Περιφερειακή Παράταξη ΦΩΣ:«Ρημάξανε τα πάντα…»

 "Ρημάξανε τα πάντα..." αυτό μας είπαν χθες τον #Παρακάλαμο, στο #Πωγώνι όπου πήγαμε για να ακούσουμε από κοντά τα παράπονα και τους καημούς των ανθρώπων που αγωνίζονται για να κρατήσουν ζωντανή την ύπαιθρο του τόπου μας. «Ρημάξανε τα πάντα…» λένε -  και δυστυχώς έχουν απόλυτο δίκιο! Οι νέοι έχουν φύγει για τις πόλεις, για το εξωτερικό… Λίγες οι δουλειές και κακοπληρωμένες. Οι παρέες φευγάτες, τα ψώνια δύσκολα, ο γιατρός μακριά, το σχολείο… Πώς να κρατηθούν οι οικογένειες στο χωριό;

Τις προάλλες, βρεθήκαμε στο Δίστρατο, στον αγιασμό για την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Η επιλογή δεν ήταν τυχαία: είναι το μόνο από τα χωριά της Κόνιτσας που διαθέτει (ακόμη) σχολείο εν λειτουργία. Ένας δάσκαλος και δυο μαθητές να κρατάνε ακόμη ζωντανή μια φλόγα που τρεμοσβήνει, ενώ οι άρχοντες του τόπου αδιαφορούν. Τα παιδιά πρέπει να παν σχολείο στον τόπο που ζουν, για να μάθουν να τον βλέπουν υπό άλλο πρίσμα, να τον αγαπάν και να ονειρεύονται να συμβάλλουν στην προκοπή του. Κάθε χρόνο όμως η Περιφερειακή Αρχή κλείνει δεκάδες σχολεία, αντί να ανοίγει καινούρια. Αν εξαιρέσει κανείς «άφαντα» έργα καλυμμένα με μαύρες λινάτσες όπως αυτό του μισού εκατομμυρίου στην Ακαδημία, η Περιφέρεια επιδεικνύει μηδαμινά έργα υποδομών εκπαίδευσης. Το μήνυμα που λαμβάνει η νεολαία είναι σαφές: Αν θες να προκόψεις, φύγε…

Τι διαφορετικό περιμένετε από ανθρώπους που διοικούν επί 21 σερί έτη και τώρα διεκδικούν άλλα 5 ώστε να ρημάξουν ότι στέκεται ακόμη όρθιο; Η Κόνιτσα το Σαββατοκύριακο έχει μονάχα ένα λεωφορείο την ημέρα ενώ το Κεφαλόβρυσο μονάχα δύο μέρες την εβδομάδα! Η Περιφερειακή Αρχή αντί να αξιοποιήσει τα υφιστάμενα προγράμματα για τη διατήρηση των ορεινών δρομολογίων επιλέγει να χρηματοδοτεί τη μεταφορά των μαθητών από το ΚΤΕΛ, ορισμένα τουριστικά πρακτορεία ή ακόμη και ταξί (!)  Με ένα σμπάρο δηλαδή τρία τρυγόνια: τα δρομολόγια καταργούνται, τα σχολεία κλείνουν και το πελατειακό δίκτυο καλά κρατεί... Το οδικό δίκτυο της περιοχής, αντιθέτως, έχει εγκαταλειφθεί. Ο άξονας Κακαβιά-Ιωάννινα θα μπορούσε να αποτελεί αρτηρία επικοινωνίας με τη γείτονα και παράγοντα ανάπτυξης, ωστόσο η δημοπράτησή του αναβάλλεται συνεχώς.

Η κατάσταση στο Δίστρατο είναι ενδεικτική του προσχηματικού ενδιαφέροντος της Περιφερειακής Αρχής για την περιοχή, τους ανθρώπους και τις παραδόσεις τους. Η κάτοικοι της Βλαχόφωνης, μαγικής και παντελώς αφημένης Λάκκας του Αώου ποταμού, βλέπουν τον …ομόγλωσσό τους περιφερειάρχη να αφήνει παντελώς αναξιοποίητα τα Ευρωπαϊκά κονδύλια που διατίθενται για τη διατήρηση των διαλέκτων που χάνονται. Ίσως όμως κάνουμε λάθος, ποιος ξέρει; Μπορεί κάποτε η Ιστορία να αποδώσει δάφνες στον τοπικό μας άρχοντα για τη διάσωση της τελευταίας λέξης της άλλοτε ακμάζουσας διαλέκτου: «Κασκαβάλι!»

Εκτός αν αποφασίσουμε να ρίξουμε “ΦΩΣ”…