Ιωάννινα:Φοβού τις... «αναπλάσεις»

Άρχισαν πριν λίγο καιρό οι εργασίες για την ανάπλαση του πάρκου Πυρσινέλλα, εργασίες που θα κρατήσουν σχεδόν δύο ολόκληρα χρόνια (!) αφού το χρονοδιάγραμμα προβλέπει λήξη εργασιών στο τέλος του 2025 (αν δεν υπάρξει κι εκεί κάποια παράταση, όπως συμβαίνει τώρα με την κεντρική πλατεία). Ούτε το Χάϊντ παρκ του Λονδίνου να ήταν!

Ταυτόχρονα ανακοινώθηκε ότι ισχύει απαγόρευση διέλευσης, στάσης και στάθμευσης όλων των οχημάτων στο χώρο του πάρκινγκ, καθώς και της διέλευσης πεζών, ποδηλάτων και οχημάτων εντός του Πάρκου. Άλλο κι αυτό... Η Νιάρχου των τεσσάρων τόσων πέντε χιλιομέτρων δεν έκλεισε ούτε για μια μέρα. Άλλης φύσεως έργο, θα πείτε, αλλά και πάλι...

Και τι το φοβερό θα γίνει δηλαδή και χρειάζονται δυο ολόκληρα χρόνια; Σύμφωνα με τη μελέτη προβλέπεται ανακατασκευή των δύο κεντρικών εισόδων, επανασχεδιασμός δικτύου διαδρομών, δημιουργία εκπαιδευτικών κήπων και γηπέδου με χλοοτάπητα, υπαίθριου γυμναστηρίου, κατασκευή πάρκου ζώων συντροφιάς, δημιουργία χώρου στάσης και πολιτιστικών δραστηριοτήτων περιμετρικά της μεγάλης λίμνης και παιδική χαρά. Mα τα πιο πολλά από αυτά υπήρχαν ήδη εκεί...

Το πάρκο στα Λακκώματα - πού πήγαν τόσα δέντρα;

Εννέα εκατομμύρια ευρώ είναι το κόστος χωρίς σ’ αυτό να περιλαμβάνεται κανενός είδους αξιοποίηση του απέναντι από τον δρόμο κομματιού, που επίσης θα μπορούσε να γίνει λειτουργικό, έστω για μια περιπατητική διαδρομή. Οι μέχρι τώρα αναπλάσεις, πάντως -όσες έγιναν τελευταία ή είναι σε φάση εξέλιξης- μόνο απογοητευτικές μπορούν να χαρακτηριστούν.

Στην Ανεξαρτησίας ξήλωσαν το οδόστρωμα από κυβόλιθο και τοποθέτησαν οδόστρωμα από …κυβόλιθο (χωρίς μάλιστα και τους ομόκεντρους κύκλους που αισθητικά έδιναν μια πιο όμορφη εικόνα) απλώς δέκα πόντους κοντύτερο, τοποθετώντας κατά μήκος και όλα εκείνα τα αντιαισθητικά τετράγωνα κουτιά.

Φυσικά, θα μπορούσαν να μετατραπούν σε ωραία παρτέρια για λουλούδια και τότε θα είχαν κάποια αξία, αλλά πού… Οι παράπλευροι πάντως δρόμοι που κράτησαν την παλιά τους πλακόστρωση μια χαρά είναι. Άρα; Προς τι η «ανάπλαση» της Ανεξαρτησίας αφού δεν έφερε τίποτε καινούργιο από εκείνα που διαθέτουν άλλες πόλεις και που τους δίνουν μια υπεραξία, εφόσον μάλιστα πρόκειται και για εμπορικό δρόμο;

Κεντρική πλατεία

Η πλατεία στο παλιό Χατζηκώστα «αναπλάστηκε» επίσης και έγινε… πολύ χειρότερη. Εκεί που υπήρχε ένα όμορφο πάρκο γειτονιάς με πολλά δέντρα και όμορφα παγκάκια έγινε κάτι εντελώς απρόσωπο και σχετικά απωθητικό για τον επισκέπτη. Εννοείται πώς καρατομήθηκαν και τα περισσότερα δέντρα. Ξηλώθηκαν επίσης τα μεταλλικά κολωνάκια και μπήκαν τα γνωστά νέα κουτιά που ήδη διαλύθηκαν. Όσο για τα παγκάκια, όπου και αν τοποθετήθηκαν τα συγκεκριμένα μοιάζουν μετά από λίγους μήνες εντελώς πεπαλαιωμένα, εφόσον δεν τα συντηρεί και κανείς.

Το πάρκο στα Λακκώματα που ήταν ένας χώρος ο οποίος χρειαζόταν απλώς ένα καλό ρετουσάρισμα, έπεσε κι αυτό θύμα «ανάπλασης». Έφυγαν όλα τα δέντρα, τσιμεντοποιήθηκε ο χώρος χωρίς έλεος και τώρα μοιάζει σαν σεληνιακό τοπίο βανδαλισμένο και καταγραμμένο.

