Η ξηροφθαλμία στο Sjögren’s εξακολουθεί να υποδιαγιγνώσκεται και να υποθεραπεύεται

Η πλειοψηφία των ασθενών  με ξηροφθαλμία είναι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Με αφορμή τον εορτασμό  της Παγκόσμιας Ημέρας για το Sjögren’s,  η Ελληνική Εταιρεία  Αντιρευματικού Αγώνα και η SJÖGREN EUROPE (Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συλλόγων Ασθενών με Sjögren’s) τονίζουν ότι η ξηροφθαλμία, που ταλαιπωρεί περίπου 95% των ασθενών,   εξακολουθεί να υποδιαγιγνώσκεται και να υποθεραπεύεται.

 Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, αλλά η πιο συχνή αιτία είναι ότι  το διάστημα  για παραπομπή σε ειδικό για την ξηροφθαλμία είναι μεγαλύτερη από ό,τι για άλλες καταστάσεις τόνισε η κα Καίτη Αντωνοπούλου, Ταμίας της SJÖGREN EUROPE και της Ελληνικής Εταιρείας Αντιρευματικού Αγώνα (ΕΛ.Ε.ΑΝ.Α.).

Για τους ασθενείς με  Sjögren, η φλεγμονή των αδένων που εκκρίνουν τα δάκρυα μειώνει την παραγωγή δακρύων, με αποτέλεσμα χρόνια ξηροφθαλμία. Επιπλέον, αλλαγές στη σύνθεση των δακρύων συμβάλλουν στην ξηροφθαλμία. Σε άτομα με ξηροφθαλμία, μπορεί να εμφανιστούν λεπτές κηλίδες στο δακρυϊκό φιλμ και τα δάκρυα να μην προστατεύουν και να υποστηρίζουν πλέον επαρκώς την υγεία των ιστών της οφθαλμικής επιφάνειας επισημαίνει η κα Alice Grosjean, Πρόεδρος της SJÖGREN EUROPE

Το Sjögren’s είναι το δεύτερο πιο κοινό συστηματικό αυτοάνοσο νόσημα μετά την ρευματοειδή αρθρίτιδα. Παρά το γεγονός αυτό,  το νόσημα δεν αναγνωρίζεται εύκολα και γρήγορα τόσο από την ιατρική κοινότητα όσο και από τους ασθενείς, με αποτέλεσμα το 75% των ασθενών να μην έχει ακόμα διαγνωστεί.

Στη Ιατρική Σχολη-Λαϊκό Νοσοκομείο, στο τμήμα της Παθολογικής Φυσιολογίας, λειτουργεί από τον Δεκέμβριο του 2019 κέντρο εμπειρογνωμοσύνης για την νόσο, υπό τον Καθηγητή κο Αθανάσιο Τζιούφα, στο οποίο διεξάγεται κλινική και μεταφραστική έρευνα για την νόσο.

Η ξηροφθαλμία είναι πολυπαραγοντική ασθένεια. Συχνά δεν υπάρχει μόνο «ένας τύπος» ξηροφθαλμίας και δεν έχουν όλα τα άτομα με Sjögren’s  το ίδιο επίπεδο ή την ίδια μορφή ξηροφθαλμίας. Η ξηροφθαλμία στο Sjögren’s δεν είναι πλήρως κατανοητή. Υπάρχουν ακόμη πολλά να μάθουμε για τον μηχανισμό της ξηροφθαλμίας στο Sjögren’s, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν όλο και πιο αποτελεσματικές θεραπείες με θετικά αποτελέσματα για την ξηροφθαλμία επεσήμανε  ο Καθηγητής Παθολογικής Φυσιολογίας ΕΚΠΑ κος Αθανάσιος Τζιούφας.

Η πλειοψηφία των ασθενών με ξηροφθαλμία είναι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Αυτό ευθυγραμμίζεται με όσους έχουν διαγνωστεί με Sjögren’s και καταδεικνύει τη σημασία των ορμονών του φύλου τόσο στη νόσο του Sjögren’s όσο και στην ξηροφθαλμία συνέχισε ο καθηγητής.

Το περιβάλλον παίζει καθοριστικό ρόλο στην ξηροφθαλμία. Ενώ το Sjögren’s είναι αυτοάνοσο νόσημα, υπάρχουν πολλοί περιβαλλοντικοί παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα συμπτώματα και τις επιπτώσεις της ξηροφθαλμίας (για παράδειγμα, κλιματισμός, κεντρική θέρμανση, υγρασία, ρύπανση). Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα ζωήs των ασθενών με ξηροφθαλμία κατέληξε η Πρόεδρος της SJÖGREN EUROPE.

Τα συμπτώματα της ξηροφθαλμίας, επεσήμανε ο κος Τζιούφας,  μπορεί να διαφέρουν πολύ, είναι εξαιρετικά ποικίλα και μπορεί επίσης να ποικίλουν σε ένταση. Μερικοί πάσχοντες μπορεί να έχουν ήπια συμπτώματα  και ταυτόχρονα να έχουν αρκετά προχωρημένες αλλοιώσεις κατά την εξέταση. Το αντίθετο μπορεί να συμβεί όταν οι ενδείξεις  δεν ταιριάζουν με το επίπεδο των συμπτωμάτων. 

Η ξηροφθαλμία στο Sjögren’s μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα εάν δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς. Εάν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα όπως έλκη κερατοειδούς συμπεριλαμβανομένων των βακτηριακών λοιμώξεων. Η κακή κατάσταση της οφθαλμικής επιφάνειας μπορεί να οδηγήσει σε άλλους φλεγμονώδεις παράγοντες κινδύνου, συμπεριλαμβανομένης της βλεφαρίτιδας που οδηγεί σε δευτερογενείς λοιμώξεις του κερατοειδούς. 

Τα τελευταία χρόνια, έχουν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι στη θεραπεία της ξηροφθαλμίας, η οποία πλέον δεν περιορίζεται σε λιπαντικές σταγόνες. Η ξηροφθαλμία, όπωςπροαναφέρθηκε, θεωρείται πολυπαραγοντική με  σημαντικές φλεγμονές. Ως εκ τούτου, οι νέες θεραπείες στοχεύουν στην αντιμετώπιση της φλεγμονής. Υπάρχουν επίσης νεότερες λιπαντικές σταγόνες που στοχεύουν στην αντικατάσταση συγκεκριμένων τμημάτων της δακρυϊκής μεμβράνης και επίσης έχουν ως στόχο να έχουν ένα πιο διαρκές αποτέλεσμα κατέληξε ο καθηγητής.