Ιωάννινα:Οξυμένο το πρόβλημα των κτιριακών υποδομών των σχολείων

 

Η Ένωση Γονέων με βάση την τελευταία απόφαση της Γενικής της Συνέλευσης, κατέθεσε στο Δημοτικό Συμβούλιο πρόταση συζήτησης του οξυμένου προβλήματος των κτηριακών υποδομών των σχολείων.

ΑΙΤΗΜΑ ΓΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΟΞΥΜΕΝΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ  ΣΤΕΓΗΣ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ.  

κ.Δήμαρχε 

κ. Δημοτικοί Σύμβουλοι 

Ως Ένωση Γονέων Δ.Ιωαννιτών πάντα μας απασχολούσαν και μας απασχολούν όλες οι πλευρές της  πολιτικής και κοινωνικής ζωής που διαμορφώνουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο μεγαλώνουμε τα παιδιά  μας. Προσπαθούμε διαρκώς να επεξεργαζόμαστε και να αναλύουμε τις συνθήκες της εκπαιδευτικής  διαδικασίας μέσα στις οποίες ζουν και μαθαίνουν, έχοντας ως κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες γονιών και  μαθητών και το δικαίωμα στην ολόπλευρη και ποιοτική μόρφωση όλων των παιδιών. Στο πλαίσιο αυτό  διαμορφώνουμε τις θέσεις μας και τα αιτήματά μας τα οποία προβάλλουμε και διεκδικούμε στα πλαίσια  του θεσμικού μας ρόλου. 

Ως γονείς γνωρίζουμε από «πρώτο χέρι» τα γενικότερα προβλήματα που ταλανίζουν την εκπαίδευση, ως  απόρροια των εφαρμοζόμενων πολιτικών, της χρόνιας υποχρηματοδότησης αλλά και του  προσανατολισμού της, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αυτή η υποχρηματοδότηση έχει οδηγήσει - και  στην πόλη μας – την επιδείνωση της κατάστασης των σχολικών υποδομών και στην έλλειψη σε νέα  σύγχρονα διδακτήρια, σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Θα ήταν άλλωστε παράδοξο, σήμερα, που το  παιδί, η φροντίδα του, η μόρφωσή του, το μέλλον και οι ανάγκες του αντιμετωπίζονται από την πολιτεία  ως «ακριβό κόστος» και βαρίδι στον «αναπτυξιακό» προϋπολογισμό, να έχουμε σύγχρονα σχολεία με  όλες τις αναγκαίες υποδομές.  

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του τρόπου αντιμετώπισης της εκπαίδευσης από την κυβέρνηση είναι  αυτό του προϋπολογισμού του 2023 όπου δίνονται επιπλέον μόνο 124 εκατ. όταν οι ανάγκες είναι  τεράστιες και την περασμένη σχολική χρονιά πλήθος σχολικών μονάδων αντιμετώπισαν σοβαρότατα  λειτουργικά προβλήματα. Ποιος μπορεί να πιστέψει ότι τα 124εκ που θα δοθούν επιπλέον από τον  κρατικό προϋπολογισμό σε όλη την επικράτεια θα «σταματήσουν» τους σοβάδες να πέφτουν, τα σχολεία  να πλημμυρίζουν, τους λέβητες να «σκάνε»; 

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από το τραγικό συμβάν των Σερρών όπου έχασε τη ζωή του ένας μαθητής.  Μας τρομάζει η σκέψη ότι κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβεί σε κάποιο σχολείο της πόλης μας, στο  σχολείο του παιδιού μας. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια που κάτι αντίστοιχο είχε συμβεί στο 4ο Δημοτικό Ιωαννίνων, ευτυχώς χωρίς δυσάρεστα επακόλουθα. Ως πότε όμως θα στηριζόμαστε σε  «θαύματα»; Θέλουμε τα παιδιά μας να επιστρέφουν από το σχολείο όπως τα στέλνουμε: Σώα και  αρτιμελή. Το να στέλνεις το παιδί σου στο σχολείο και να μην ξέρεις αν θα επιστρέψει σώο είναι  εγκληματικό και ανεπίτρεπτο για την εποχή μας.  

