Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων:Το νομοσχέδιο για τα εργασιακά μας δικαιώματα ....να αποσυρθεί άμεσα!

 

Μαχητική, αγωνιστική, απεργιακή απάντηση ενάντια στο νομοσχέδιο- όλεθρο

που δυναμώνει την ομηρία και τη σύγχρονη σκλαβιά!

Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά μας δικαιώματα είναι ένα νέο αντεργατικό τερατούργημα. Δεν πρέπει να κατατεθεί καν στη Βουλή. Να το αποσύρει άμεσα!

Το νομοσχέδιο έχει στόχο να γιγαντώσει την ευελιξία και να εντατικοποιήσει την εργασιακή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Θεσμοθετεί την πολλαπλή απασχόληση, την κατάργηση του πενθήμερου, την κατάργηση του διαλείμματος στη δουλειά και νέες μορφές συμβάσεων ευέλικτης και μερικής απασχόλησης, φέρνοντας νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα κατά παραγγελία των επιχειρηματικών ομίλων που νόμιμα πλέον, θα μπορούν να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με πληθώρα αντεργατικών επιλογών.

Είναι η νομιμοποίηση της ακόμα μεγαλύτερης εκμετάλλευσης των εργαζομένων που οι ίδιες οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, και του ΣΥΡΙΖΑ έθρεψαν. Έρχεται να προστεθεί στις δεκάδες μορφές ευέλικτης απασχόλησης που υπάρχουν ήδη και έχουν ως αποτέλεσμα οι 2 στις 3 προσλήψεις κάθε έτος να είναι ευέλικτες, να έχουμε πάνω από 6.000 απολύσεις εργαζομένων καθημερινά! Συμπληρώνει τις αντιδραστικές διατάξεις του Ν. Χατζηδάκη για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας με στόχο την πλήρη κατάργηση του 8ωρου – 5νθήμερου – 40ωρου.

Σήμερα την ένταση της εκμετάλλευσης την αναφέρουν ως «πραγματική ζωή» για να της δώσουν νομιμοποίηση και πλευρές δήθεν ελέγχου. Ισχυρίζονται ότι ο σταθερός ημερήσιος χρόνος δουλειάς και ο αξιοπρεπής μισθός είναι «παρωχημένη κατάσταση», εμπόδιο στην ανάπτυξη των ιερών καπιταλιστικών κερδών που οι εργαζόμενοι πρέπει να θυσιάζουν τα δικαιώματά τους.

Κανένας συμβιβασμός με τον εργασιακό Μεσαίωνα και τη σύγχρονη σκλαβιά!

1. Η κυβέρνηση νομοθετεί το δικαίωμα στους εργοδότες να ξεζουμίζουν τους εργαζόμενους με 13ωρες δουλειάς την ημέρα, 78 ώρες δουλειάς την εβδομάδα, νομιμοποιώντας την πολλαπλή απασχόληση και πέραν του 40ωρου την εβδομάδα και δίνοντας στους εργοδότες τη δυνατότητα να μην πληρώνουν υπερωρίες.

Αυτό θα γίνεται με την έκδοση ενός δεύτερου ΑΦΜ από τον ίδιο εργοδότη ή με την αξιοποίηση των σύγχρονων ιδιωτικών δουλεμπορικών γραφείων.

Ομολογεί η κυβέρνηση ότι με 800€ το μήνα μέσο μισθό και την ακρίβεια να «τσακίζει κόκαλα», για να ζήσει μια εργατική οικογένεια που έχει παιδιά, πρέπει οι δυο ενήλικοι γονείς να δουλεύουν 26 ώρες το 24ωρο! Αυτή είναι η πρόοδος τους;

Είναι πρόοδος και εξέλιξη η εργασία 13 ώρες τη μέρα, 150 χρόνια περίπου μετά την καθιέρωση του 8ώρου; Είναι πρόοδος ο εργαζόμενος να δίνει 5 επιπλέον ώρες από τη ζωή του στα αφεντικά, 5 επιπλέον ώρες από την ξεκούραση του, από την ψυχαγωγία του, από την ενασχόληση με την οικογένεια του; Είναι συναινετική και με ελεύθερη βούληση η «επιλογή» της 13ωρης εργασίας από τον εργαζόμενο όταν ο μισθός του τελειώνει το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα; 

