Τοποθέτηση Μερόπης Τζούφη στο 1ο Συνέδριο της Νέας Αριστεράς

 Το 1ο Συνέδριο της Νέας Αριστεράς είναι γεγονός και ένα νέο ταξίδι ξεκινά για τη ριζοσπαστική αριστερά στη χώρα μας. Από την έναρξη των εργασιών μέχρι σήμερα βλέπω ανθρώπους με τους οποίους συμπορεύομαι εδώ και χρόνια. Συντρόφισσες και συντρόφους με πολλές και διαφορετικές αφετηρίες, διαδρομές, απόψεις. Αλλά με κοινές αγωνίες, κοινές αξίες και κοινούς αγώνες.

Στιγμές σαν κι αυτή, αναλογίζεται κανείς τη διαδρομή του. Είναι απαραίτητο για να δει από που έρχεται και που πάει. Τι έκανε και τι δεν έκανε, αλλά και πως θα είναι χρήσιμος ή χρήσιμη στη νέα κατάσταση.

Αναλογίζομαι λοιπόν τα πρώτα χρόνια στη ΚΝΕ, τη συνδικαλιστική δράση ως γιατρός και αργότερα ως πανεπιστημιακός, ως μέλος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ και στη συνέχεια, του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης ως μέλος της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στο κρίσιμο χαρτοφυλάκιο της Παιδείας. Αλλά και από το 2019 και την πρώτη ήττα, στην αντιπολίτευση και στην πρώτη γραμμή με το Νίκο Φίλη στην υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης απέναντι στην κατεδάφιση Μητσοτάκη-Κεραμέως.

Έπειτα, τα αδιέξοδα μεγάλωσαν και τα διλήμματα πλήθυναν. Όπως για μένα, έτσι και για τη μεγάλη πλειοψηφία που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, η πολιτική άρχισε να αντικαθίσταται με την αντι-πολιτική και τον εκφυλισμό.

Μέχρι περίπου ένα χρόνο πριν, όταν και πήραμε την απόφαση να αποχωρήσουμε από το ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που υπηρετήσαμε και χτίσαμε για δεκαετίες. Το κόμμα που εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός το 2015 για να βγάλει τη χώρα από την κρίση και μέσα από τις γραμμές του δώσαμε μάχες για την κοινωνία, αποδεικνύοντας πως η Αριστερά μπορεί.

Όσες και όσοι βρισκόμαστε σήμερα εδώ, κατανοήσαμε έγκαιρα την ανάγκη του αποχωρισμού από ένα κόμμα που έγινε η χλεύη των αντιπάλων του και κατέληξε στις χθεσινές εικόνες-ντροπή για κάθε αριστερό πολίτη. Από ένα κόμμα που δυσφημεί την Αριστερά και δίνει πατήματα στην προπαγάνδα της Δεξιάς. Όλο αυτό το διάστημα, λειτουργώντας ιδιότυπα ως κοινοβουλευτική ομάδα με χαλαρές οργανωτικές δομές, καταφέραμε να κρατήσουμε. Καταφέραμε να θέσουμε ζητήματα στη δημόσια συζήτηση, να καταθέσουμε προτάσεις για μια καλύτερη ζωή και να σταθούμε στο πλευρό των κινημάτων και των ανθρώπων της εργασίας που έχουν ανάγκη την ύπαρξη και την υποστήριξη της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών μπορεί να μας απογοήτευσε, ωστόσο ξέρουμε να μη το βάζουμε κάτω και να εγκαταλείπουμε. Συνομιλούμε καθημερινά με την κοινωνία και μπορούμε να συναισθανθούμε τα προβλήματα και τις ανάγκες της για τον απλούστατο λόγο πως είμαστε μέλη αυτής της κοινωνίας.

Μεταφέροντας την εμπειρία μου από τα Γιάννενα, όπου στις ευρωεκλογές καταφέραμε να πετύχουμε ένα από τα καλύτερα εκλογικά αποτελέσματα, η πλειοψηφία του κόσμου είναι σε κατάσταση αναδίπλωσης και αναμονής. Χτυπημένος και ταλαιπωρημένος από τις πολιτικές της διακυβέρνησης ΝΔ, αποτραβηγμένος και απογοητευμένος από τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, αναζητά λύσεις για την καθημερινότητα αλλά και την πολιτική του έκφραση.

Είναι στο χέρι μας λοιπόν να αντιστρέψουμε αυτό το κλίμα. Δε θέλουμε η ελληνική κοινωνία να εγκλωβιστεί στις χαμηλές προσδοκίες, στην αδιαφορία ή στην συλλογική ματαιότητα. Όπως δε θέλουμε να στραφεί στην ακροδεξιά όπως βλέπουμε να γίνεται στις ΗΠΑ και σε πολλές χώρες της Ευρώπης.

