Καλεσμα Χρήστου Χρήστου υποψηφίου Περιφερειακού Συμβούλου για στήριξη των ψηφοδέλτιων της Λαϊκής Συσπείρωσης

 

Είμαι ο Χρήστος Χρήστου, γνωστός κι ως Μαντέλλος, νοσηλευτής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ιωαννίνων, με 19ετή εμπειρία σε ιδιωτικές και δημόσιες δομές υγείας. Έχω αποφοιτήσει επίσης από το τμήμα Θεολογίας του ΕΚΠΑ, αρθρογραφώ στον τοπικό τύπο της Ηπείρου κι είμαι πατέρας τριών τέκνων. Επέλεξα να ζω και να εργάζομαι στην πόλη των Ιωαννίνων.

Στην απόφαση μου να είμαι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση Ηπείρου, στην περιφερειακή ενότητα Ιωαννίνων, με τον συνάδελφο Γιώργο Πρέντζα υποψήφιο περιφερειάρχη, κυρίαρχο ρόλο έπαιξε η αγωνιστική του στάση και συνολικά των συμβούλων της Λαϊκής Συσπείρωσης. Τόσο σε ότι αφορά τα θέματα της Υγείας, όσο και στην Περιφέρεια, καθώς τα πέντε τελευταία χρόνια η Λαϊκή Συσπείρωση απετέλεσε την μοναδική ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβερνητική περιφερειακή αρχή. Το έκανε αυτό ακόμη και πίσω από κλειστές πόρτες και κάμερες στο περιφερειακό συμβούλιο, εκεί που για τους άλλους συμβούλους, τελείωνε η παράσταση της αντιπολίτευσης κι άρχιζε το εργο της συμπολίτευσης.

Κορυφαίοι λόγοι συμπόρευσής μου, είναι η πολυετής εμπειρία μου, στον τομέα της Υγείας, τα βιώματα κι η καθημερινή επαφή με ασθενείς και συνοδούς στο νοσοκομείο, από όλη την Περιφέρει Ηπείρου και όχι μόνο. Αυτούς που η απαξίωση κι η υποστελέχωση  των δημοσίων δομών υγείας  στους άλλους νομούς, τους μετατρέπει σε «πρόσφυγες» υγείας. Με έπεισαν οι αγώνες που οργανώσαμε με τους δοκιμασμένους κομμουνιστές και αγωνιστές που είναι στα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης, στο πλευρό συναδέλφων μου, για τη στελέχωση και χρηματοδότηση των νοσοκομείων. Ο αγώνας για τη μονιμοποίηση των επικουρικών και των συμβασιούχων εργαζομένων, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Η αντίσταση στον καθημερινό «βιασμό» της επιστήμης από την πολιτική, με αποκορύφωμα τα πρωτόκολλα λάστιχο στην πανδημία. Ξέρω ότι την επόμενη μέρα των εκλογών θα βρεθούμε αποφασιστικά απέναντι και στην αντιλαϊκή πολιτική που επιδιώκει το σταδιακό πέρασμα των δημοσίων δομών υγείας από το κεντρικό κράτος στις περιφέρειες και τους δήμους της χώρας, την ώρα μάλιστα που δεν θα αποδίδονται σε αυτούς τα χρήματα που πρέπει.

Είδα ότι δεν αποτελούν λύση και εναλλακτική στα σοβαρά προβλήματα στην υγεία οι συνεχείς αποτυχημένες εναλλαγές στις διοικήσεις των ΥΠΕ και των νοσοκομείων. Οι εναλλαγές των «αρίστων», «κατάλληλων», «έμπειρων» από μητρώα στελεχών, με σπουδές στην Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και μεγάλες περγαμηνές. Δεν προσέφεραν κάτι νέο, παρά μόνο ακριβές συνεργασίες με ιδιώτες κι εργολάβους (που στερούν πόρους για στελέχωση των δημόσιων δομών και παροχές σε ασθενείς), ψευτοανακαινίσεις απαρχαιομένων δομών, με νέα χρώματα, νέες ταμπέλες και κόψιμο κορδελών.

