Το χωριό από όπου ο Ιησούς ξεκίνησε την Σταυρική του πορεία την Κυριακή των βαΐων

 Μαρία Γιαχνάκη

Την Κυριακή των Βαΐων οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που βρίσκονται στα Ιεροσόλυμα, γίνονται κοινωνοί της αναβίωσης της τελετής της εισόδου του Ιησού στην πόλη των Ιεροσολύμων ακολουθώντας την πορεία που έκανε ο ίδιος μετά βαΐων και κλάδων.

Από την Βηθφαγή ένα χωριό κοντά στο Όρος των Ελαιών ο Χριστός ξεκίνησε την θριαμβευτική του είσοδο, στην πόλη των Ιεροσολύμων.

Εκεί ανέβηκε επί πώλου όνου και προετοιμάστηκε για να ξεκινήσει ουσιαστικά την Σταυρική του πορεία, από μια ταπεινή περιοχή, η οποία θυμίζει αυτό το μεγάλο γεγονός της πορείας του Ιησού Χριστού.

Σήμερα από τον ίδιον τόπο, ξεκινά κάθε χρόνο η πομπή κλήρου και λαού για την αναβίωση και την μνήμη των όσων διαδραματίστηκαν εκείνη την εποχή, ακολουθώντας την ίδια κατεύθυνση που ακολούθησε ο Ιησούς για τα Ιεροσόλυμα.

Έξι μέρες λοιπόν μετά την Ανάσταση του Λαζάρου πριν το Πάσχα ο Κύριος πήρε το δρόμο από τη Βηθανία προς τα Ιεροσόλυμα, ακολουθούμενος από τους μαθητές Του και πλήθος κόσμου. Όταν έφτασαν στη Βηθφαγή, κοντά στο όρος των Ελαιών, έστειλε δύο Μαθητές Του, τον Πέτρο και τον Ιωάννη, για να φέρουν σ’ Αυτόν μία όνο και το πουλάρι της, όπως και έγινε. Κατά τον τρόπο αυτό εκπληρώθηκαν τα λόγια του προφήτου, που έλεγε ότι «ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται καθήμενος επί πώλον όνου».

Στο μοναστήρι αυτό σήμερα ζει μια και μόνο μοναχή που φυλάει το άγιο αυτό προσκύνημα, από τις εχθρικές διαθέσεις αλλόθρησκων και τις εγκληματικές ενέργειες από τις οποίες ταλαιπωρούνται τα άγια προσκυνήματα και οι μοναχοί.

Η γερόντισσα Σαββίνα κι επιστάτρια της Ιεράς Μονής έφτασε σε αυτό το μοναστήρι πριν 25 χρόνια:

“Ήρθα ως προσκηνήτρια εδώ και αγάπησα αυτούς τους τόπους, λέει στην Απογευματινή της Κυριακής, ένιωσα μέσα μου μια φλόγα που δεν έσβησε ποτέ μέχρι σήμερα. Ένιωσα μια έλξη, μια συγκίνηση και δεν μπόρεσα να ξαναφύγω. Πήγα στο Θαβώρ και πήγα να προσκυνήσω το Ρόδο το Αμάραντο και άρχισα να νιώθω ένα ρίγος και να κλαίω. Από τότε δεν ήθελα να φύγω από την Αγία Γη. Δε με κρατούσε τίποτα στην Ελλάδα πια.

Έγινα σε μεγάλη ηλικία μοναχή και ξέρω τι βρωμιά έχει ο κόσμος έξω. Ήρθα εδώ και νιώθω ότι από μικρό παιδί ζούσα εδώ.

Το μοναστήρι αυτό είναι σημείο αναφοράς διότι απο δω ξεκίνησε ο Ιησούς την κάθοδό του στα Ιεροσόλυμα.

Κάθε χρόνο εδώ ο βράχος στον οποίο πάτησε ο Ιησούς για να ανέβει πάνω στο γαϊδούρι μυροβλίζει.

Κάθε Σάββατο απόγευμα μετά την Θεία Λειτουργία του Λαζάρου, έρχεται η πομπή εδώ, ετοιμάζουμε τα βάγια και τα μοιράζει ο Πατριάρχης στον κόσμο που συμμετέχει στον εορτασμό.

Έχω περάσει δύσκολες στιγμές μέσα σε τόσους μουσουλμάνους αλλά και άραβες ορθοδόξους διότι και αυτοί εποφθαλμιούν το μοναστήρι μας. Εντούτοις δεν σκέφτηκα ποτέ να εγκαταλείψω την περιοχή όπου ο Χριστός μαρτύρησε για τα πάθη μας και αναστήθηκε για την σωτηρία μας και την αιώνια ζωή. Έχει άραβες γύρω, γύρω και θέλουν να πάρουν το μοναστήρι.

Με έχουν χτυπήσει αρκετές φορές, μου έχουν σπάσει το χέρι για να φύγω . Ότι και να τραβάω δεν φεύγω από δω. Μέχρι φωτιά μου έχουν βάλει στο μοναστήρι, ήρθαν να σκοτώσουν το σκυλί μου κι εμένα μαζί και εγώ τους φώναζα ότι δεν τους φοβάμαι. Εδώ είμαστε πρωτίστως φύλακες και στρατιώτες των Παναγίων Προσκυνημάτων κι έχουμε ανάγκη από την παρουσία των Ελλήνων και πρέπει να επανδρωθούν τα μοναστήρια μας για να μην χαθούν. Για αυτό το Πατριαρχείο μας ζητά βοήθεια από άλλες Εκκλησίες ώστε να στείλουν κόσμο να πλαισιώσουν τα προσκυνήματα να μην αφήνουμε χώρο σε άλλους. Έχουμε ευθύνη να τα προστατεύσουμε”

Σήμερα στον τόπο αυτόν έχει χτιστεί το μοναστήρι της Βαϊοφόρου όπου φυλάσσεται και η εικόνα της εισόδου του Ιησού στα Ιεροσόλυμα πάνω στην οποία είναι αποτυπωμένα όλα τα γεγονότα εκείνης της μέρας.

Στην εικόνα βλέπουμε τον Χριστό καθισμένο σε υποζύγιο και τους Μαθητές να ακολουθούν, με επικεφαλής τον απόστολο Πέτρο. Η πομπή πορεύεται προς την πύλη της εισόδου της πόλεως, όπου Τον αναμένει πλήθος κόσμου, κρατώντας κλαδιά από βάγια και φοίνικες φωνάζοντας «Ωσσανά ευλογημένος ο ερχόμενος, εν ονόματι Κυρίου».

Αριστερά και πίσω από το σημείο απεικόνισης του Χριστού ζωγραφίζεται βραχώδης τόπος και βλέπουμε, την παρουσία των «άκακων παίδων του Ισραήλ. Είναι η πρώτη στη σειρά των εικόνων εκείνων που αναφέρονται στα Πάθη και την συναντάμε στην εκκλησιαστική τέχνη από τα πρώτα κιόλας χριστιανικά χρόνια, στις Σαρκοφάγους των Κατακομβών

Ο Χριστός εικονίζεται, καθισμένος πλάγια πάνω στο υποζύγιο να ευλογεί στο πέρασμά του. Έτσι φαίνεται σαν να είναι ένας ένθρονος και δοξασμένος ηγέτης, που επισκέπτεται τους υπηκόους Του.

Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή της Κυριακής 13/4/25

πηγή  orthodoxianewsagency.gr