Ιωάννινα:Η Λαϊκή Συσπείρωση για τις παιδικές χαρές και τους ελεύθερους χώρους

 Στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο, η Λαϊκή Συσπείρωση Ιωαννίνων κατέθεσε ερώτηση στη Δημοτική Αρχή για την κατάσταση που επικρατεί στους "ελεύθερους χώρους" της πόλης μας (παιδικές χαρές, πάρκο Πυρσινέλλα, χώροι στάθμευσης).

Η απάντηση του Δημάρχου, κ. Μπέγκα, είναι ενδεικτική των προθέσεων τους.

Ο Δήμαρχος απάντησε, μεταξύ άλλων, ότι οι παιδικές χαρές "ήταν μόδα πιο παλιών εποχών", ότι "έχουμε εθιστεί" σε αυτές και ότι "υπάρχουν και άλλοι τρόποι να παίξει ένα παιδί".

Δεν μας είπε η δημοτική αρχή, πού είναι δόκιμο να παίζουν τα παιδιά αν όχι σε παιδικές χαρές; Σε internet cafe; Σε ιδιωτικούς παιδότοπους; Ποιες είναι οι άλλες επιλογές που έχει μια λαϊκή οικογένεια μέσα στην πόλη για να παίξουν τα παιδιά της;

Δεν βλέπει μάλλον ο κύριος Μπέγκας πώς γεμίζουν κάθε απόγευμα οι λιγοστοί και εγκαταλελειμμένοι χώροι της πόλης από παιδιά και γονείς, κάτι που δείχνει την ανάγκη για τέτοιους δωρεάν χώρους, ασφαλείς, σύγχρονους. Προτιμά προφανώς να στοιβάζονται σε ιδιωτικούς παιδότοπους με το ανάλογο ακριβό τίμημα. Ή να κλείνονται στα σπίτια τους μπροστά σε ένα τάμπλετ μακριά από κάθε μορφή και μέσο κοινωνικοποίησης.

Προφανώς και υπάρχουν και άλλοι δημιουργικοί και ενδεδειγμένοι τρόποι να παίξει ένα παιδί. ‘Όμως, ποιες πρωτοβουλίες έχουν πάρει διαχρονικά οι δημοτικές αρχές που πέρασαν σε αυτή την κατεύθυνση; Καμία. Πάντα κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση. Οι ελεύθεροι χώροι της πόλης αντιμετωπίζονται ως κόστος και ασχολούνται μαζί τους μόνον όταν μπορούν να "αξιοποιηθούν επιχειρηματικά".  Δεν είναι άλλωστε μακριά οι πρακτικές δήμοι να παραχωρούν δημοτικές εκτάσεις σε επιχειρηματίες για να τις αξιοποιήσουν επιχειρηματικά (ακόμα και να χτίσουν κατοικίες μέσα σε αυτές με την μορφή της αντιπαροχής) με «αντάλλαγμα» να φτιάξουν μια παιδική χαρά, ένα πάρκο και να τα συντηρούν.

Όχι μόνο θα πρέπει να πολλαπλασιαστούν οι ποιοτικοί και ασφαλείς ελεύθεροι χώροι για να παίζουν τα παιδιά μας, αλλά Δήμος και Κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλίσουν υποδομές για να αξιοποιούν δημιουργικά τα παιδιά τον ελεύθερο χρόνο τους, στηρίζοντας με αυτό τον τρόπο και τους γονείς που παλεύουν καθημερινά να ανταπεξέλθουν.

Από τη μία τα δημοτικά κι ανταποδοτικά τέλη αυξάνονται κι επιβαρύνουν τις πλάτες των δημοτών, κι από την άλλη ο κος Μπέγκας θέλει να μηδενίσει το κόστος συντήρησης των παιδικών χαρών. Κι ούτε λόγος βέβαια για δημιουργία νέων τέτοιων χώρων. (Πλ Χατζή, Άλσος κλπ) .

Οι ανάγκες του λαού για ποιότητα ζωής μπαίνει σε τελευταία μοίρα στην ζυγαριά του κόστους οφέλους.