Στην κεντρική πλατεία καρατομήθηκαν όλες εκείνες οι υπέροχες μουριές που έκαναν χρόνια να μεγαλώσουν και να δώσουν τη σκιά τους, χωρίς κανέναν λόγο, πέραν του ότι δεν ταίριαζαν μάλλον με την άποψη περί αισθητικής των αρχιτεκτόνων! Στα σχέδια είναι και η καρατόμηση δέντρων από την πλευρά της Περιφέρειας.

Από την άλλη και ενώ διανύουμε εποχές κλιματικής αλλαγής με την έντονη ζέστη να κρατάει πια μήνες, καμία ουσιώδης δεντροφύτευση δεν έγινε τα τελευταία χρόνια -πέραν κάποιων συμβολικών- κι ας χάσαμε δεκάδες δέντρα λόγω της ασθένειας των πλατάνων, για την οποία όμως ευθύνεται και πάλι η αδιαφορία των υπεύθυνων να απολυμάνουν τα εργαλεία κοπής τους.

Πλατεία Γλυκήδων - κάστρο

Δε φτάνει όμως που δεν φυτεύουμε νέα δέντρα, δεν κάνουμε και καλή χρήση των υπαρχόντων. Στη Μιαούλη, για παράδειγμα, αντί να γίνει πεζοδρόμιο από την απέναντι πλευρά του δρόμου η οποία είναι όλη σκιερή, έχουμε τον κόσμο να βαζίδει στον ήλιο και κόβουμε τις πικροδάφνες από την πλευρά της λίμνης.

Η τελευταία ανάπλαση της Νιάρχου κατέληξε σε έναν κλειστό άξονα με μπάρες εντός πόλης αφού αποκλείστηκαν οι πεζοί, έμειναν οι φοιτητές χωρίς στάσεις αστικού και γέμισε ο δρόμος με οκτώ ρεύματα κυκλοφορίας!

Μια έντονα αμφιλεγόμενη «ανάπλαση» πάει να γίνει τώρα με το παλιό Πανεπιστήμιο, ένα κτίριο από το οποίο έχει μείνει μόνο ο σκελετός -κι αυτός σε κακή κατάσταση- χωρίς καμία πιθανότητα για στάθμευση αυτοκινήτων, πράγμα όμως απαραίτητο για δημόσιο κτίριο διοικητικής φύσεως. Κι αντί να το γκρεμίσουν -κρατώντας μόνο την πρόσοψη για ιστορικούς λόγους- ώστε να γίνει εκεί ένα μικρό όμορφο πάρκο, ένα πάρκινγκ με προέκταση για το Σχολείο και την Εφορία θα γίνει λέει… Δημαρχείο!

Επίσης, στην ανάπλαση της πλατείας Γλυκήδων στο κάστρο καρατομήθηκαν όλα τα δέντρα και έμεινε ένας γυμνός χώρος όπου τοποθετήθηκαν τα περίφημα νέα παγκάκια και τα οποία σε λίγους μήνες θα μοιάζουν …προπολεμικά.

Πλατεία παλιού Χατζηκώστα

Γενικά πάντως, κάποιοι φαίνεται πως έχουν έντονο πρόβλημα με τα δέντρα στην πόλη, αφού δε χάνουν ευκαιρία να τα «εξαφανίζουν» ενώ οι κλαδεύσεις αλλά και η συντήρηση του πρασίνου χωλαίνουν επικίνδυνα.

Φοβού λοιπόν τις αναπλάσεις που γίνονται για να γίνονται ενώ θα μπορούσαν πολλά από τα προλεχθέντα με μια καλή συντήρηση- καλλωπισμό- επισκευή να κρατήσουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Γιατί όταν οι αναπλάσεις έχουν στόχο το φαίνεσθαι και όχι την ουσία, αφήνουν αδιάφορο τον κόσμο που κατέχει το κοινό περί αισθητικής αίσθημα και το οποίο εκείνες δεν το πληρούν με κανέναν τρόπο.

Για να μην πούμε ότι με το κόστος θα μπορούσαν να γίνουν πράγματα που τα έχει πραγματικά ανάγκη η πόλη. Κι έπειτα υπάρχουν περιοχές ή πλατείες (βλ. Αμπελόκηποι ή Λαϊκή αγορά Αγ. Μαρίνας) που δεν τις άγγιξε ποτέ καμία ανάπλαση.

Έτσι, πολύ φοβόμαστε ότι κι αυτό που θα δούμε στο Γιαννιώτικο Σαλόνι δεν θα θυμίζει σε τίποτα τον χώρο που μεγάλωσε γενιές Γιαννιωτών και το οποίο έδινε το στίγμα του στην πόλη ως κάτι φιλικό προς τον άνθρωπο, περιποιημένο και ελκυστικό. Μακάρι να διαψευστούμε...