Ιωάννινα-Διονύσης Τσακνής: Το ΚΚΕ στηρίζει τις διεκδικήσεις των καλλιτεχνών

 

«Γιατί με το ΚΚΕ; Συμμετέχω για να δηλώσω την παρουσία μου, την συμφωνία μου, τη συμπόρευση με ένα κόμμα που δεν θα προδώσει ποτέ την ψήφο μας. Γιατί το ΚΚΕ είναι ένας χώρος που «παρκάρεις» στην ψήφο σου με ασφάλεια,και τη Δευτέρα το πρωί αν πας, εκεί θα τη βρεις. Θα τη βρεις τη Βουλή, στους δρόμους, στους αγώνες, αλλά δεν θα βρεις ποτέ μία αλλοιωμένη ψήφο, μία ψήφο που άλλα σου υποσχέθηκε και άλλα πραγματοποίησε στην πορεία». Τα παραπάνω δήλωσε ο Διονύσης Τσακνής για τη συμμετοχή του στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματος στην εκδήλωση της κομματικής οργανώσης Ιωαννίνων του ΚΚΕ στα πλαίσια του πολιτικού ανοίγματος μπροστά στις βουλευτικές εκλογές. Παράλληλα επεσήμανε ότι «με τις επιστημονικές αναλύσεις, με το όπλο του μαρξισμού που έχει μόνο το κόμμα μας, είναι αυτό που με έκανε να αποδεχτώ αυτή την τόσο τιμητική πρόταση, γιατι εμενα τιμά η συμμετοχή μου στα ψηφοδέλτια του κόμματος». 

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε εχθές  Τρίτη το απόγευμα, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου, καλλιτεχνών από όλο το φάσμα των τεχνών, επαγγελματίες και ερασιτέχνες. Στοιχείο του ενδιαφέροντος οι δεκάδες τοποθετήσεις που ανέδειξαν τα σύγχρονα προβλήματα και τα αδιέξοδα που γεννά η αντιλαϊκή πολιτική και στο χώρο του πολιτισμού, διαχρονικά όλων των κυβερνήσεων και της τοπικής διοίκησης.

Το ΚΚΕ ακούει τους καλλιτέχνες, στηρίζει τα αιτήματα τους

Ο Διονύσης Τσακνής στην εισηγητική του ομιλία καλώντας τους παρευρισκόμενους να συμπορευτούν με το ΚΚΕ υποστήριξε ότι δεν χρειάζεται «να συμφωνούμε σε όλα» για να υπογραμμίσει αμέσως μετά ότι το ΚΚΕ «δεν ζητάει πιστοποιητικά προτέρου έντιμου πολιτικού βίου. Το ΚΚΕ έρχεται, απλώνει το χέρι, λέει τις θέσεις του καθαρά και ξάστερα και λέει, έλα μαζί μας, πάλεψε μαζί με τους εργαζόμενους, μαζί με το λαό ολόκληρο, δες ποια είναι τα οφέλη αυτής της πάλης, τι έχουμε κατακτήσει όλα αυτά τα χρόνια». 

Απευθυνόμενος στους καλλιτέχνες με αφορμή την την αύξηση της συμμετοχής τους στα συνδικαλιστικά τους όργανα την περίοδο της Πανδημίας και τις όποιες κατακτήσεις απέσπασαν με τους αγώνες τους υπογράμμισε ότι τελικά μόνο «η συλλογική συμμετοχή και δράση και όχι η ατομική είναι αυτή που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.  Είναι αυτή που μπορεί να δικαιώσει τη συμμετοχή μας σε μία συλλογικότητα. Μόνος σου δεν πας πουθενά». 

Στη συνέχεια τόνισε ότι «το κόμμα απλώνει το χέρι, το κόμμα διευρύνει το ακροατήριό του, γιατί έχει το θάρρος να μιλήσει και να ακούσει. Ολες αυτές οι επιστημονικές ημεριδες που γίνονται, δείχνουν ότι το ΚΚΕ είναι παρών, θα πει τις θέσεις του, θα ακούσει από πιο εξειδικευμένους ανθρώπους τα ζητήματα που τους απασχολουν και θα σταθεί δίπλα τους, στα αιτήματά τους».

