Ιωάννινα /Πλήθος πιστών και βαθιά κατάνυξη στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης [φωτό]

 

 Βαθιά κατανυκτική ατμόσφαιρα   απόψε στην πανηγυρίζουσα   Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης  για την   ολονύχτια αγρυπνία   στη χάρη   της Θεοτόκου .Στο ακριτικό μοναστήρι βρίσκονται πιστοί  από κάθε γωνιά της Ηπείρου και όχι μόνο .

Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ.Ανδρέας   στο μήνυμά του για την μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας αναφέρει :

"Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ὅπως ἔζησε ἀθόρυβα τήν ζωή της, ἔτσι, ἀθόρυβα ἐπίσης, μετέστη ἀπό τῆς γῆς στά ἐπουράνια. Καί εἶναι θαυμαστό, ὅτι ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς μεταστάσεώς της, ὁ πιστός Ὀρθόδοξος λαός τῆς ἀπένειμε τήν πρέπουσα τιμή, ὡς κυήσασαν τήν ζωήν, ἐπειδή, δηλαδή, ἐβάστασε στά σπλάγχνα της τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος διεκήρυξε: «Ἐγώ εἰμί ἡ ζωή» (Ἰωάν. ιδ΄ 6). Κι’ οὔτε μιά στιγμή ἔπαυσαν οἱ πιστοί νά καταφεύγουν στήν Θεοτόκο, κυρίως στίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς τους. Μακριά ἀπό τίς αἱρετικές διδασκαλίες τῶν παπικῶν καί τῶν προτεσταντῶν, οἱ Ὀρθόδοξοι κατέφευγαν μέ πίστη στήν Παναγία γιά νά ζητήσουν τήν μεσιτεία καί τήν βοήθειά της.

Γιατί, οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί δέν ἀποδίδουν στήν Θεοτόκο θεϊκές ἰδιότητες, ὅπως οἱ παπικοί, οὔτε πάλι τήν θεωροῦν σάν μιά ἁπλῆ γυναῖκα, χωρίς καμιά ἰδιότητα, ὅπως οἱ προτεστάντες (διαμαρτυρόμενοι). Τήν θεωροῦν ὡς πραγματική τους Μητέρα καί ἐπικαλοῦνται μέ θέρμη τίς προσευχές καί τήν προστασία της. Ἑπομένως, δέν εἶναι περίεργο τό ὅτι ἡ Ἑλλάδα, ἀπό τήν μιά ἄκρη μέχρι τήν ἄλλη, καθώς ἐπίσης ἡ Κύπρος καί ἡ Βόρειος Ἤπειρος, πού εἶναι τόποι ἑλληνικοί καί χριστιανικοί, εἶναι, θά ἔλεγε κανείς μέ βεβαιότητα, κατάσπαρτοι ἀπό Ναούς, ἱστορικά Μοναστήρια καί ταπεινά ἐξωκκλήσια, ὅπου φυλάσσονται εἰκόνες Ἱερές τῆς Παναγίας, πολλές δέ ἀπό αὐτές ἔχουν ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας ἤ τῆς μυροβλύσεως (ὅπως ἡ ἱερά εἰκόνα τῆς Μαλεβῆς)

Ἀλλά ἡ Θεοτόκος θεωρεῖται, καί δίκαιως, ἡ Ὑπέρμαχος τοῦ Ἔθνους μας Στρατηγός, τόσο στά χρόνια τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας, ὅσο καί στήν παλιγγενεσία τοῦ 1821, καθώς καί στά νεώτερα χρόνια, ὅπως στόν Ἑλληνοϊταλικό καί Ἑλληνογερμανικό πόλεμο (1940 - 1941), ἀλλά καί στόν συμμοριτοπόλεμο (1946 - 1949). Διότι δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι ὁ ἐθνικός μας Στρατός στίς 15 Αὐγούστου 1949 ἐκυρίευσε τό Βίτσι, ἐνῷ στίς 29 Αὐγούστου 1949, τά γενναῖα Ἑλληνόπουλα ἐξεπόρθησαν τά «ἄπαρτα κάστρα» τοῦ Γράμμου, ἔχοντας ὡς σύνθημα νά συναντηθοῦν στό Ἐκκλησάκι τῆς Παναγίας στήν κορυφή (2.520 μ.), ὅπως εἶχε παραγγείλει ὁ ἀείμνηστος στρατηγός Τσακαλῶτος, πρίν ἀπό τήν τελική ἐξόρμηση.

