Ο Κωστής Στεφανόπουλος ,ο Αλκιβιάδης Στεφανής ,οι Στρατιωτικοί και η απελευθέρωση των Ιωαννίνων....
Κωστής Στεφανόπουλος, ο Άνθρωπος.
Απλός, οικείος, σεβαστός, ηθικός, εύγλωττος, οξύνους, ευπατρίδης.
Λέσχη Αξιωματικών Ιωαννίνων.
Σε κάθε του επίσκεψη για την Επέτειο Απελευθέρωσης, έβλεπες τον άνθρωπο Στεφανόπουλο να βουρκώνει.
Με την διαπεραστική ματιά του κοίταζε τα πάντα και όπως έλεγε "Σαν να μην έχει περάσει ο χρόνος, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτε από τότε που ως Έφεδρος Αξιωματικός, καθόμουν κάπου εδώ, ένα παιδάκι και έτρωγα.
Υπηρέτησα στα Γιάννενα και τα πονώ διπλά γιατί η καταγωγή μου είναι Ηπειρώτικη.
Θα έλεγα και τριπλά γιατί μου έχουν αφήσει και κάτι..... καρδιοχτύπια".
Γέμιζαν οι σερβιτόροι το τραπέζι του, πρώτο πιάτο, δεύτερο και μόλις έφευγαν οι κάμερες ζητούσε "μόνο λίγες ελιές και μια φέτα ψωμί". Είχε αρχίσει η Μεγάλη Σαρακοστή!!!
Ήθελε όλοι να είναι καθισμένοι και να τρώνε, ούτε σερβιτόρο δεν ήθελε όρθιο δίπλα του.
Όταν τον συζητούσες, μάτια, αυτιά και νους καρφωμένα και προσηλωμένα πάνω σου.
Θυμόταν με τα ονόματα τους πάντες και έλεγχε τα πάντα, δεν του ξέφευγε λεπτομέρεια.
Δεν θυμάμαι έτος, στην Επέτειο Απελευθέρωσης των Ιωαννίνων ήμουν σε Άγημα Απόδοσης Τιμών έξω από την Μητρόπολη και έβρεχε πολύ, είχαμε γίνει μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο.
Όταν ήλθε και μας είδε, αρνήθηκε να του κρατήσουν ομπρέλα και μάλιστα δυσανασχέτισε γιατί έπρεπε να τον περιμένουμε μέσα στη βροχή.
Δυό ώρες περίπου μετά, χωρίς να μας επιτραπεί να πάμε να αλλάξουμε και ενώ είχε σταματήσει η βροχή, παρελάσαμε μούσκεμα.
Κατάλαβε ποιοί είμαστε και πόσες ώρες είμαστε βρεγμένοι και δεν κοίταζε εμάς που παρελάζαμε αλλά γύρισε το κεφάλι του και κοίταζε τον Μέραρχο για αρκετή ώρα μέσα στα μάτια, χωρίς να του πει λέξη. Ο χειρότερος έλεγχος!!!
Αμφιβάλλω εάν κανείς άλλος Πολιτικός παρατηρούσε αυτή την λεπτομέρεια και θα έπαιρνε με τον τρόπο του θέση και γιαυτό.
Εκείνη την στιγμή όλοι μας νιώσαμε ένα πατρικό συναίσθημα απέναντι του.
Ήταν ο Πρόεδρος ο οποίος υπερασπιζόταν τον Πολίτη και όχι τον Πολιτικό. Ουκ ολίγων Υπουργών τράβηξε το αυτί με τον κοφτερό του λόγο.
Έμεινε στην Ιστορία η ομιλία που έκανε την 19 Νοε 1999 απευθυνόμενος στον καλεσμένο του, Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον. Ο Πλανητάρχης άκουσε μια ομιλία που ποτέ κανείς άλλος σε όλο τον κόσμο δεν τόλμησε να του απευθύνει.
Με σκληρή και δίκαιη γλώσσα ο Έλληνας Πρόεδρος έκανε τον Αμερικάνο να μην μπορεί να αρθρώσει λέξη!!!
“Εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ' άρματα, κρεμάν' τώρα οι γύφτοι τα νταούλια''
(Στη παραπάνω φωτογραφία από την ΛΑΦ Ιωαννίνων το 2002, ο όρθιος Υπασπιστής του είναι ο μετέπειτα Αρχηγός Στρατού και Υπηρεσιακός Υπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής).
Xρήστος Κλητσινάρης Απόστρατος Αξιωματικός Στρατού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.