Ζίτσα :Σε κλίμα συγκίνησης και περηφάνιας το τελευταίο «αντίο» στον Γιάννη Μαλισόβα

 

Σε κλίμα συγκίνησης και περηφάνιας απέδωσαν σήμερα το τελευταίο «αντίο» στον σύντροφο Γιάννη Μαλισόβα, μαχητή του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας δεκάδες σύντροφοι της ΚΟ Ιωαννίνων και των ΤΟ της ΚΝΕ, συγγενείς και χωριανοί στην Πρωτόπαππα του Δήμου Ζίτσας. Ο σύντροφος Γιάννης Μάλισόβας «έφυγε» πλήρης ημερών το Σάββατο 6 Ιούλη στα 96 χρόνια.

Για το «ύστατο αντίο» παρευρέθηκαν εκ μέρους του ΚΚΕ ο Νεκτάριος Τριάντης, γραμματέας της ΕΠ Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας και μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, η Μαρία Ανδρεάδου, γραμματέας της ΤΕ Ιωαννίνων του ΚΚΕ και από την ΚΝΕ ο Γρηγόρης Μακρής, γραμματέας της ΟΠ Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας και μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ. Επίσης ο Νίκος Εξαρχος, βουλευτής Ιωαννίνων του Κόμματος και η Σπυριδούλα Δαρδάνη δημοτική σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο Δήμο Ζίτσας. 

Με υψωμένες σημαίες, με σηκωμένες γροθιές και συνθήματα συνόδευσαν τον σύντροφο μπαρμπα- Γιάννη στην τελευταία του κατοικία. 

Ο σ. Γιάννης Μαλισόβας, γεννήθηκε το 1928, στον Πρωτόπαππα Ζίτσας και έζησε μία ζωή τίμια, όπως αρμόζει σε κάθε κομμουνιστή και κομμουνίστρια, σε κάθε γνήσιο τέκνο του λαού. Παιδί και αδερφός κομμουνιστών, αγρότης από τα πρώτα χρόνια της ζωής του, μεγάλωσε και έζησε μέσα σε κακουχίες και διώξεις από το αστικό κράτος λόγω της αγωνιστικής στάσης και δράσης της οικογένειας του, αργότερα του ίδιου και της συζύγου του. 

Από παιδί ακόμα, με τον πατέρα του στην εξορία στον Αη Στράτη, τη μητέρα του άρρωστη και τα 4 αδέρφια του να περνάνε δύσκολα, μετέφερε μηνύματα για τον ΕΛΑΣ, με την προτροπή του μεγαλύτερου αδερφού του, που συμμετείχε ενεργά. 

Συγκλονισμένος από την αδικία, από την τρομοκρατία που εντεινόταν μετά τη Βάρκιζα, στα 17 του, μαζί με άλλα παιδιά του χωριού πήγε αντάρτης του ΔΣΕ στα χωριά του Ζαγορίου.   

Το 1946 περνάει με τη διμοιρία του στη Θεσσαλία και συμμετέχει σε πολλές μάχες. Συλλαμβάνεται στη Λάρισα και δικάζεται σε τετράκις ισόβια. Στις αρχές του 1947 επιστρέφει στον τόπο του. 

Το 1948 εκτελείται στους Φιλιάτες ο μεγάλος του αδελφός από τις κυβερνητικές δυνάμεις. Το 1949 συλλαμβάνεται εκ νέου στη Ζίτσα και φυλακίζεται.

Τα χρόνια που ακολούθησαν μετά τον εμφύλιο ήταν επίσης δύσκολα, συχνά συλλαμβάνονταν και οδηγούνταν στα κρατητήρια, ενώ δύσκολα ήταν και τα χρόνια της δικτατορίας.

Επικήδειο εκ μέρους της ΚΟ και της ΚΝΕ απηύθυνε η Μαρία Ανδρεάδου, όπου ανάμεσα στα άλλα υπογράμμισε ότι ο μπαρμπά - Γιάννης, δεν ήταν ο μοναδικός μαχητής ΔΣΕ από τον Πρωτόπαππα και τα γύρω χωριά αφού «αυτός ο τόπος έστειλε τα καλύτερα παλικάρια του και τις πιο γενναίες κοπέλες του στα βουνά και τις εξορίες, υπερασπίστηκαν τις οικογένειες τους, τα χωριά τους, τα αδέρφια τους και τους συγχωριανούς τους». Στη συνέχεια επεσήμανε ότι οι δεσμοί αίματος του κόμματος με την περιοχή συνεχίζεται και σήμερα αφού ανάμεσα στα άλλα το Κόμμα κατέγραψε πρωτιά και μεγάλα ποσοστά στις πρόσφατες εκλογές. 

«Το σφυροδρέπανο στην πλατεία του χωριού, το επιβεβαιώνει. Κάθε οικογένεια έχει προσφέρει στο Κόμμα από όλα τα πόστα του αγώνα» σημείωσε καλώντας τις νεότερες γενιές του χωριού να συνεχίσουν τις αγωνιστικές παραδόσεις. 

Για τον σ. μπαρμπα - Γιάννη τόνισε ότι «ήταν ένας από αυτούς τους δικούς μας ήρωες που τρόμαξαν για τα καλά το αστικό κράτος, την αστική εξουσία. (...) ήταν παρών σε κάθε μεγάλη μάχη του Κόμματος στη σχεδόν εκατοντάχρονη ζωή του. Έζησε τις μεγάλες μάχες του Κόμματος πρωτοπόρος, μπροστάρης, με λεβεντιά τίμησε το τίτλο του Κομματικού Μέλους. Όπως ο ίδιος έλεγε, "για μένα δεν υπάρχει τίποτα άλλο από το ΚΚΕ. Όλη μου η οικογένεια ήταν ΚΚΕ κι εγώ ΚΚΕ θα πεθάνω". Και τον κράτησε τον λόγο του».

Ιδιαίτερες ήταν η αναφορές για το προσωπικό παράδειγμα του συντρόφου, τονίζοντας ότι ήταν «παρών» στην τελευταία πολιτική μάχη των ευρωεκλογών, «δεν έλειψε ποτέ για ασήμαντο λόγο από τη συνεδρίαση της Κομματικής Οργάνωσης που ανήκε. Καμία υποχρέωση δεν ήταν μεγαλύτερη από την υποχρέωση της συμμετοχής στην ΚΟΒ του. Τον θυμόμαστε στην τελευταία μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Κόμματος με τον ΓΓ της ΚΕ, να είναι ''παρών''. Τον θυμόμαστε στις συσκέψεις της ΚΟΒ του στο χωριό να είναι παρών. Τον θυμόμαστε κάθε Σαββατοκύριακο με το «Ρ» στο χέρι να είναι παρών. Παράδειγμα για τις νέες γενιές, για όλους μας. Σπίτι το σπίτι, να φτάσει χέρι με χέρι η εφημερίδα του ΚΚΕ, να μην αφήσει ούτε σπιθαμή χώρου να χαλαρώσει οποιοσδήποτε δεσμός με το Κόμμα».  

Τιμώντας το ΚΚΕ στη μνήμη του σ. Μαλισόβα η ΚΟ Ιωαννίνων, οι συγγενείς και συγχωριανοί του προσφέρουν χρηματικό ποσό στην ΚΟΒ του.

902.gr