Να ανησυχήσουμε;

 Τι συμβαίνει με την Ήπειρο; Βασικά έργα υποδομών παρατηρούμε τελευταία να μένουν έξω από τα “συμφέροντα” της πλέον φτωχής (όπως φαίνεται στα χαρτιά τουλάχιστον)  περιοχής της ΕΕ. 

Ο Ε65 που θα ενώσει τη Θεσσαλία με την Εγνατία Οδό θα «κουμπώσει» λίγο έξω από την πόλη των Γρεβενών, πράγμα  που σημαίνει ότι οι Ηπειρώτες θα πρέπει να κάνουν αρκετά χιλιόμετρα επιπλέον, για να «κατέβουν» προς την Καλαμπάκα.  

Η σύνδεση της Ιονίας Οδού με την Πρέβεζα φαίνεται να έχει ναυαγήσει οριστικά, παρότι δεν ήταν και κανένα μεγάλο ή δύσκολο έργο, το οποίο όμως θα εξυπηρετούσε τη σύνδεση ολόκληρης της βόρειας χώρας με τα παράλια του Ιονίου.

Η σύνδεση της Ιονίας Οδού με την Κακαβιά που ανήκει στον διευρωπαϊκό άξονα Καλαμάτας- Ντουμπρόβνικ και η οποία θα έπρεπε να είναι πρώτη προτεραιότητα, φαίνεται να ισορροπεί επικίνδυνα ανάμεσα στο να γίνει μεν, αλλά ως βελτίωση του υπάρχοντος δρόμου παρά με προδιαγραφές Ιονίας Οδού.    

Η έξοδος της Εγνατίας από την πλευρά της Καστρίτσας παραμένει όνειρο απατηλό (το μισό λεκανοπέδιο πρέπει να κάνει ολόκληρο κύκλο) αλλά και ο υπάρχων κόμβος φαίνεται ότι μειονεκτεί καθαρά απέναντι στις δύο εξόδους, ας πούμε, που έχουν τα Γρεβενά και η Κοζάνη. Ούτε βέβαια και οι δυο λωρίδες στην είσοδο της πόλης από το Αβγό μέχρι  τον ανισόπεδο κόμβο της Εγνατίας πρόκειται να γίνουν, όπως είχε ανακοινωθεί κάποια  στιγμή. 

Επίσης, ενώ άλλες πόλεις διεκδικούν και παίρνουν στρατόπεδα που είναι σε αχρηστία, επεκτείνοντας τον αστικό τους ιστό σε χώρους που ούτως ή άλλως μένουν αχρησιμοποίητοι, εδώ ούτε αυτό θα συμβεί έχουμε την εντύπωση… παρά τις υποσχέσεις.

Ο δρόμος που θα συνέδεε την Ιονία Οδό με τα Τζουμέρκα έχει σταματήσει και μένει ημιτελώς επικίνδυνος  επί έναν ολόκληρο χρόνο.  

Η γενική κατάσταση λοιπόν -και μάλιστα έναν χρόνο πριν τις εκλογές, στην καλύτερη περίπτωση- δείχνει ότι μάλλον θυμηθήκαμε τις παλιές καλές εποχές ακινησίας όταν και μέναμε τελευταίοι σε πολλά.

Κι αν το καλοσκεφτεί κανείς θα διαπιστώσει πως αν δεν υπήρχαν κάποια κτίσματα του προηγούμενου αιώνα, η πόλη δεν  θα είχε σήμερα ούτε Δημαρχείο, ούτε Περιφέρεια, ούτε Βιβλιοθήκη ή Δημοτικό Ωδείο. 

Κάποια από τα Σχολεία ως κτίρια ανήκουν επίσης στον προηγούμενο αιώνα και φυσικά δεν διαθέτουμε ούτε κανονικό Μουσικό Σχολείο, ούτε σύγχρονο Ωδείο, Δημαρχείο, Βιβλιοθήκη κτλ..

Συμπέρασμα; Μάλλον κάτι δεν πήγε και εξακολουθεί να μην πηγαίνει και τόσο καλά με μας...

Σκεπτόμενοι πολίτες