Θέλουμε λοιπόν από τη μια να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία μας για την κατάσταση των  σχολικών μονάδων του Δήμου μας και από την άλλη να ζητήσουμε από σας τη δημόσια τοποθέτηση  και δέσμευση, μέσα από μια θεματική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, για την δρομολόγηση  λύσεων στο ζήτημα των κτηριακών σχολικών υποδομών. Φυσικά γνωρίζουμε ότι τέτοιου είδους  προβλήματα δεν λύνονται αυτόματα αλλά απαιτούν βραχυπρόθεσμο – μεσοπρόθεσμο – μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, συνεχή έλεγχο επίτευξης των στόχων και επανακαθορισμό τους ανάλογα  με τις ανάγκες που κάθε φορά δημιουργούνται.

ΕΙΣΗΓΗΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ 

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΣΤΟΝ Δ.ΙΩΑΝΝΙΤΩΝ 

Την περίοδο 2010-2017 (εποχή των μνημονίων), οι δαπάνες για την εκπαίδευση από τον κρατικό  προϋπολογισμό, μειώθηκαν κατά 34% και δεν αναπληρώθηκαν ποτέ (ούτε στις μέρες μας βέβαια, που  θριαμβολογούν από τα κυβερνητικά επιτελεία για την "έκρηξη των επενδύσεων" και τους υψηλούς  ρυθμούς ανάπτυξης), με αποτέλεσμα να βαραίνουν σε κάθε πλευρά της λειτουργίας της Εκπαίδευσης. Η  υποχρηματοδότηση είναι εμφανής σε όλα τα επίπεδα, σχολικών υποδομών, προσωπικού, εξοπλισμού,  λειτουργικών δαπανών κ.ά. Τα κονδύλια από τους ΚΑΠ για τις σχολικές επιτροπές, για την ίδια περίοδο,  μειώθηκαν σε ποσοστό μεγαλύτερο από 60%. Τα ψίχουλα που σήμερα δίνονται στους Δήμους για τα  σχολεία - σε σχέση πάντα με τις πραγματικές ανάγκες – αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα  και δημιουργούν νέα . Πολλές φορές στις συνεδριάσεις των σχολικών επιτροπών και της ΔΕΠ γινόμαστε  μάρτυρες της προσπάθειας να μοιραστεί φτώχεια και να φτάσουν τα λίγα χρήματα των κρατικών  επιχορηγήσεων για να καλύψουν τις λειτουργικές ανάγκες των σχολείων. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες  θεωρείται, ούτε λίγο ούτε πολύ, πολυτέλεια να έχει ένα σχολείο κουρτίνες, να αντικατασταθούν  κουφώματα δεκαετιών, να ανακατασκευαστούν οι τουαλέτες, να υπάρχει σύγχρονο εποπτικό υλικό… 

Η εικόνα της κτηριακής κατάστασης των σχολείων είναι χωρίς υπερβολή, τραγική: 

∙ Όλο και πιο συχνά ταβάνια πέφτουν και σχολεία πλημμυρίζουν.  

∙ «Ολοήμερα» σιτίζουν τους μαθητές στους διαδρόμους, γιατί δεν υπάρχει χώρος. ∙ Σημαντικός αριθμός τάξεων έχουν προκύψει από το χώρισμα αιθουσών, διαδρόμων, βοηθητικών χώρων  με γυψοσανίδες . Έχουν κλειστεί ακόμη και πόρτες εισόδου. (πχ στο 24οΔημοτικό). ∙ Νηπιαγωγεία είναι στεγασμένα σε ακατάλληλα μισθωμένα κτήρια ή μαγαζιά με υποτυπώδη αυλή. ∙ Σχολεία δεν έχουν αίθουσα πολλαπλών χρήσεων.  

∙ ΕΠΑΛ δεν έχουν αξιοπρεπή-οργανωμένα εργαστήρια. 

∙ Αυλές σχολείων όλο τσιμέντο, χωρίς ένα δένδρο, με μισοκαταστραμμένα αθλητικά υλικά, χωρίς  σκεπασμένους χώρους για τη βροχή.  

∙ Σχολεία με δεκάδες οικοδομικά προβλήματα, που συχνά καθιστούν τα διδακτήρια όχι μόνο δομικά αλλά  και στατικά επικίνδυνα.  

