Μία οφειλόμενη απάντηση της Γραμματείας της παράταξης “Γιάννενα Νέα Εποχή” σε σχόλιο του τέως Δημάρχου Ιωαννίνων κ. Θωμά Μπέγκα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο δημόσιος λόγος είτε εκφράζεται μέσω δελτίων τύπου δημοτικών παρατάξεων είτε μέσω αναρτήσεων στους προσωπικούς λογαριασμούς των επικεφαλής των παρατάξεων οφείλει να είναι, αν μη τι άλλο, ιστορικά σχετικός. Σαφώς και είναι θεμιτή η πολιτική αντιπαράθεση που μόνο οφέλη μπορεί να έχει για τον πολίτη. 

Είναι εύλογη όμως η απορία τι σχέση μπορεί να έχει ο ναζισμός με τη κατασκευή ενός δακτυλίου; Τι σχέση έχει ο Γκαίμπελς με ένα βίντεο που απεικονίζει έργα προς αποπεράτωση;

Είναι επικίνδυνοι οι συσχετισμοί που τεχνηέντως προσπαθούν να απομακρύνουν τον δημόσιο διάλογο από οτιδήποτε ουσιώδες και να χρησιμοποιείται η ιστορία μιας πόλης και η προσπάθεια διατήρησης της ιστορικής μνήμης με πολιτικές επιδιώξεις. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο καθένας μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του πιο σημαντικό από την ίδια τη ζωή. Το να εξισώνει ως πολιτικό πρόσωπο τη θλιβερότερη στιγμή της πρόσφατης ιστορίας της πόλης με την κατασκευή ενός κόμβου, όμως, ξεπερνά κάθε όριο αυτάρεσκης πολιτικής φιλοδοξίας. Είναι ύβρις απέναντι στην πόλη, στη χώρα, στην ήπειρο και στην Ιστορία ενώ παράλληλα βοηθά στην εκκόλαψη των αυγών του φιδιού παντός είδους. Και αν ο συντάκτης του επαίσχυντου, ανιστόρητου και εντελώς άστοχου σχολίου έμπαινε στον ανεπαίσθητο κόπο να παρακολουθήσει την πρώτη συνεδρία του συνεδρίου που πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή στην πόλη μας με τίτλο «Καταπολέμηση του αντισημιτισμού, της διαστρέβλωσης του Ολοκαυτώματος και της άρνησής του καθώς και των εξτρεμιστικών αναζωπυρώσεων στο ψηφιακό πεδίο μάχης» ίσως να καταλάβαινε ότι κάποια θέματα είναι σημαντικότερα από τις πολιτικάντικες αντιπαραθέσεις. 

Σε αυτό τον αγώνα όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις οφείλουν να είναι ενωμένες. Πυροτεχνήματα που αποσκοπούν σε ψήφους και σε εξαργύρωση προνομίων εξουσίας είναι μια υποβάθμιση όχι μόνο του δημοκρατικού διαλόγου αλλά και της θεσμικής λειτουργίας της πόλης. Είναι μια υποβάθμιση της γενικότερης λειτουργίας της πόλης, ένα εμπόδιο στο μέλλον της και μια επικίνδυνη ατραπός με δυσοίωνη κατάληξη .  

Μία συγνώμη είναι το λιγότερο που θα μπορούσαμε να ζητήσουμε. Μια συγνώμη όχι απέναντι στην παράταξη μας, τη δημοτική αρχή ή τη γενικότερη διοίκηση του δήμου. Απαιτούμε μια συγνώμη για τα εκατομμύρια θύματα του Ολοκαυτώματος, μια συγνώμη απέναντι στους συμπολίτες μας που τον Μάρτη του 1944 έφυγαν δίχως επιστροφή από τις γειτονιές μας, μια απλή αναγνώριση, έστω,  του ατοπήματος ενός άσχετου όσο και επικίνδυνου συσχετισμού. 

Καταλαβαίνουμε απόλυτα ότι αν δεν προηγηθεί η αντίληψη του ατοπήματος δεν μπορεί να ακολουθήσει η ειλικρινής συγγνώμη.  Και αν δεν υπάρχει κατανόηση του προβλήματος που δημιουργεί ένα τέτοιο σχόλιο, αν δεν υπάρχει μια ειλικρινής συγνώμη τότε πολύ φοβούμαστε ότι το μόνο που μένει είναι μια οπορτουνιστική πολιτική που επιζητά την εξουσία και χρησιμοποιεί κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο για να την αποκτήσει.  Είναι αυτό που πραγματικά χρειάζονται οι σύγχρονες πόλεις; Είναι αυτό που πραγματικά χρειάζεται η πόλη μας; Εδώ θα συμφωνήσουμε με την κατακλείδα του επαίσχυντου σχολίου του πρώην Δημάρχου. “ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ - ΟΝΤΩΣ - ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝ!”