Ιωάννινα:Χωρίς ντροπή...

Το πάρκο Λιθαρίτσια, δίπλα στο ομώνυμο φρούριο είναι το μοναδικό πάρκο της πόλης που βρίσκεται στο κέντρο της. Ένα τοπόσημο που το συνοδεύει και μια μακρά ιστορία που μας πάει πίσω στο 1800. Εκεί πάνω βρίσκεται ο προμαχώνας του κάστρου αλλά και το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μας ενώ ενώνεται με το Πνευματικό Κέντρο και το Δημοτικό πάρκινγκ. Δεν θα έπρεπε λοιπόν αυτός ειδικά ο χώρος να είναι ένα από τα πιο όμορφα πάρκα στην πόλη, για να μην πούμε στη χώρα; Δείτε τη σημερινή του κατάντια.

Παγκάκια ολίγων ετών διαλυμένα-άβαφα-ασυντήρητα, κάτω από τις επάλξεις κανονικές χωματερές με σωρούς σκουπιδιών μέσα στο πράσινο. Ένα συντριβάνι που θα έπρεπε να δίνει ζωή στον χώρο εντελώς παρατημένο, τα χαντάκια μέσα στα οποία θα έπρεπε να τρέχει ανακυκλούμενο νερό (το μόνο εύκολο στην εποχή μας) είναι υποδοχείς των πεσμένων φύλλων από τα λίγα δέντρα που έμειναν μετά την καρατόμηση των υπολοίπων. Το μόνο καλό είναι ότι τα αγάλματα δεν είναι αυτό τον καιρό μουντζουρωμένα, αλλά μέχρι πότε κι αυτό…

Οι σκάλες που κατεβάζουν κάποιον στο ΠΚ βρίσκονται στην ίδια άθλια κατάσταση για δεκαετίες, οι παλιές τουαλέτες αν και κλειστές βρωμοκοπάνε αφού πια χρησιμοποείται ο χώρος δίπλα τους για τις ανάγκες του κοινού, στο δημοτικό πάρκινγκ σωροί από σκουπίδια δίπλα στα αυτοκίνητα (εννοείται δεν υπάρχουν καθόλου διαγραμμίσεις για τα αυτοκίνητα) και η μόνη παρέμβαση του Δήμου είναι ότι εισπράττει τα τέλη για το πάρκινγκ. Που για να ξέρεις αν υπάρχει θέση βγαίνει ο υπάλληλος στον δρόμο... Πού πήγαν οι ηλεκτρονικές πινακίδες που ενημέρωναν από την αρχή της Λ. Δωδώνης για τη διαθεσιμότητα; Άπατες κι αυτές, υπάρχουν απλώς για διακοσμητικούς λόγους. Πόσο κόστισαν; Ποιος ενδιαφέρεται…

Κι αυτό το πράγμα ο δημότης πρέπει να το επιβραβεύσει και να δώσει τα εύσημα σε μια Δημοτική αρχή που τέσσερα και βάλε χρόνια κοιτάζει (αν κοιτάζει κιόλας) από μακριά...