∙ Δεν υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια, ολοκληρωμένος αντισεισμικός έλεγχος στα σχολεία της πόλης μας,  γεγονός που δημιουργεί μεγάλη ανησυχία λόγω της έξαρσης της σεισμικής δραστηριότητας τα τελευταία  χρόνια.  

∙ Το εργοτάξιο του Δήμου, όντας τραγικά υποστελεχωμένο, αδυνατεί να επισκευάσει άμεσα ακόμη και  μικροβλάβες γεγονός που δημιουργεί συχνά επικίνδυνες καταστάσεις στα σχολεία. Για παράδειγμα,  όπως μας κατάγγειλαν οι γονείς του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ανατολής, για να τοποθετηθεί ένας ρελές  διαρροής – διαφυγής στον ηλεκτρικό πίνακα του σχολείου από τον ηλεκτρολόγο του Δήμου, πέρασε  ενάμισης μήνας. 

Για να κατανοηθεί το μέγεθος του προβλήματος αρκεί να αναφέρουμε τα εξής στοιχεία που αφορούν  Σχολεία του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων:  

∙ Το 50% των κτηρίων των Νηπιαγωγείων έχουν κατασκευαστεί πριν τον αντισεισμικό κανονισμό του 1985  και μόνο το 7% έχει κατασκευαστεί με τον κανονισμό του 2000. 

∙ Από τα 39 διδακτήρια των Δημοτικών σχολείων, τα 12 έχουν κατασκευαστεί πριν το 1959, (υπάρχουν  σχολεία που κατασκευάστηκαν την πρώτη 10/ετία του 1900 πχ Καπλάνειο) τα 12 από το 1959 έως το  1985, 9 από το 1985 έως το 1990 και μόνο 6 μετά το 2000. Δηλαδή, μόνο τα 6 από τα 39 σχολεία της  πόλης έχουν κτιστεί με τον κανονισμό του 2000 που θεωρείται ασφαλής σήμερα. 

∙ Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στα σχολεία της β/θμιας εκπαίδευσης, πολλά από τα οποία (πχ  ΕΠΑΛ) παρουσιάζουν σε σημεία τους, εικόνα βομβαρδισμένου σχολείου.  

∙ Σημαντικό ζήτημα είναι τα σχολεία που στεγάζονται στα λεγόμενα «κληροδοτήματα». Είναι τα  περισσότερα ιστορικά κτήρια που διαχειρίζονται από ένα νομικό πρόσωπο (Δ.Σ) στο οποίο συμμετέχουν  ο Δήμος, η Εκκλησία, άλλοι φορείς και ιδιώτες. Τα κτήρια αυτά διατίθενται για εκπαιδευτικούς σκοπούς  (σχολεία), τις περισσότερες φορές αντί ενοικίου. Έτσι ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων που διαθέτει  ο Δήμος για τα σχολεία πηγαίνουν σε αυτά, είτε ως ενοίκιο, είτε για την κοστοβόρα συντήρησή τους.  Λόγω του ότι είναι διατηρητέα μνημεία απαιτούν, εξαιτίας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους,  αυξημένες δαπάνες επισκευής- συντήρησης (1ο Γυμνάσιο, Δημοτικά και ΓΕ.Λ. Ζωσιμαίας Σχολής, 4ο  ΓΕ.Λ., 5ο ΓΕ.Λ., Μουσικό Σχολείο κ.ά.) ενώ απαγορεύονται σημαντικές λειτουργικές παρεμβάσεις (πχ  ασανσέρ ΑμΕΑ). Τέλος, επειδή τα σχολεία αυτά κατασκευάστηκαν για άλλο σκοπό και όχι για σχολεία,  δεν είναι καθόλου λειτουργικά από παιδαγωγική άποψη (μικρές και ψηλές αίθουσες χωρίς  ακουστικότητα, πολλά κι επικίνδυνα κλιμακοστάσια, παλιές τουαλέτες και αποχετευτικό σύστημα κλπ) 

Ας σταθούμε λίγο στις συνθήκες που συντελείται η διαπαιδαγωγητική διαδικασία μέσα στα σχολεία της  πόλης μας. Γιατί οι συνθήκες αυτές έχουν άμεση συνάρτηση με τα κτήρια και τις υποδομές. 