Αναφερόμενος στην άποψη ότι σε αυτές τις εκλογές πρέπει «να φύγει ο Μητσοτάκης και να ρθει ένας άλλος» σχολιασε οτι «το θέμα δεν είναι ο μηχανοδηγός, το θέμα είναι που πανε οι ράγες του τρένου» για να αναδείξει την κοινή στρατηγική πλεύση όλων των κομμάτων που κυβέρνησαν μέχρι τώρα, φέρνοντας ως παράδειγμα τα τραγικά γεγονότα με το προδιαγεγραμμένο έγκλημα στα Τέμπη. 

Στο επιχείρημα ότι η χώρα δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη και απαιτείται σταθερότητα σχολίασε «και πότε έμεινε ακυβέρνητη η χώρα; Όχι ισχυρό πρέπει να είναι το κίνημα. Οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι αδύναμες, ευάλωτες, να νιώθουν πίεση, την “ανάσα” μας στο  σβέρκο τους. Μόνο τότε μπορεί να κερδίσει ο λαός». 

Στην άποψη ότι πρέπει να μπει ένα φρένο στην καταστολή της κυβέρνησης της ΝΔ, υπενθύμισε ότι «μία χαρά χτύπαγαν τα ΜΑΤ και με κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ», θέλοντας να αναδείξει την αντιλαϊκή συνέχεια του κράτους, για να καταλήξει ότι «δεν πρέπει να υποστείλουμε τις σημαίες των αναγκών μας μόνο και μόνο για να αλλάξει η κυβέρνηση» αναφερόμενος στην επιζήμια λογική του λιγότερου κακού.

Η τέχνη, να γίνει η φωνή του λαού

Σημαντικό κομμάτι της συζήτησης περιστράφηκε πάνω στο ερώτημα ποιος είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη σήμερα. Ο Διονύσης Τσακνής επεσήμανε ότι «ο ρόλος του καλλιτέχνη πρέπει να προσδιορίζεται από την ταξική του θέση» για να καλέσει τα «παιδιά που αγαπήσαν το κλαρίνο, την κιθάρα, παιδιά που ραπαρουν, που κάνουν γκράφιτι, όλοι αυτοί είναι παιδιά του λαού και η τέχνη τους πρέπει να εκφράζει τις αγωνίες της τάξης τους». Πρόσθετα σημείωσε οτι «το σύστημα παρουσιάζει τον καλλιτέχνη ως ένα ‘’αλλόκοτο’’ πλάσμα, που ασχολείται καθαρά, αυτιστικά, με το αντικείμενο της τέχνης» για να σημειώσει ότι το σύστημα επιδιώκει να «παραμείνετε στο ρόλο του διασκεδαστή, του σαλτιμπάγκους, του γελωτοποιού του βασιλιά. Όμως ο γελωτοποιός του βασιλιά στα μεγάλα έργα του κλασικού ρεπερτορίου όπως στον Σαίξπηρ, ήταν ανατρεπτικός ρόλος, είναι ο ρόλος που πρέπει να έχει ο καλλιτέχνης» υπογράμμισε. 

Παράλληλα «ο καλλιτέχνης είναι ένας εργαζόμενος άνθρωπος, σημαίνει και νερό τηλέφωνο, κοινόχρηστα, ένας άνθρωπος που μέσα από την τέχνη του συναντιέται με τους ομοίους του, εκφράζει τις αγωνίες των ομοίων του, αλλά ταυτόχρονα είναι η δουλειά του, δεν είναι χόμπι» υπογράμμισε για να καλέσει τη νέα γενιά καλλιτεχνών να συμμετάσχει ορμητικά μέσα από το λαϊκό κίνημα «να ζυμωνώμαστε με τον κόσμο, να εμπνεόμαστε από αυτόν» γιατί μόνο έτσι θα βρουν απαντήσεις στα προβλήματα που τους απασχολούν στο έργο τους και στις  καθημερινές ανάγκες τους.