Έχω γράψει πολλές φορές στον τύπο πως ο νομός μας χρειάζεται νέο νοσοκομείο με σύγχρονη νοσοκομειακή αρχιτεκτονική, που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του πληθυσμού και το επίπεδο της σύγχρονης τεχνολογίας. Όχι απλά πανάκριβες ενεργειακές αναβαθμίσεις, που θα συντηρούν για πολλά χρόνια ακόμη το καθεστώς νοσηλείας ανοσοκατασταλμένων και βαρέως πασχόντων, ακόμη και σε πεντάκλινους θαλάμους (!), την ώρα που η νοσηλεία τέτοιων περιστατικών σε μονόκλινα δωμάτια είναι κοινή, διεθνής πρακτική. 

Είναι αδιανόητο, μετά την πανδημία που πολλοί αυτοαπασχολούμενοι κι εργαζόμενοι έχασαν τις δουλειές τους, ενώ άλλοι χτυπήθηκαν σκληρά οικονομικά λόγω της υποβάθμισης και εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος υγείας, όλα τα άλλα ψηφοδέλτια και οι επικεφαλή τους στην Περιφέρεια, να καλούν για ψευτοενίσχυση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, στα όρια πάντα της αντοχής της οικονομίας. Η επένδυση στην σοβαρή ενίσχυση με μόνιμο προσωπικό και πόρους των δημοσίων δομών υγείας είναι μονόδρομος. Απέναντι στην ίδια αυτοκαταστροφική πολιτική, που οδήγησε σε χιλιάδες θανάτους, σε οικονομική καταστροφή των πολλών κι υπερκέρδη για τους λίγους.

Στην απόφασή μου να είμαι υποψήφιος με την Λαϊκή Συσπείρωση ρόλο έπαιξαν και τα ζητήματα του αγροτικού τομέα και η καταγωγή μου από την Θεσπρωτία Η Θεσπρωτία βιώνει, όπως όλη η Ήπειρος, την ερημοποίηση των χωριών και τη συνεχή μείωση των αγροτών, παρά τις μεγαλόστομες κουβέντες του κυβερνητικού περιφερειάρχη που παρουσιάζεται δήθεν ως «προστάτης των αγροτών». Είναι σαφώς αποτυχημένη η πολιτική που θεωρεί ότι μπορεί να αναστραφεί η ερημοποίηση των χωριών, μέσω της εκλογής σε κοινότητες και δήμους αστυνομικών και δημόσιων υπαλλήλων που υπηρετούν στην Αθήνα. Η κινητοποίηση συγγενών και φίλων για να εκλεγούν δεν έχει φέρει το πολυπόθητο αποτέλεσμα. Τα χωριά δεν σφύζουν από ζωή. Ο πληθυσμός και τα σχολεία μειώνονται, γιατί αυτή η τακτική προωθεί τον ατομισμό απέναντι στην συλλογική δράση. Ο συλλογικός αγώνας έχει απαιτήσεις και περιλαμβάνει διεκδικήσεις απέναντι τις περιφέρειες. Δημιουργεί εστίες αντίστασης που πιθανά να ενοχλούν τους μεγαλοεπενδυτές στην ύπαιθρο που δεν επιθυμούν «κόσμο» στα πόδια τους για στα σχέδια τους.

Τέλος θέλω να συστρατευτώ στον αγώνα για την νέα γενιά. Είναι αδιαπραγμάτευτο για εμένα  το γεγονός πως τα παιδιά μας, εν έτει 2023, έχουν χειρότερες συνθήκες εργασίας, μισθό, επίπεδο διαβίωσης και προοπτικές, τόσο από εμάς, όσο κι από τους γονείς μας. Σε αυτή την άθλια κατάσταση πρωτοστατούν και οι δήμοι κι οι περιφέρειες, με τις ατομικές και ελαστικές  συμβάσεις εργασίας, την άγρια φορολόγηση και τις ατέλειωτες χρεώσεις για νερό,  καθαριότητα, πολιτισμό κλπ

Παρόμοιες εμπειρίες και προβλήματα έχει η πλειοψηφία του ηπειρώτικου λαού. Ας ψηφίσουμε λοιπόν με κριτήριο όλες τις πλευρές της ζωής μας και τις ανάγκες μας.

 Σας καλώ όλους να στηρίξετε στις 8 Οκτωβρίου τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Περιφέρεια και στους δήμους!