Κατ’ αρχή, μιλάμε για σχολεία του 2023, γιατί πολλές φορές ξεχνιόμαστε και έχουμε ως σχολείο  αναφοράς το σχολείο που φοιτήσαμε οι προηγούμενες γενιές. 

Στο σχολείο λοιπόν του 2023 (Δημοτικό – Γυμνάσιο – Λύκειο), σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας πρέπει  ο κάθε μαθητής να έχει ως ζωτικό χώρο 1,7τμ (εμείς βάζουμε τουλάχιστον 2 τμ). Η αναλογία αυτή  δυστυχώς δεν τηρείται τουλάχιστον στο 50% των σχολείων της πόλης. Γιατί, αν αφαιρέσουμε:  1) τον ελάχιστο διάδρομο ανάμεσα στα θρανία (0,65τμ),  

2) τον πίνακα και την προβλεπόμενη απόσταση των μαθητών από αυτόν (5τμ),  

3) την έδρα (1,8τμ), 

4) μια τουλάχιστον βιβλιοθήκη (0,81τμ)  

5) και ένα γραφείο Η/Υ (1,5τμ), απαιτούνται εκτός του χώρου των μαθητών 8,5τμ, ο χώρος που περισσεύει για κάθε μαθητή είναι ελάχιστος, ενώ υπάρχουν τάξεις σε σχολεία που δεν  έχουν ούτε καν παράθυρο εξαερισμού ή τάξεις των 15-20τμ (πχ 3οΑνατολής). Κι επειδή λόγω της  δίχρονης περιόδου της πανδημίας Covid19 αλλά και των ιώσεων που τελευταία βρίσκονται στην  επικαιρότητα, έρχεται και ξανάρχεται το ζήτημα της αραίωσης των τμημάτων και της μείωσης του  αριθμού των μαθητών ανά τάξη, θέτουμε τον προβληματισμό ως προς το κατά πόσο μπορούν να  ισχύσουν τα όποια μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στα σχολεία και στις τάξεις που τα νήπια και οι  μαθητές είναι κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο; 

Τέλος, η κατάσταση στα Ειδικά Σχολεία της πόλης είναι ακόμα πιο τραγική. Αν εξαιρέσουμε το νεόδμητο  ΣΑΠ, το οποίο όμως απαιτεί επιπλέον παρεμβάσεις για να καταστεί πλήρως λειτουργικό, το 1οΔημοτικό  που οι υποδομές του είναι ικανοποιητικές και το ΕΕΕΕΚ που χρειάζεται μικροβελτιώσεις, στα υπόλοιπα  Ειδικά Σχολεία (2οΕιδικό Δημοτικό, 4οΕιδικό Δημοτικό, ΕΝΕΕΓΥΛ) οι υποδομές είναι απόλυτα ανεπαρκείς  και προβάλλουν την ανάγκη για την ανέγερση νέων διδακτηρίων, εντός του ιστού της πόλης για να  μπορεί να συντελείται η ένταξη η κοινωνικοποίηση των παιδιών ΑμΕΑ και να ξεπερνιόνται αναχρονιστικά  κοινωνικά στερεότυπα για την αναπηρία. 

Για να γίνει κατανοητό, σας αναφέρουμε τι υποδομές απαιτούνται για να λειτουργήσει ένα Ειδικό  Σχολείο σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, που δυστυχώς καταπατείται συστηματικά από τους ίδιους  τους νομοθέτες (Σημειωτέον, ένα τέτοιο σχολείο έχει χτιστεί πρόσφατα και λειτουργεί στον Δ.Αρταίων): 

∙ Μια αίθουσα 25τμ –τουλάχιστον - για κάθε τάξη και με την προϋπόθεση ότι κάθε τάξη θα έχει μόνο  ένα τμήμα, πράγμα σπάνιο για τέτοιου τύπου σχολεία, λόγω της διαβάθμισης των ειδικών αναγκών  των μαθητών. 

∙ Ένα γραφείο Διεύθυνσης κι ένα μεγαλύτερο για τον Σύλλογο Διδασκόντων. 

∙ Τουλάχιστον 6 γραφεία για κάθε ειδικότητα του Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (λογοθεραπευτή  -ψυχολόγου – κοινωνικού λειτουργού – εργοθεραπευτή - ειδικά εξοπλισμένος χώρος  φυσικοθεραπείας). 

∙ Ιατρείο Α’ Βοηθειών. 