Όταν ξεχειλώνουν τα όρια του ημερήσιου χρόνου εργασίας δηλαδή ο απαραίτητος χρόνος που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να είναι παραγωγικός, να συμμετέχει στην κοινωνική ζωή, να έχει δραστηριότητες και να ξεκουράζεται, καμία μελλοντική διευθέτηση του χρόνου εργασίας σε 6μηνη ή ετήσια βάση δε μπορεί να καλύψει και να ισοφαρίσει τις ανθρώπινες αντοχές που δαπανούνται σε ένα 24ωρο!

2. Η κυβέρνηση προχωρά με έμμεσο τρόπο στην κατάργηση του διαλείμματος στην εργασία και αυτό γιατί με το νόμο Χατζηδάκη το διάλειμμα δεν περιλαμβάνεται στο ωράριο εργασίας. Η πρόβλεψη για 13ώρες δουλειάς σημαίνει και την ουσιαστική κατάργηση του, ενώ στο νομοσχέδιο δε γίνεται και καμία αναφορά στην ώρα που θα μεσολαβεί για τον εργαζόμενο που θα πηγαίνει από τη μια δουλειά στην άλλη, άρα ανοίγει ο δρόμος για την πλήρη εξάντληση. 

3. Προωθούνται νέες ευέλικτες μορφές εργασίας σε βάρος των εργαζομένων με σταθερή δουλειά και δικαιώματα που θα δουν τις σχέσεις εργασίας τους να απειλούνται ακόμα και να χάνονται. Η έμμεση παράταση του εργάσιμου βίου ως τα 74 χρόνια μέσω αρχικά των προγραμμάτων της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) σε ένα νομοσχέδιο συμπληρώνεται με τις εργασιακές σχέσεις των «zero hour contracts», των «συμβάσεων κατά παραγγελία» που μετατρέπουν τον εργαζόμενο σε μία ευέλικτη μηχανή παραγωγής εργασίας χωρίς δικαιώματα.

Το νομοσχέδιο αφού εισάγει αυτές τις άθλιες εργασιακές σχέσεις, θέτει ως μοναδική εξασφάλιση του εργαζομένου την «έγκαιρη» ενημέρωση του από τον εργοδότη για τη διάρκεια της εργασίας, τον τόπο εργασίας και την αμοιβή. Το μόνο που εξασφαλίζεται δηλαδή είναι το μεροκάματο του εργαζόμενου για όσες ώρες θα κληθεί να εργαστεί. «Καλώς ήρθαμε στον Μεσαίωνα»!

Ο εργαζόμενος είναι όμηρος σε μία νέα εργασιακή σχέση καθώς δεν ξέρει αν και πότε θα έχει δουλειά, αν, πότε και πόσο θα έχει ελεύθερο χρόνο. Η εμπειρία από αυτές τις εργασιακές σχέσεις- γαλέρα σε όσες χώρες της Ευρώπης έχουν εφαρμοστεί δείχνουν πως οι εργαζόμενοι προσλαμβάνονται μέσα από δουλεμπορικά γραφεία με την αμοιβή τους να είναι ευθέως ανάλογη με τις ώρες που απασχολούνται χωρίς να δικαιούνται και να κατοχυρώνουν δικαίωμα σε οποιαδήποτε μορφή άδειας, ούτε καν αναρρωτική, στις Κυριακές, στη νυχτερινή εργασία, στην προϋπηρεσία ενώ δεν θα μαζεύουν και τα απαραίτητα ένσημα για να παίρνουν επίδομα ανεργίας.

