Λαϊκή Συσπείρωση Κόνιτσας «Η Υγεία, η Παιδεία και ο πολιτισμός των κατοίκων δεν εξασφαλίζεται με ΜΚΟ και επικοινωνιακές φιέστες»

 Το 2015 με επευφημίες και βαρύγδουπες ανακοινώσεις η δημοτική αρχή της Κόνιτσας και το μεγαλύτερο μέρος της αντιπολίτευσης (πλην ελαχίστων που διαφώνησαν ανοιχτά χωρίς ναι μεν αλλά) καλωσόριζε τον ερχομό μιας ΜΚΟ παραχωρώντας της, το πιο σύγχρονο και πλούσιο κτίριο του δήμου στερώντας από την πόλη την δυνατότητα αξιοποίησης του σε όφελος των δημοτών.

Αν ανατρέξει κανείς στην επιχειρηματολογία των υποστηρικτών της ΜΚΟ εκείνης της εποχής, θα βρει πάνω κάτω τα σύνολο της σημερινής δημοτικής αρχής να υποστηρίζει πως θα δουλέψει η αγορά την Κόνιτσας , θα βρουν δουλειά οι Κονιτσιώτες, θα αυξηθεί η επισκεψιμότητα στην πόλη, πρέπει να είμαστε εξωστρεφείς και άλλα τέτοια.

σχετικό βίντεο:

Τελικά τίποτα από αυτά δεν ήταν αλήθεια. Ούτε δουλειές υπήρξαν για τους δημότες, ούτε ένα πακέτο μακαρόνια δεν ψωνίσανε από την αγορά της Κόνιτσας. Μάλιστα οι εξελίξεις βρήκαν την συγκεκριμένη ΜΚΟ να ερευνάται από την δικαιοσύνη και να εμπλέκεται σε εντελώς διαφορετικούς σκοπούς από αυτούς που υποτίθεται υπηρετεί. Στο ίδιο έργο θεατές σήμερα, βλέπουμε την δημοτική αρχή, να υπερασπίζεται, να διαφημίζει και να επευφημεί μια άλλη ΜΚΟ που προβάλλει γόνους έκπτωτων οικογενειών παρέχοντας δωρεάν (όχι τόσο;) ιατρικές εξετάσεις, παραστάσεις, σεμινάρια με τηλεμαγείρισσες και αστέρες του αθλητισμού και μια παιδική χαρά. Ρωτάμε τους δημότες της Κόνιτσας: Μετά το «πλούσιο» τριήμερο των ιατρικών εξετάσεων της ΜΚΟ, του τραπεζώματος και των φωτογραφιών που ακολούθησαν, όσοι βρεθήκατε με κάποιο πρόβλημα υγείας γίνατε καλά με κάποιον μαγικό τρόπο; Όλοι ξέρουμε ότι αν προκύψει κάποιο πρόβλημα υγείας, θα πρέπει οι οικογένειες να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Μετά από τις συναντήσεις σας με τηλεμαγείρισσες και διατροφολόγους είδατε μήπως να πέφτουν οι τιμές στο σούπερ μάρκετ, στο μανάβικο, στο χασάπη;

Μετά τις εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δράσεις της ΜΚΟ στην Κόνιτσα, τα σχολεία μας, τα γυμναστήρια μας, τα ωδεία μας, στελεχώθηκαν και λειτουργούν καλύτερα?  Όσοι νέοι και νέες απέμειναν στον τόπο θα βρουν δουλειά και δεν θα θέλουν να φύγουν μακριά? Όσοι έχουν ρίξει «μαύρη πέτρα» και έχουν μεταναστεύσει θα ξαναγυρίσουν;

Είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα για τους γονείς και τα παιδιά της Κόνιτσας η εγκατάσταση μιας απιστοποίητης (όπως οι περισσότερες) παιδικής χαράς και όχι η λειτουργία βρεφονηπιακού σταθμού που θα διευκολύνει τα νέα εργαζόμενα ζευγάρια;

Η πολιτική αντίληψη της δημοτικής αρχής αλλά και τις μείζονος αντιπολίτευσης ήταν, είναι και μάλλον θα συνεχίσει να είναι «μάζευε κι ας είν’ και ρώγες». Επιμένουν να μην διεκδικούν, να τα έχουν με όλους καλά και απλά μέσα από ζητιανιές, φιέστες και εξυπηρετήσεις να ελπίζουν σε ότι πέφτει από ψηλά.

Και όλο αυτό να το παρουσιάζουν ως κατάκτηση. Χαίρονται και κορδώνονται σαν το «γύφτικο σκεπάρνι» ότι κάτι αλλάζει, σαν ιθαγενείς τριτοκοσμικού χωριού που το επισκέπτονται οι αποικιοκράτες του μοιράζοντας χάντρες, και καθρεφτάκια.

Ένα ακόμη παράδειγμα είναι πως σήμερα ο δήμαρχος και δημοτική αρχή, καμαρώνουν που το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Ηπείρου παραχώρησε στον δήμο αίθουσα στο κτίριο της Μονάδας Προστασίας Παιδιού Κόνιτσας για να στεγαστούν η δημοτική μουσική σχολή και το εικαστικό εργαστήρι ξεχνώντας πώς είναι οι ίδιοι που στέρησαν από τους Κονιτσιώτες το πιό σύγχρονο και κατάλληλο κτίριο για αυτή τη χρήση, αυτό της δημοτικής αστυνομίας, παραδίδοντάς το στην υπόδική για οικονομικά, ποινικά και άλλα αδικήματα ΜΚΟ.

Όλα αυτά δεν λύνουν κανέναν λαϊκό πρόβλημα.

Για την Λαϊκή Συσπείρωση το ίδιο το κράτος, θα πρέπει να παρέχει δωρεάν σε όλους και όλες τις απαραίτητες υποδομές και υπηρεσίες στην υγεία, την πρόνοια, την παιδεία, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, την αναψυχή και όχι αποποιημένο τις ευθύνες του να τις αφήνει στα χέρια των ιδιωτών και των ΜΚΟ.

Να απαιτήσουμε μόνιμα στελεχωμένο και εξοπλισμένο κέντρο υγείας, καλύτερα και σύγχρονα σχολεία, δωρεάν και αξιόπιστες υπηρεσίες στον πολιτισμό και τον αθλητισμό για όλους.

Να σταματήσει επιτέλους ο δήμος Κόνιτσας να λειτουργεί ως «επικοινωνιακό πλυντήριο» για τις αμφιλεγόμενες φιλανθρωπίες της κάθε ΜΚΟ, του κάθε παπά, και του κάθε πρίγκιπα.