∙ Χώρος σίτισης . Χώρος εκπαίδευσης στην αυτοεξυπηρέτηση. Τουαλέτες ΑμΕΑ, ειδικά διαμορφωμένες  για χρήση με αναπηρικό αμαξίδιο. 

∙ Γυμναστήριο με ειδικά όργανα γυμναστικής – ενδυνάμωσης. 

∙ Εξοπλισμένα εργαστήρια προεπαγγελματικής ή επαγγελματικής εκπαίδευσης, ειδικά διαμορφωμένα  για χρήση από μαθητές ΑμΕΑ. 

Εκτός από τους παραπάνω χώρους, σύμφωνα πάντα με τις προδιαγραφές που τίθενται από την κείμενη  νομοθεσία, ένα τέτοιο Ειδικό Σχολείο πρέπει να έχει επιπλέον χώρους όπως πχ αίθουσα χαλάρωσης και  διαχείρισης κρίσεων, πισίνα υδροθεραπείας, αίθουσα εκδηλώσεων και άλλους βοηθητικούς χώρους που  δυστυχώς, παρότι προβλέπονται από τους νόμους, θεωρούνται πολυτέλεια για τα Ελληνικά δεδομένα. 

Όλα τα παραπάνω, προβάλλουν την απαίτηση των καιρών για σύγχρονες σχολικές μονάδες, για  διδακτήρια που θ’ ανταποκρίνονται στην εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, στα δεδομένα του  σήμερα, που δεν θα καταπιέζουν τον μαθητή δημιουργώντας του απέχθεια για το σχολείο, αλλά θα  ενισχύουν τη δημιουργικότητα και τη φιλομάθεια. Από τους κυβερνώντες κάθε φορά επιχειρείται να  παρουσιαστούν όλα αυτά ως πολυτέλεια και ως μαξιμαλισμός. ‘Ομως σήμερα, είναι αδύνατο να  λειτουργήσει σχολική μονάδα με σύγχρονους παιδαγωγικούς – επιστημονικούς όρους, χωρίς εργαστήρια,  χωρίς χώρους άθλησης, θεάτρου, μουσικής, αλλά και υποδομές σίτισης και ξεκούρασης. Δικαίως  περηφανευόμαστε για το νέο κτήριο του 34ου Νηπαιγωγείου (Στρ.Φούρνοι) αλλά δεν μας τιμά καθόλου η  εικόνα των υπόλοιπων νηπιαγωγείων. 

Στο ερώτημα που μπορεί κάποιος να θέσει ,αν μπορούν να υπάρξουν τέτοια σχολεία στην πόλη μας  απαντάμε: 

Σύγχρονα σχολεία, με σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή, χώρους άθλησης και πολιτισμού υπάρχουν και  τώρα, αλλά τα χαίρονται λίγοι, είναι προνόμιο αυτών που έχουν χρήματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα  το ιδιωτικό σχολείο στους Λογγάδες που όσοι έτυχε να περάσουμε από εκεί αναρρωτηθήκαμε: γιατί και  το δικό μου παιδί να μην φοιτά σε ένα τέτοιο σχολείο, όταν οι φόροι που πληρώνω ως εργαζόμενος με  έχουν γονατίσει; Πού πάνε τα χρήματα αυτά και δεν μπορούν να επιστρέψουν πάλι σε μας ως υπηρεσίες;  

Όμως μπορούμε να βρούμε και τέτοια σχολεία εκεί που διεκδικήθηκαν, κερδήθηκαν, όπως για  παράδειγμα το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου που είναι από τις πιο σύγχρονες σχολικές μονάδες της χώρας.  Έχει επιφάνεια περίπου 4500 τ.μ. Διαθέτει 17 αίθουσες διδασκαλίας, 4 Εργαστήρια - Φυσικών  Επιστημών, Πληροφορικής, Θεατρικής Παιδείας, Προβολών, Βιβλιοθήκη, Τραπεζαρία, Αίθουσα  Εκδηλώσεων — που καλύπτει τις Μουσικές εκδηλώσεις του σχολείου και όχι μόνο. Επίσης  υπάρχουν 22 Studio ατομικών Μουσικών Μαθημάτων και 3 αίθουσες Μουσικών Συνόλων — Ελληνικής  Παραδοσιακής Μουσικής, Ορχήστρας Ποικίλης Μουσικής, Κρουστών — με πολύ καλή ηχομόνωση για την  καλύτερη λειτουργία των Μουσικών Μαθημάτων. Γιατί στην πόλη μας με την τεράστια μουσική  παράδοση να μην μπορεί να διεκδικηθεί και να φτιαχτεί ένα τέτοιο Μουσικό Σχολείο και να δίνονται σε  ετήσια βάση δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε ενοίκια και συντήρηση στο υπάρχον διδακτήριο το οποίο είναι  άκρως ακατάλληλο για σχολείο;