Μαζί, λοιπόν, μέ τήν ὑπόλοιπη Ἑλλάδα ἑορτάζει καί ἡ Μητρόπολίς μας τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, κατά τήν Ἐκκλησιαστική Τάξη, μέ τήν Ἀγρυπνία στήν Ἱερά Μονή Μολυβδοσκέπαστης, ὅπως ἔχει καθιερωθῆ ἀπό τόν Προκάτοχό μου, ἀοίδιμο Μητροπολίτη κυρό ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟ, ἀπό τό ἔτος 1968. Ὁ λόγος τῆς Ἀγρυπνίας εἶναι νά προσευχηθοῦμε ἐκτενῶς καί νά παρακαλέσουμε τήν Κυρία Θεοτόκο κυρίως γιά τά ἐθνικά μας θέματα. Φέτος, ἡ Ἀγρυπνία μας θά ἀρχίσῃ τήν παραμονή (14 Αὐγούστου 2024), στίς 9 τό βράδυ μέ τό τρισάγιο πού θά ψαλῇ ἐπί τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ. Εὐθύς ἀμέσως, θά ἀρχίσῃ ὁ Ἑσπερινός καί ὁ Σεβασμιώτατος κ. Ἀνδρέας θά ἐκφωνήσῃ τό καθιερωμένον κήρυγμα. Κατόπιν θά ἀρχίσῃ ὁ Ὄρθρος, μετά τό τέλος τοῦ ὁποίου θά τελεσθῇ ἡ πρώτη Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία θά τελειώσῃ περί τήν 1.30 πρωϊνήν. Ἀργότερα θά τελεσθῇ, σύν Θεῷ, καί δευτέρα Θεία Λειτουργία."

Η Ιερά Μονή Μολυβδοσκέπαστης 

Η Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης είναι βυζαντινό μοναστήρι, που βρίσκεται δίπλα στα ελληνοαλβανικά σύνορα, 20χιλ. από την Κόνιτσα. Το προσωνύμιό της (Μολυβδοσκέπαστη) οφείλεται στο γεγονός ότι η στέγη του καθολικού της ήταν σκεπασμένη με φύλλα μολύβδου. Είναι ανδρικό μοναστήρι και εορτάζει το Δεκαπενταύγουστο. Η μονή είναι χτισμένη κοντά στο σημείο όπου ενώνεται ο ποταμός Αώος με τον Σαραντάπορο, 400 μ. από την ελληνοαλβανική μεθόριο.

Η Ι. Μονή ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Δ΄ Πωγωνάτο (668 – 685), καθώς επέστρεφε από εκστρατεία στη Σικελία (671 – 672). Εφτά αιώνες αργότερα, στις αρχές του 14ου αιώνα, ανακαινίσθηκε από τον Ανδρόνικο Κομνηνό Μέγα Δούκα Παλαιολόγο, που ήταν ο εγγονός του δεσπότη της Ηπείρου Μιχαήλ Β΄ Κομνηνού Δούκα.

Περίπου εκατό χρόνια αργότερα, το 1521, ανακαινίστηκε εκ νέου αυτή τη φορά από τους κατοίκους της Πωγωνιανής. Η χρονική αυτή περίοδος ήταν η περίοδος που η Μονή Παναγίας Μολυβδοσκέπαστης γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή της. Είχε μεγάλη περιουσία και μετόχια μέχρι και στη Ρουμανία ενώ στους χώρους της λειτουργούσε σχολή, εργαστήριο χειρογράφων και πλούσια βιβλιοθήκη.

Από τον 12ο έως και τον 17ο αιώνα, η Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Παναγίας Μολυβδοσκεπάστου λειτούργησε και ως έδρα της Αρχιεπισκοπής Πωγωνιανής.

Επί Τουρκοκρατίας η Μονή απετέλεσε πνευματικό, πολιτισμικό και οικονομικό κέντρο της περιοχής. Ενδεικτικά στοιχεία της περιόδου αυτής είναι τα εξής: Από τον 14ο αιώνα λειτουργούσε σχολή χειρογράφων. Σ' αυτήν ιεροδιδάσκαλοι δίδασκαν χειρογραφία σε μοναχούς και λαϊκούς. Πολλοί λόγιοι και συγγραφείς της εποχής αποφοίτησαν από τη συγκεκριμένη σχολή. Η Ιερά Μονή διατηρούσε μεγάλα μετόχια στις παραδουνάβιες ηγεμονίες.

Έξω από την Ιερά Μονή Β.Δ. υπήρχε μεγάλο εμπορικό κέντρο στην αποκαλούμενη μέχρι σήμερα περιοχή Παζάρι.

Το μοναστήρι παρέμεινε χωρίς μοναχούς από το 1913 έως το 1988. Η περιουσία καταπατήθηκε και τα κειμήλια εκλάπησαν. Η ολοκληρωτική σχεδόν καταστροφή ήλθε το 1943, όταν η περιοχή βομβαρδίστηκε από τους κατακτητές Ναζί. Τα κελιά και το αρχείο της Ι. Μονής κάηκαν ολοσχερώς και το Καθολικό λεηλατήθηκε.

Το 1988 το μοναστήρι επανδρώθηκε και πάλι από τη σημερινή αδελφότητα κατόπιν προτροπής και πνευματικής καθοδηγήσεως του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου και την ευλογία του μακαριστού οικείου Μητροπολίτου κυρού Σεβαστιανού.