Εκδηλώσεις Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Σουλιωτών στο Σέλτσο το 1804
«Έσφαλε οικτρά , όποιος την δόξα είπε μάταιη…….»
έγραψε ο επικός μας ποιητής Ανδρέας Κάλβος, στο ποίημά του «εις δόξαν»….και δεν είχε άδικο.
«Δεν υπάρχει γλυκύτερος θάνατος από αυτόν, τον υπέρ πατρίδος θάνατο.
Μηδέ ενδοξότεροι νεκροί παρά οι νεκροί που έπεσαν στο πεδίο της μάχης υπέρ της ελευθερίας. Ας παραμένουν άταφοι αυτοί οι ήρωες. Ας γίνονται βορά των γυπαετών και των σαρκοβόρων θηρίων. Ας μην το έρανε ποτέ κανείς προσφιλής τους μὲ δάκρυα και ας μη το φίλησε το χώμα που έπεσαν. Και τα οστά τους ακόμη, ας μην μένουν εκεί στον ένδοξο αυτό τόπο.Ας τα διασκορπίζουν οι πνοές φθονερών άνεμων και άκαρδοι χείμαρροι σε βαθιές χαράδρες και φαράγγια ανήλιαγα. Παρ όλα αυτά όμως, ένα είναι αληθινό.
Δεν υπάρχει ενδοξότερος νεκρός από αυτόν που πέφτει στα πεδία των μαχών. Δεν παύει αυτός ο υπέρ πατρίδος, να είναι ο γλυκύτερος θάνατος------
ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ " ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ ΣΕΛΤΣΟΥ
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Εορτάζονται εφέτος τα διακόσια δέκαοκτώ χρόνια ( απο το 1804) της Μάχης του Σέλτσου και του Ολοκαυτώματος των Σουλιωτών που επακολούθησε. Όμως για δεκαετίες παρέμενε άγνωστη και οι μάρτυρές της Σουλιώτες ήταν οι αγνοούμενοι της Ιστορίας
Η παρουσία στο Σέλτσο -Για πρώτη φορά- του ανώτατου Πολιτειακού Άρχοντα στις 23-8-2016 σηματοδότησε πλέον την αλλαγή των μέχρι τώρα δεδομένων για την ανάδειξη της Ιστορικής Μονής και της θυσίας των Σουλιωτών. Ακολούθησε εφέτος η έκδοση Προεδρικού διατάγματος για την καθιέρωση της 23ης Αυγούστου ως Επισημη εορτή του δήμου Γ.Καραισκάκη και ημέρας μνήμης του Ολοκαυτώματος των Σουλιωτών.Μια νέα σελίδα άνοιξε για το Σέλτσο. Επιτέλους με δικαιωματικό τρόπο παίρνει τη θέση που του αξίζει στις σελίδες δόξας των αγώνων του Ελληνικού έθνους, δίπλα στο Κούγκι στο Ζάλογγο στο Μεσολόγγι και στο Αρκάδι..
Απομένει να υπενθυμίσουμε προς όλους τους αρμόδιους φορείς ότι δεν είναι αίτημά μας αλλά αυτονόητη υποχρέωση της πολιτείας να αντιμετωπίσει το Σέλτσο με την ιδιαίτερη φροντίδα και τιμή που του αξίζει. Σε αυτό δεν μπορούμε παρά να υπογραμμίσουμε την καταλυτική συμβολή της Περιφέρειας Ηπείρου και προσωπικά του Περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Αλ. Καχριμάνη,, της Περιφερειακής Ενότητας Άρτας και του κ. Βασ.Ψαθά ,και του Δήμου Γεωργίου Καραΐσκάκη και του δημάρχου κ. Περ. Μίγδου για την ανάδειξη και αναγέννηση του σημαντικού Ιστορικού μνημείου .
Ήδη μετά τα σημαντικά έργα αναστήλωσης των ερειπωμένων κελιών, τη Διαμόρφωσης Περιβάλλοντος χώρου πρόσβασης, την ανακατασκευή της στέγης του κυρίως ναού την ολοκλήρωση της οδικής πρόσβασης με τσιμεντόστρωση απο Πηγές μέχρι την Ι.Μονή μήκους 4,5 χιλιομ. και η ηλεκτροδότηση της, το Σέλτσο αναδεικνύεται με τον καλύτερο τρόπο. Στο χέρι μας είναι να το διαφυλάξουμε ως στολίδι και να το αναβαθμίσουμε περαιτέρω. Σημαντική ηταν η συμβολή και η συνεισφορά της Αδελφότητας Πηγιωτών Άρτας σε αυτή την προσπάθεια της ανάδειξης και προστασίας της Ι.Μονης. Οι ενέργειές της και οι δράσεις της σχετικά με το Σέλτσο τα τελευταία τριάντα χρόνια είναι αναρίθμητες και απέδωσαν τα μέγιστα. Αφήσαμε παρακαταθήκη για το μέλλον.Σημαντική και η προσφορά του μακαριστού Ιερέα της μονής Παπαγιώργη Φώτου που ήταν η ψυχή του Σέλτσου για πάρα πολλά χρόνια. συνέβαλλε αρκετά με τις ενέργειές του.
Το μοναστήρι του ΣΕΛΤΣΟΥ έμελλε να γίνει ο αιώνιος τόπος μαρτυρίου των αδούλωτων Σουλιωτών. Η «ΚΙΒΩΤΟΣ» της θυσίας των. Μια ΘΥΣΙΑ-ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ άγνωστη ακόμη και σήμερα σε πολλούς και που «δεν μπορεί να χωρέσει ιστορικού νους» -όπως έγραψε ο Πουκεβίλ- ή να κατανοήσει το μέγεθος της.
Στην μνήμη των Ηρώων αυτών υποσχόμεθα ως θεματοφύλακες της υπέρτατης αυτής θυσίας να διατηρήσουμε τη φλόγα της άσβεστη.
Κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ σήμερα, αποτίοντας φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης . Προτίμησαν να πεθάνουν λεύτεροι παρά να ζήσουν σκλάβοι. Δεν λιποψύχησαν, δεν λιποτάκτησαν, δεν συμβιβαστήκαν. ΄Έμειναν και πέθαναν ως «Ελεύθεροι πολιορκημένοι» Οφείλουμε να μην ξεχάσουμε ποτέ αυτή την ανείπωτη θυσία τους.
Η θυσία του Σέλτσου ας αποτελέσει αφορμή για αφύπνιση της ιστορικής μνήμης που σε καιρούς χαλεπούς για την πατρίδα μας, δεν πρέπει να την ξεχνούμε. διακόσια δώδεκα χρόνια από τότε δεν στάθηκαν ικανά να την ξεθωριάσουν. Ας τους φέρουμε στο νου μας έστω και για μια στιγμή και ας προσευχηθούμε στη μνημη τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.