Σε ερώτηση για την υποβάθμιση των πτυχίων των καλλιτεχνικών σπουδών και τους αγώνες που αναπτύχθηκαν το τελευταίο διάστημα ο Δ. Τσακνής υπογράμμισε ότι το αίτημα που πρέπει να καθοδηγεί όλους αυτούς τους αγώνες είναι για «δωρεάν δημόσια καλλιτεχνική εκπαίδευση, δημιουργία ανώτατων σχολών και εξεύρεση ενός τρόπου συσχέτισης των μέχρι τώρα πτυχίων, με τα πτυχία που δίνουν τα πανεπιστήμια». 

Σημαντική ερασιτεχνική δημιουργία που ασφυκτιά

Η συζήτηση που ακολούθησε ανέδειξε τη δράση δεκάδων ερασιτεχνικών ομάδων στον πολιτισμό με τη συμμετοχή εκατοντάδων κατοίκων της περιοχής που όπως επεσήμανε ο Γιώργος Πρέντζας υποψήφιος περιφερειάρχης Ηπείρου με το ΚΚΕ, δρουν και εκφράζονται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες «μέσα από συλλόγους που πρέπει να βγάλουν ΑΦΜ, να νοικιάσουν κτίρια, να πληρώνουν λογαριασμούς, να τους δεσμεύει η εφορία τους τραπεζικούς λογαριασμούς για χρέη» κτλ. 

Στη συνέχεια το λόγο πήραν καλλιτέχνες από διάφορες ερασιτεχνικές ομάδες που υπογράμμισαν ότι τις περισσότερες φορές όχι μόνο δεν έχουν καμία επιχορήγηση από πουθενά, αντίθετα για παράδειγμα στα Γιάννενα κατήγγειλαν ότι για να παρουσιάσουν το έργο τους στο πνευματικό κέντρο της πόλης τους ζητείται 400 ευρώ τη βραδιά, ενώ επωμίζονται παράλληλα και όλα τα έξοδα λειτουργίας και ανάδειξη του καλλιτεχνικού τους έργου. Παράλληλα  αναδείχθηκε ότι το κράτος έχει ελαχιστοποιήσει την χρηματοδότηση προς τους δήμους για την πολιτιστική δημιουργία, ενώ ακόμη και αυτά τα ανεπαρκή ποσά που χορηγούνται, δίνονται για μεγάλες καλλιτεχνικές διοργανώσεις με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ουσιαστικά καμία στήριξη της τοπικής ερασιτεχνικής δημιουργίας.

«Να γίνεται ενοχλητικοί, να διεκδικήσετε, να μη λέμε μόνο τα παράπονά μας» υπογράμμισε στις παραπάνω επισημάνσεις ο Δ. Τσακνής και υποστήριξε την ανάγκη συντονισμού και οργάνωσης όλων των πολιτιστικών ομάδων με τη στήριξη του ΚΚΕ.

Είχε προηγηθεί η παρέμβαση του Βασίλη Παπαγεωργίου υποψήφιο βουλευτή του ΚΚΕ στο νομό που ανέδειξε ανάμεσα στα άλλα ότι ο πολιτισμός αποτελεί εμπόρευμα για αυτό και η όποια ενίσχυση του γίνεται ανάμεσα στα άλλα για να συμβάλλει στην κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα άλλων κλάδων με μεγαλύτερα οφέλη για τους επιχειρηματικούς ομίλους όπως ο τουρισμός, οι μεταφορές, η ψηφιακή οικονομία. Έφερε σαν παράδειγμα την Ευρωενωσιακή κατεύθυνση ενίσχυσης της αποκαλούμενης «οικονομίας των εμπειριών» που σημαίνει πώληση εμπειριών στους τουρίστες πολλές φορές με φλώκλορικα χαρακτηριστικά. «Το κλαρίνο μου δεν είναι εμπόρευμα, ούτε τουριστικό σουβενίρ» υποστήριξε, για να υπογραμμίσει ότι το ΚΚΕ δεν αντιμετωπίζει την τέχνη ως διακόσμηση στην πολιτική του δράση, αλλά ως συστατικό στοιχείο ανυψώσεις της πνευματικής καλλιέργειας του ανθρώπου.