Για παράδειγμα μία εργολαβική καθαρίστρια που ψάχνει σήμερα να βρει εργατοώρες για να συμπληρώσει το εισόδημα της θα είναι ακόμα πιο ευέλικτη σε δικαιώματα σε ένα καθεστώς που ο εργοδότης θα την καλεί από την προηγούμενη για να καθαρίσει ένα νοσοκομείο, στη συνέχεια ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα, μετά ένα σταθμό τρένου κοκ και όλα αυτά μπροστά σε ένα ωράριο εργασίας που θεριεύει με βάση το 13ωρο.

Αντίστοιχα ένας εργαζόμενος στον επισιτισμό δε θα συμπιέζεται μόνο ανάμεσα στις ήδη υπάρχουσες απαράδεκτες συμβάσεις ευέλικτης εργασίας, αλλά ο συνδυασμός τους μαζί με τις συμβάσεις των μηδενικών- ελαχίστων ωρών, θα τον μετατρέπουν σε εργαζόμενο μίας χρήσης που θα μεταπηδά από εργασία σε εργασία, χωρίς να κατοχυρώνει δικαίωμα και προϋπηρεσία.

Είναι φανερό ότι ρυθμίσεις τέτοιους είδους ευνοούν ακόμα περισσότερο τα ιδιωτικά δουλεμπορικά γραφεία ευρέσεως εργασίας και ενοικιαζόμενης εργασίας που θα στέλνουν τους εργαζόμενους κάτω από την απειλή της απόλυσης, ανεκπαίδευτους και χωρίς γνώση βασικών μέτρων υγείας και ασφάλειας, σε πολλές βαριές δουλειές ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα, πχ σε μια αποθήκη να κουβαλά, μετά σε μια επιχείρηση courier με μηχανάκι, μετά σε ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης.

4. Το νομοσχέδιο στοχεύει στην κατάργηση της πενθήμερης εργασίας όχι μόνο σε επιχειρήσεις συνεχούς παραγωγής, αλλά και σε όσες μπορούν να δουλεύουν 6 και 7 ημέρες την εβδομάδα με το σύστημα των βαρδιών.

Το συγκεκριμένο μέτρο είναι ξεκάθαρο ότι το έχουν παραγγείλει για να μην πούμε ότι το έφτιαξε ο ίδιος ο ΣΕΒ. Καταργεί το 5νθήμερο, δεν προβλέπεται πουθενά δεύτερο ρεπό και στην πράξη σημαίνει ότι σε μία εβδομάδα μπορεί να δουλέψουμε μέχρι και 68ωρες, με το διάλειμμα πάντα έξω, και όριο τις 78ώρες δουλειά αν υπολογίσουμε και τη πολλαπλή εργασία που βέβαια με τη μετακίνηση γίνονται πολύ περισσότερες.

Αντί να κάνουν προσλήψεις ανέργων και να ρίξουν την ανεργία κάτω από το 10% ώστε να ξεπαγώσουν οι τριετίες θα ξεζουμίζουν τους ίδιους τους εργαζόμενους μέχρι τελικής πτώσεως. Το τραγικό παράδειγμα του νεκρού εργάτη της ΕΒΓΑ, που πέθανε πάνω στη μηχανή του εργοστασίου γιατί δούλευε 15 συνεχόμενα 12ώρα ή τα παραδείγματα των ναυτεργατών που αφήνουν την τελευταία τους πνοή στα πλοία της ακτοπλοΐας κάθε καλοκαίρι από την εντατικοποίηση της δουλειάς, το επιβεβαιώνουν.