Με εμπειρία λοιπόν, ριζοσπαστική διάθεση αλλά και εσωτερική σύνεση, η Νέα Αριστερά ξεκινά επισήμως το ταξίδι της και συγκροτείται σε κόμμα. Το κείμενο των Θέσεων προέκυψε έπειτα από εξαντλητικές δημοκρατικές διαδικασίες διαλόγου - όπως δηλαδή έπρεπε να γίνει σε ένα κόμμα της Αριστεράς που συζητά, συμφωνεί, διαφωνεί. Με λίγα λόγια, σε ένα κόμμα που σέβεται τον εαυτό του και τους ανθρώπους που θέλει να εκπροσωπήσει.

Το κείμενο της πλειοψηφίας είναι ένα καλογραμμένο, περιεκτικό και σύγχρονο κείμενο που με βρίσκει σύμφωνη. Περιέχει επίσης στοιχεία κριτικής και αυτοκριτικής, αντιμετωπίζοντας  με ειλικρινή ματιά την πραγματικότητα.

Στο ίδιο μήκος κύματος, συμφωνώ με τις εισηγητικές διατάξεις του καταστατικού με τις βελτιωτικές αλλαγές για τα περιφερειακά όργανα, τον αριθμό των μελών της ΚΕ που δεν πρέπει να ξεπερνά τα 151 μέλη και την ενίσχυση του ρόλου των ΟΜ και της βάσης.

Διαφωνώ ωστόσο με τη μετάθεση του 4ου κεφαλαίου με τις προγραμματικές προβλέψεις και του παραρτήματος σε ένα επόμενο προγραμματικό συνέδριο. Ο κόσμος αναζητά από εμάς συγκεκριμένες προγραμματικές αιχμές σε κρίσιμα πεδία, όπως για παράδειγμα τα 6 σημεία που παρουσίασε στη ΔΕΘ ο Αλέξης Χαρίτσης. Γι’ αυτό και προτείνω να κατατεθούν ως τροπολογίες που θα ενσωματωθούν στο κύριο σώμα του κειμένου.

Το Δίκτυο Παιδείας έχει ήδη επεξεργασμένες θέσεις, τις οποίες κατέθεσε ώστε να συμπεριληφθούν στο τελικό κείμενο. Οι θέσεις και οι απόψεις μας πρέπει να προβληθούν και να διαχυθούν. Η μη προβολή τους δημιουργεί την αίσθηση πως παραμένουμε «άφαντοι» και ανέτοιμοι απέναντι στα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία.

Έχουμε θέσεις, έχουμε εξαιρετικό ανθρώπινο δυναμικό και μικρή αλλά δραστήρια νεολαία, έχουμε ανθρώπους με εμπειρία στην πολιτική και τη διακυβέρνηση, όπως και μια συνεχή και στιβαρή κοινοβουλευτική παρουσία. Μας λέει ο κόσμος: καλοί είστε, όμως τι θα γίνει με τη λαίλαπα Μητσοτάκη; Υπάρχει εναλλακτική; Και παρότι υπάρχει κινητικότητα, έστω και περιορισμένη για τα Τέμπη, την υγεία, το περιβάλλον, την παιδεία, τα δικαιώματα.

Όμως δεν αρκεί και γι’ αυτό χρειαζόμαστε τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου αντιπαράθεσης με τη Δεξιά. Ενός μετώπου που θα στηρίζεται στην κοινωνία, τα κινήματα, την ενεργό συμμετοχή και τη διεκδίκηση των πολιτών, με συνεργασίες στο πολιτικό πεδίο και με ξεκάθαρους κοινούς στόχους. Επίσης, με σαφείς προγραμματικές αιχμές, παρακολουθώντας ενεργά όλες τις εξελίξεις και συμμετέχοντας στις συζητήσεις.

Ο κόσμος χρειάζεται να σηκώσει κεφάλι ξανά. Και τα διεθνή παραδείγματα, είτε στην Ευρώπη είτε στη Λατινική Αμερική, δείχνουν πως μόνο με ευρύτατα μέτωπα και αμοιβαίους συμβιβασμούς μπορούμε να νικήσουμε. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ανοιχτό διάλογο με την κοινωνία, τα κινήματα και τις πολιτικές δυνάμεις που κατανοούν τις ανάγκες της εποχής μας. Μαζί με τη Διεθνή ριζοσπαστική Αριστερά για το Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα απέναντι στον φασισμό του 21ου αιώνα.

Με ενεργό και πρωταγωνιστικό ρόλο της νέας γενιάς και με συγκρότηση μηχανισμού διάχυσης των θέσεων και της δουλειάς μας προχωράμε. Γιατί η Νέα Αριστερά είναι κοινωνικά και πολιτικά απαραίτητα. Είναι η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά της εποχής μας. Η αριστερά που έχουμε ανάγκη. Η αριστερά που καλούμε τον κόσμο να συμμετάσχει για να διαμορφώσουμε από κοινού ένα νέο πολιτικό τοπίο στη χώρα.

Έχουμε το πείσμα που γεννά ο αυτοσεβασμός και ο σεβασμός για όλες και όλους που μοιράστηκαν μαζί μας την ίδια ελπίδα και την ίδια απογοήτευση. Σηκώνουμε ψηλά τη σημαία της ελπίδας, τη σημαία των αγώνων και της αριστερά. Αυτό ζητούν όσοι έφυγαν, όσοι συνεχίζουν να παλεύουν και όσοι πρόκειται να έρθουν