Τι απαντάμε στα παιδιά μας όταν μας ρωτάνε για τον Αϊ-Βασίλη; Υπάρχει ή δεν υπάρχει, η σωστή προσέγγιση

 

Όλοι μας έχουμε μια ζωντανή ανάμνηση της στιγμής που συνειδητοποιήσαμε ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει.

Άλλοι στα 6 μας χρόνια, άλλοι στα 8, άλλοι στα 10. Κάποιοι μπορεί να άργησαν και να το συνειδητοποίησαν στα 12 ή στα 13. Θυμάστε όμως τι μας είπαν (αν μας είπαν...) οι γονείς μας ως προς αυτό το θέμα;

H ύπαρξη του Άγιου των Χριστουγέννων

Κάποιοι από εμάς έχουμε γίνει γονείς και τα πράγματα έχουν αντιστραφεί. Τι θα πούμε στα παιδιά μας για την ύπαρξη του Αϊ-Βασίλη;

Μπορούμε να συνεχίσουμε να τους λέμε ότι τα δώρα τους τα άφησε ένας χαρούμενος παχουλός άνθρωπος που πετάει με ένα έλκηθρο που το σέρνουν τάρανδοι στον ουρανό. Και έτσι φυσικά κάποιος μπορεί να αναρωτηθεί, «είναι αυτό οκ»; Δεν θα έπρεπε να δίνουμε το καλό παράδειγμα, λέγοντάς τους την αλήθεια;

Οι περισσότεροι παιδοψυχολόγοι είναι ξεκάθαροι πως «όχι. Δεν πρέπει να είμαστε ειλικρινείς για τον Άγιο Βασίλη - τουλάχιστον όχι στην αρχή. Είναι ηθικά εντάξει για τους γονείς [στα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού] να συμμετέχουν στο... μεγάλο ψέμα περί της ύπαρξης του Άγιου Βασίλη

Γιατί τα παιδιά χρειάζονται τον Άγιο Βασίλη

Όταν αναπολείτε τις πρώτες σας εμπειρίες από τα Χριστούγεννα, πιστεύετε πραγματικά ότι θα είχαν βελτιωθεί αν οι γονείς σας ήταν ειλικρινείς για τον Άγιο Βασίλη; Χωρίς αυτόν τον γλυκό εξωραϊσμό, δεν θα υπήρχε το τελετουργικό να του γράφουμε γράμματα, να αφήνουμε έξω σέρι και μπισκότα, να περιμένουμε απεγνωσμένα να δούμε αν «ήρθε» από την καμινάδα ή το μπαλκόνι μαςτο πρωί των Χριστουγέννων.

Χωρίς τον μύθο του Άγιου Βασίλη, τι θα ήταν τα Χριστούγεννα για το μέσο παιδί; Μια αυθαίρετη ημερομηνία κατά την οποία, επιτέλους, τους επιτρέπεται να παίξουν με τα δώρα που οι γονείς τους ίσως αγόρασαν μήνες πριν. Ποιο θα ήταν το νόημα;

Αυτό σχετίζεται επίσης με το ερώτημα σε ποιον βαθμό πρέπει να είναι κανείς ειλικρινής με τα παιδιά του γενικά. Τι θα σήμαινε, άλλωστε, το να είναι κανείς «απόλυτα ειλικρινής»;

Αν αισθανόμασταν υποχρεωμένοι να τα πούμε όλα στα παιδιά μας, θα τους λέγαμε χωρίς περιστροφές για την άθλια κατάσταση του κόσμου, ότι τίποτα θετικό δεν μπορεί να γίνει γι' αυτό και ότι γενικά... βράστα Χαράλαμπε.

πηγή iefimerida.gr