Ας πάρουμε το παράδειγμα ενός εργάτη, με 9 χρόνια προϋπηρεσία στη βιομηχανία, με καθεστώς 5νθήμερης απασχόλησης και με μεικτό μισθό τα 1.000 ευρώ, για να δούμε τι όφελος έχουν οι βιομήχανοι κάθε μήνα από το να μην κάνουν προσλήψεις και να κρατούν τις τριετίες παγωμένες:

Ημέρες δουλειάς

Ημέρες Ασφάλισης

Μεικτές Αποδοχές

Ρεπό το μήνα

Αν περάσει το νομοσχέδιο με 6η ημέρα απασχόλησης

26 ή 27

25

1.224 €

4

Αν ξεπαγώσουν οι τριετίες χωρίς να περάσει το νομοσχέδιο και χωρίς 6η ημέρα απασχόλησης

22 ή 23

25

1.300 €

8

5. Εισάγεται για πρώτη φορά ο δοκιμαστικός χρόνος στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και απελευθερώνονται οι απολύσεις των συμβασιούχων πριν λήξουν οι συμβάσεις τους. Μέχρι σήμερα απόλυση πριν τη λήξη της σύμβασης ήταν έγκυρη μόνο με αιτιολογία εργοδότη και για σπουδαίο λόγο. Τώρα φεύγει έστω και αυτό το μικρό εμπόδιο για τους εργοδότες.

Παράλληλα παραμένει σε ισχύ της μη αποζημίωσης σε περίπτωση που καταγγελθεί σύμβαση πριν τους 12 μήνες ενώ η διευθέτηση του χρόνου εργασίας θα μπορεί να γίνεται πλέον με ατομική σύμβαση εργαζόμενου – εργοδότη.

6. Παρέχεται ιδιαίτερο κίνητρο στις επιχειρήσεις που εφαρμόζουν την ψηφιακή κάρτα εργασίας, να μην προδηλώνουν τις αλλαγές του ωραρίου εργασίας ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας καθώς και την υπερωριακή απασχόληση στο Π.Σ. ΕΡΓΑΝΗ II.

Για παράδειγμα, στην ψηφιακή κάρτα προβλέπεται η «ευέλικτη προσέλευση» ως επιλογή που μπορεί να ενεργοποιήσει μονομερώς ο εργοδότης κατά την απογραφή των εργαζομένων στην ψηφιακή κάρτα και δίνει τη δυνατότητα να παραταθεί το τέλος της βάρδιας το ίδιο χρονικό διάστημα που παρατάθηκε και η έναρξη της.

Ορίζει για όλες τις κατηγορίες των εργαζομένων, χωρίς κανένα κριτήριο, την ευέλικτη προσέλευση στις 2 ώρες! Μάλιστα δε μας διευκρινίζει αν αυτή η ευελιξία αφορά μόνο χρονικά διαστήματα μετά την καθορισμένη ώρα έναρξης της εργασίας ή και πριν. Δηλαδή αν ένας εργαζόμενος που δουλεύει 08:00- 16:00 μπορεί, στα πλαίσια της “ευελιξίας”, μια μέρα να πάει στη δουλειά 10:00-18:00 και την άλλη 06:00-14:00. Καταλαβαίνει κανείς πως με τη μέθοδο αυτή ο εργοδότης μπορεί να μεταβάλει καθημερινά την έναρξη και τη λήξη του ωραρίου εργασίας σε ένα εύρος 4 ωρών χωρίς καν να θεωρείται καταχρηστική η συνεχής αλλαγή ωραρίου! Γιατί αυτό θα συμβεί στην πράξη και όχι να πηγαίνει ο εργαζόμενος 2 ώρες αργότερα στη δουλειά και να “μην τρέχει τίποτα”, όπως λίγο πολύ ισχυρίζεται το υπουργείο.

7. Εισάγεται άρθρο για την κανονική άδεια. Στο νομοσχέδιο υπάρχει αναφορά ότι ο εργοδότης θα ενημερώνει για το χρόνο και τον τρόπο που θα δίνεται η άδεια. Άρα ο εργαζόμενος χάνει το δικαίωμα να παίρνει την άδειά του σύμφωνα με το δικό του προγραμματισμό και ο εργοδότης θα τη δίνει όποτε θέλει.

8. Η πλειοψηφία των αλλαγών, αφορούν και τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Ιδιαίτερα οι ρυθμίσεις που αφορούν στην 6ήμερη απασχόληση, στην διευθέτηση του χρόνου εργασίας και στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης.

