Ιωάννινα:Οδός Χρήστου Σούλη ....Τι ζητούν οι κάτοικοι ....Το αίτημά τους που χρονίζει από το 2000...[φωτό]

Καταφεύγουµε ως ύστατη λύση, στη δηµοσιοποίηση µιας υπόθεσης που χρονίζει από το 2000. Αφορά το αίτηµα των κατοίκων της παρόδου Χρήστου Σούλη για έναν πεζόδροµο-ράµπα-πρόσβαση που θα την ενώνει µε την οδό Χρήστου Σούλη, ώστε οι ανάπηροι και τα εµποδιζόµενα άτοµα της γειτονιάς να µπορούν να βγουν στην πόλη. Μέχρι στιγµής υπάρχουν 36 σκαλοπάτια και ένας ανηφορικός δασικός δρόµος κλίσης 20% από όπου τα εµποδιζόµενα άτοµα δεν µπορούν να διέλθουν και βέβαια σε ενδεχόµενη πυρκαγιά ο εγκλωβισµός είναι αναπόφευκτος.

Μιλώντας προσωπικά, θέλοντας να συνοδέψω τον αδερφό µου που είναι ανάπηρος µε αµαξίδιο, για µια βόλτα µέχρι την πλατεία Πάργης δεν µπορώ χωρίς αυτοκίνητο, το αποτέλεσµα είναι να αποµονωνόµαστε όλο και περισσότερο από την πόλη και την κοινωνία.

Θεωρούµε πως ζητούµε το αυτονόητο, την ισότιµη αντιµετώπιση όλων των πολιτών. Αντ’ αυτού όλα αυτά τα είκοσι χρόνια βλέπουµε πως η πολιτεία µας εµπαίζει, συνεχώς µας παρουσιάζουν δυσκολίες, τυπικές ή τεχνικές, στις οποίες πάντα από πλευράς µας απαντούµε βρίσκοντας λύση. Ταυτόχρονα βλέπουµε να εκτυλίσσονται ανακατατάξεις του δηµόσιου χώρου ανάλογα µε το συµφέρον µεµονωµένων κατοικιών.

Αν και δεν είναι ευθύνη µας να βρούµε την κατάλληλη, πιο λειτουργική λύση κατασκευής, έχουµε προτείνει τρεις λύσεις.

Συνοπτικά οι προτάσεις µας είναι:

1. Πεζόδροµος – ράµπα που να ξεκινά διαγώνια από την κορυφή των σκαλοπατιών να διασχίζει το πρανές και ακολούθως το πέτρινο τοιχίο και να καταλήγει στην οδό Χρήστου Σούλη. 2. Πεζόδροµος – ράµπα (Z) από το πρανές στο τέλος της παρόδου.

3. Μέσα από το κοινόχρηστο δροµάκι που έχει καταληφθεί από δύο κατοικίες.

Αν και έχουµε επανειληµµένα ζητήσει από τα αρµόδια άτοµα της Δηµοτικής αρχής να έρθουν στο σηµείο του προβλήµατος ώστε να συζητήσουµε από κοινού την λύση, αυτό όχι µόνο δεν έγινε ποτέ, αλλά λαµβάνουµε απαντητικές επιστολές για τη µη δυνατότητα υλοποίησης των προτάσεών µας.

Η µόνη λύση που οι αρµόδιες υπηρεσίες έχουν προτείνει είναι η κατασκευή ανελκυστήρα. Δηλαδή προτείνουν πιο περίπλοκη λύση, που ούτε εξασφαλίζει το µέλλον (τι θα γίνει σε 50 χρόνια, θα λειτουργεί;) ούτε λύνει την διέξοδο σε περίπτωση πυρκαγιάς, ούτε εξασφαλίζεται η λειτουργικότητά του (ποιος θα χει κλειδί, τι θα γίνει άµα κλειστούµε µέσα, άµα χαλάσει, καθαριότητα, συντήρηση).

Ακόµη, χωρίς να δίνουν λύση στο πρόβληµα της πρόσβασης, φροντίζουν να αποδώσουν κοινόχρηστο χώρο στις ιδιοκτησίες που τον έχουν καταλάβει, να αλλάξουν τις οικοδοµικές γραµµές προς το συµφέρον µεµονωµένων κατοικιών, να τροποποιήσουν το τοπογραφικό (2018), χωρίς να υλοποιήσουν τον δρόµο που προβλεπόταν από το προηγούµενο, αλλά να δώσουν είσοδο πάρκινγκ σε νεόδµητη πολυκατοικία. Με λίγα λόγια οτιδήποτε άλλο, παρά πρώτα από όλα να φροντίσουν την ανεµπόδιστη πρόσβαση όλων των κατοίκων.

• Ζητούµε το αυτονόητο για µια πολιτισµένη και ισότιµη κοινωνία, ένα δρόµο που να εξυπηρετεί ηλικιωµένους, Α.µε.Α µε ηλεκτρικό αµαξίδιο µε ή χωρίς συνοδό και όλα τα εµποδιζόµενα άτοµα. • Ζητούµε το αυτονόητο και νόµιµο δικαίωµά µας να ζήσουµε ισότιµα µε ανεµπόδιστη πρόσβαση σε όλη την πόλη.

Σας καλούµε την Τρίτη 4/7, ώρα 11 πµ, στην Χρήστου Σούλη, πάνω στα σκαλάκια δίπλα από τον αρ. 12 να µιλήσουµε ανοιχτά για το θέµα πρόσβασης που µας ταλαιπωρεί όλα αυτά τα χρόνια.

Έχει χαθεί ήδη πολύτιµος χρόνος µε επιπτώσεις στην αξιοπρέπεια των κατοίκων της παρόδου όπου ζούµε.