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ: 

∙ Εκπόνηση άμεσα από τη Δημοτική Αρχή πενταετούς προγράμματος απαλλοτριώσεων οικοπέδων και  κατασκευής νέων Σχολείων, Νηπιαγωγείων - Δημοτικών – Γυμνασίων - Λυκείων (Γενικών - Ειδικών)  Προτεραιότητα να δοθεί στις περιοχές που αντιμετωπίζουν οξυμένο πρόβλημα: Σεσμόπληκτα – Καρδαμίτσια – Αμπελόκηποι –Κατσικά – Ανατολή – Πεδινή. 

∙ Να μεταστεγαστούν σε νέα διδακτήρια που θα φτιαχτούν, τα σχολεία που σήμερα στεγάζονται στα  κληροδοτήματα. 

∙ Για να είναι τεκμηριωμένο το πρόγραμμα σχολικής στέγης επιβάλλεται να εκπονηθεί μελέτη από τον  Δήμο για την πληθυσμιακή ανάπτυξη του λεκανοπεδίου και κατόπιν να υπάρξει σχεδιασμός που θα  λύνει τα σημερινά προβλήματα και θα προλαμβάνει τα μελλοντικά. Παράδειγμα ατυχούς -ή έλλειψης σχεδιασμού αποτελεί το νέο διδακτήριο του Κουτσελιού το οποίο κατασκευάστηκε πρόσφατα ως 6θέσιο Δημοτικό και κοντεύει να γίνει 12θεσιο με την κατάργηση όλων των ελεύθερων και μη  ελεύθερων χώρων. 

∙ Διαμόρφωση προδιαγραφών σε κτήρια, αύλειους χώρους και εξοπλισμό που να ανταποκρίνονται στις  σύγχρονες ανάγκες της Σχολικής Στέγης. Δημιουργία κλειστών χώρων άθλησης (γυμναστηρίων) και  στεγασμένων χώρων διαλείμματος σε όλα τα σχολεία του Δήμου. 

∙ Να παρθούν πρωτοβουλίες άμεσα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ασφάλειας των  κτηρίων και της αντισεισμικής-αντιπυρικής προστασίας τους, δεδομένου ότι δεν έχει παρθεί κανένα  μέτρο κατά το παρελθόν ούτε έχουν γίνει αντίστοιχες μελέτες. Να υπάρξει άμεση τεχνική επιθεώρηση  (εντός τριμήνου) από κλιμάκια μηχανικών του Δήμου, οι οποίοι θα εξετάσουν την ασφάλεια των  κτηριακών υποδομών σε σχέση με την δομική επάρκεια (κτηρίων, στεγάστρων, αθλητικού  εξοπλισμού), την πυρασφάλεια και τις ηλετρομηχανολογικές υποδομές. Να σχεδιαστούν γενικευμένες  παρεμβάσεις στα καταπονημένα σχολεία που έχουν κτιστεί προ δεκαετιών χωρίς ή με τον παλιό  αντισεισμικό κανονισμό. 

∙ Να σταματήσουν οι προσθήκες αιθουσών και άλλες παρεμβάσεις, που επιδεινώνουν παραπέρα τις  ήδη άσχημες συνθήκες υγείας, ασφάλειας και εκπαίδευσης στα σχολεία. Να αποκατασταθούν  σταδιακά όλες οι αυθαίρετες εσωτερικές παρεμβάσεις στις σχολικές μονάδες. 

∙ Να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο Δήμου το ζήτημα της άμεσης αποκατάστασης των ζημιών, της  συντήρησης και ελαιοχρωματισμού των σχολείων, με τη στελέχωση με μόνιμο προσωπικό των  συνεργείων του εργοταξίου του Δήμου. Οι ελαιοχρωματισμοί και οι επισκευαστικές εργασίες θα  πρέπει να γίνονται σε ημέρες και ώρες μη λειτουργίας των σχολείων.  