9. Ποινικοποιούν το δικαίωμα στην απεργία! Για να ολοκληρωθεί η εργασιακή ζούγκλα και για να πατήσει πιο γερά στα ποδάρια της η σύγχρονη σκλαβιά απαιτείται σιγή νεκροταφείου. Ως κερασάκι στην τούρτα, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την απεργία και τη συνδικαλιστική δράση, με την εισαγωγή βαρύτατου προστίμου και ποινής φυλάκισης, σε όσους ασκήσουν «ψυχολογική πίεση» ή εμποδίσουν τους απεργοσπάστες, να εισέλθουν στο χώρο δουλειάς.

Η προστασία της εργασίας δεν είναι η προστασία των απεργοσπαστικών μηχανισμών που χτυπούν άμεσα το δικαίωμα στην απεργία που τάχα η κυβέρνηση το προασπίζει. Προστασία της εργασίας σημαίνει μείωση του εργάσιμου χρόνου με αυξήσεις των μισθών, σταθερή και μόνιμη δουλειά, σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, δηλαδή ότι το νομοσχέδιο τσακίζει.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να καταστείλει κάθε φωνή που αντιστέκεται στον αντεργατικό όλεθρο, στη δουλειά ως τα γεράματα, στη διαρκή ομηρία μέσω της ευελιξίας, στην κακοπληρωμένη εργασία.

Λένε πως υπάρχει ελευθερία επιλογής και συναίνεση των εργαζομένων! Ελευθερία επιλογής όταν αρχίζουν να λείπουν ή να απουσιάζουν τα «βασικά» αγαθά, όταν δεν καλύπτονται οι βασικές ανάγκες, όταν ο μισθός που μπαίνει σε ένα λαϊκό σπίτι υπολείπεται των εξόδων, δεν είναι ελευθερία αλλά εξαναγκασμός! Δεν είναι παράδεισος η νομιμοποίηση της εκμετάλλευσης, αλλά σύγχρονη σκλαβιά!

Αυτό δεν επιτρέπεται να το αποδεχτεί κανένας εργαζόμενος, κανένας νέος και νέα

Σύγχρονο δικαίωμα είναι να μπορεί κάθε εργαζόμενος να ζει με αξιοπρέπεια από τη δουλειά και το μισθό του. Να απολαμβάνει ο ίδιος και η οικογένεια του ότι μπορεί να του προσφέρει η άνοδος της επιστήμης και της παραγωγικότητας της εργασίας, αλλά του το στερούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και το κράτος τους. Καμία ανοχή στη σύγχρονη βαρβαρότητα της καπιταλιστικής σκλαβιάς. Δεν ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε και να απολαμβάνουμε όλα τα αγαθά της σκέψης και της εργασίας μας.

Καλούμε τους εργαζόμενους σε επιφυλακή για να δοθεί άμεση, αγωνιστική απάντηση στο νομοσχέδιο που περνάει αλυσίδες στη ζωή μας, για να εμποδίσουμε την κατάθεσή του στη Βουλή. 

Για να φέρουμε στο προσκήνιο την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών με σταθερή και μόνιμη εργασία, με Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που να προβλέπουν αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα. 

Για να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, για 7ωρο- 5ήμερο- 35ωρο με κατάργηση των συμβάσεων-ομηρίας. 

Για την προστασία και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών των εργαζομένων. 

Για την προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, για την προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς.

Όλοι οι εργαζόμενοι να μάθουν την αλήθεια. Δεν θα περάσει η προπαγάνδα της κυβέρνησης και των εργοδοτών. Καλούμε όλα τα συνδικάτα να οργανώσουν τις συζητήσεις τους, με συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων και Γενικών Συνελεύσεων, με πλατιές ενημερώσεις μέσα στους χώρους δουλειάς, με συσκέψεις σωματείων, για να προετοιμάσουμε την αγωνιστική απάντηση μας, την κλιμάκωση των νέων πολύμορφων και απεργιακών κινητοποιήσεων μας, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, για τη διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών μας!