντας τον Καραγκιόζη της Ηπειρώτικης Σχολής οι πρώτοι Πατρινοί Καραγκιοζοπαίχτες μεταλλάσουν το δραματολόγιο του και με Χαρακτηριστικό Αναμορφωτή τον Δημήτρη Σαρδούνη (Μίμαρο) ο καθ' όλα Εξελληνισμένος Καραγκιόζης του εξαφανίζει το πλήθος των απόκοσμων ύβρεων του... και αρχίζει να γίνεται το θέαμα για όλη την οικογένεια αλλά και το αντίβαρο για κάθε μορφή εξουσίας και σκλαβιάς που δυστυχώς κάθε τόσο σκίαζε την Πατρίδα μας. 

Τώρα πλέον ο μπερντές του Έλληνα Καραγκιόζη πυροδοτεί το αίσθημα της Ελευθερίας και Δυναμώνει την Πίστη στο Χριστό έτσι που μάλλον μετατρέπεται σε έναν Επαναστάτη που επιτυχημένα μπορεί και οργανώνει Επαναστατικά Κινήματα και να καθοδηγεί μέσα από τα κωδικοποιημένα μηνύματα που μεταδίδει στις Παραστάσεις του τους Καπεταναίους που παρακολουθούν με προσοχή ενώ ο εχθρός γελά με τα αστεία του χωρίς να ξέρει τι τον περιμένει!

Πόσοι Έλληνες δεν ένιωσαν Ανάσταση όταν το αθάνατο τσαρούχι του Μπαρμπαγιώργου ζούσε την τιμητική του χτυπώντας τον Βεληγκέκα;

Ο Καραγκιόζης με τον Καθαρό και Χωρίς Εμπάθειες Επαναστατικό Χαρακτήρα του στάθηκε και στέκεται Εμπόδιο στο Σύστημα που ήθελε και θέλει τον Έλληνα υποταγμένο, σκλάβο και ραγιά του...

 28 Μαρτίου τιμούμε τον Έλληνα Καραγκιόζη... αναγνωρίζοντας τον ως Ήρωα που συμμετείχε σε όλους τους Πολέμους... που διασκέδασε και χόρτασε τον καθένας μας έστω και αν "κοιμηθήκαμε νηστικοί" σημειώνοντας πως οι Δάφνες μάλλον είναι εν τέλει ακριβές για τους Ήρωες πόσο δε για την καμπούρα του Καραγκιόζη μας που Δυστυχώς ΠΟΤΕ δεν του αποδόθηκε η Τιμή που του Πρέπει!

Ο Καραγκιόζης που μέχρι αηδίας αυτοσαρκάζεται το χάλι και τα ελαττώματα του... δικαιούται να  πιάνει στο Μπερντέ του κάθε στραβό συναπάντημα που συμβαίνει γύρω του...   Αυτό του το συνήθειο μάλλον είναι που ενοχλεί αντί να προβληματίζει και έτσι εκείνοι που (Θεού επιτρέποντος...) έχουν τα μέσα να τον αναδείξουν φροντίζουν να τον θάβουν... αγνοώντας πως ο Καραγκιόζης είναι σπόρος που σαν θαφτεί θα φυτρώσει ξανά και μάλιστα όσο βαθύτερο είναι το θάψιμο του τόσο μεγαλύτερες οι νέες ρίζες του!

Ο Καραγκιόζης είναι η Ανάγκη μας για Χαμόγελο, Αυτοσαρκασμό, Ελπίδα... και γι' αυτό είναι αναγκασμένος να συνεχίζει να υπάρχει και να προσφέρει όσο κοιτώντας  γύρω μας θα βλέπουμε Πόλεμο... Πείνα... Εξαθλίωση... Αδικία...

Ο Καραγκιόζης είναι προσωποποίηση του Έλληνα κάθε εποχής που Αγωνίζεται, Επιμένει και Μένει Ζωντανός, έτσι μάλλον τιμή μας είναι αν κάποιος μας αποκαλέσει με το όνομα του παρά προσβολή...! 

Είναι Τιμή μου που για 20 και πλέον χρόνια, είμαι και παραμένω ο Μόνος Καραγκιόζοπαίχτης με Καταγωγή από την Ήπειρο και με έδρα την Ήπειρο με περιοδείες σε όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό παρουσιάζοντας Παραδοσιακές, Κλασσικές και Επίκαιρες Παραστάσεις μου, ενώ συνάμα κοσμώ πολλά Μουσεία και Ιδιωτικές Συλλογές σε Ελλάδα και Εξωτερικό με της Ιδιαίτερης Τεχνοτροπίας Χειροποίητες Φιγούρες μου  συντηρώντας και αναβιώνοντας  τον Καραγκιόζη της Ηπειρώτικης Σχολής που είχε μείνει ορφανός από το 1966 μετά το θάνατο του Προηγούμενου Ηπειρώτη Καραγκιοζοπαίχτη Τάσου Ασωνίτη που έδρασε στην Πρέβεζα.

Επίσης για περισσότερο από 10 χρόνια είμαι Ιδρυτής και Ενεργό Μέλλος στο Δ.Σ. του Μη Κερδοσκοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου Καραγκιόζη "ο ΗΠΕΙΡΩΤΗΣ" που επίσης εδρεύει στην Ήπειρο και συνδράμω ανιδιοτελώς, για να μπορεί να Προσφέρει τις Πολιτιστικές του Δράσεις Υποστηρίζοντας τον Πολιτισμό αλλά και Ενισχύοντας την Κοινωνική Αλληλεγγύη όπου του έχει ζητηθεί.

Κάνω έκκληση στους Πολιτιστικούς Φορείς της Περιφερειακής και Τοπικής Αυτοδιοίκησης ΗΠΕΙΡΟΥ να Συνεργαστούν και να Στηρίξουν τον Καραγκιόζη μου ως Ιδιαίτερη Κοιτίδα Πολιτισμού του Τόπου μας που Μοναδικά Υπάρχει και Επιμένει να Μένει και να Προσφέρει στην Ήπειρο παρά τις Δελεαστικές Προτάσεις που του γίνανε να ξενιτευτεί με ποιο ελπιδοφόρο μέλλον... 

Ομοίως θεωρώ πως Ιδιαίτερη Βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί και στο Κοινωφελές και Πολιτιστικό Έργο του Μη Κερδοσκοπικού Π. Σ. Καραγκιόζη "ο ΗΠΕΙΡΩΤΗΣ" που παραδειγματικά αγωνίζεται όχι μόνο με τους πενιχρούς και ουσιαστικά ανύπαρκτους ιδίους πόρους του αλλά και χωρίς Στέγη λειτουργίας... να υπάρξει, κινδυνεύοντας να μην μπορεί να συνεχίσει το Πολιτιστικό και Κοινωνικό του Έργο που επίσης αποτελεί Στολίδι Ιδιαίτερης Σημασίας και Μοναδικότητας σε όλη τη Δυτική Ελλάδα. 

Αποχαιρετώ τη σημερινή μέρα με την Ευχή... να δώσει ο Θεός και εμείς να καταδεχθούμε να λάβουμε... ώστε όλος ο Κόσμος να είναι Ελεύθερος και Αγαπημένος, με Ειρήνη και Ευτυχία Χωρίς Πολέμους... ώστε ο Καραγκιόζης να μην χρειάζεται να είναι το αντίβαρο σε όλα τα στραβά και άδικα του Κόσμου ετούτου... αλλά ένα πλατύ χαμόγελο και με το μακρύ του χέρι... μια Μεγάλη Αγκαλιά Χαράς για Όλους!!!