∙ Να σταματήσουν οι συγχωνεύσεις Σχολικών Μονάδων. 15 μαθητές σε κάθε τάξη, σε όλες τις βαθμίδες  εκπαίδευσης. 

ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ  ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ: 

∙ Σημαντική αύξηση των κρατικών κονδυλίων για τη Σχολική Στέγη, προκειμένου να καλυφθούν και οι  δραματικές περικοπές της περιόδου των μνημονίων. 

∙ Άμεση δημιουργία νομοθετικού πλαισίου ώστε μετά από ολοκληρωμένο έλεγχο να εκδοθούν οι  σχετικές οικοδομικές άδειες σε όλα τα σχολεία. Με βάση τις ελλείψεις που θα διαπιστωθούν να 

διατεθούν τα απαιτούμενα κονδύλια από τον κρατικό προϋπολογισμό για να γίνουν οι επισκευές και  η ενεργειακή αναβάθμισή τους.  

∙ Λήψη άμεσων μέτρων για την κάλυψη της ανάγκης για Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, με  άμεση κάλυψη των αναγκαίων κτηριακών αναγκών. Κανένα Νηπιαγωγείο σε κοντέινερ ή ιδιωτικό  χώρο.  

∙ Ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου και γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό,  ώστε οι ΚΤ.ΥΠ. και το τεχνικό προσωπικό τους να αποτελέσουν τον κατεξοχήν αρμόδιο ενιαίο – τεχνικό – κατασκευαστικό – επισκευαστικό και ελεγκτικό φορέα του δημοσίου που θα κατασκευάζει  και θα συντηρεί με επάρκεια σύγχρονα – αποκλειστικά δημόσια και ασφαλή Σχολεία, αλλά και άλλα  δημόσια κτήρια όπως νοσοκομεία, δικαστήρια κ.ά. 

∙ Να σταματήσει η απαράδεκτη και αντιεκπαιδευτική πολιτική της εμπορευματοποίησης και  ιδιωτικοποίησης της Σχολικής στέγης μέσω των ΣΔΙΤ, των αναθέσεων, των προγραμματικών  συμβάσεων και άλλων ανάλογων προγραμμάτων που πολλαπλασιάζει τα κόστη, μειώνει την ποιότητα  και δίνει τα σχολικά κτήρια βορά στην κερδοσκοπία και τον έλεγχο των κατασκευαστικών και  τραπεζικών ομίλων.  

κ. Δήμαρχε 

κ. Δημοτικοί Σύμβουλοι 

Εκτιμούμε ότι είναι στιγμή να δράσουμε συλλογικά, ο καθένας από το θέση ευθύνης που κατέχει, για να βάλουμε φρένο σε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση στη σχολική στέγη στην πόλη μας. Αυτή η  αναντιστοιχία των δυνατοτήτων που αντικειμενικά υπάρχουν για να έχουμε σύγχρονα ασφαλή  σχολεία, με την εικόνα της εγκατάλειψης, της υποστελέχωσης σε προσωπικό, της υποσυντήρησης των  σχολείων μας, θα πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερα αποφασιστικούς ως προς τη διεκδίκηση από την  πολιτεία του αυτονόητου: τη βελτίωση των υποδομών ώστε να γίνουν τα σχολεία πιο ανθρώπινα, να  γίνουν κύτταρα ολόπλευρης μόρφωσης και κοινωνικοποίησης των παιδιών. Σχολεία σύγχρονα, που θα  προετοιμάζουν τους αυριανούς πολίτες με κριτική σκέψη, με αγάπη για τη γνώση και τον άνθρωπο. 

Με βάση τα παραπάνω, σας καλούμε να προγραμματίσετε άμεσα συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο  με θέμα την κατάσταση των υποδομών των σχολείων του Δήμου, με στόχο την εκπόνηση πλαισίου  δράσης για την επίλυση των προβλημάτων που τέθηκαν. 

Είναι καιρός να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας, χωρίς καθυστερήσεις και να απαιτήσουμε το  σχολείο που έχουν ανάγκη τα παιδιά μας!